Nog even een winterse foto. Opnieuw van het lijnenspel in het bomijs in plasjes op een zandweg.

Nog een foto van hetzelfde brok bomijs. Hierin zijn de kleuren van de onderliggende buis iets sprekender.

Tijdens een wandeling zag ik aan de rand van een sloot die de hele dag in de schaduw zat nog bomijs. Naar huis en met camera opnieuw ernaartoe. Een brok ijs uit de sloot gehaald met blote handen (koud!) en op een roestbruin hek gelegd. Daar vervolgens de nodige foto's van gemaakt. Boer en boerin kwamen argwanend vragen wat ik daar deed.

Zand rond bomijs zwart gemaakt. Beeld opgelicht door een zwart-wit laag er boven in soft light mode.

Een mooi stukje bomijs op een zandpad. Glazige vormen in zand waaronder een ijslepel.

Bomijs in ondiepe plas. Achtergrond bewerkt.

Een bevroren plasje water gefotografeerd achter ons huis. Natuurlijke kunst.

Ditmaal een foto van een stukje bomijs op een zandweg die wel met de camera gemaakt is. De kleuren zijn iets minder mooi als bij de foto die met de telefoon gemaakt was. Maar aan de scherpte zal het nu niet liggen, denk ik. Waardoor dit lijnenspel is ontstaan weet ik niet. Misschien als gevolg van het profiel van de banden van een tractor? Ik heb de helderheid geïnverteerd om dit aparte kleureffect te krijgen. Doordat er weinig kleur in de foto zit wordt dit niet zo bont.

Foto van bomijs in de sporen van een zandweg. Omgezet naar zwartwit. Wonderlijk lijnenspel.

De foto's van het bomijs lenen zich volgens mij ook goed voor de omzetting naar zwart/wit. Deze foto is gemaakt op een zandpad waarvan de sporen gevuld waren met water dat vervolgens bevroren is.

Tijdens een flinke wandeling in de omgeving van Uffelte zag ik op een pad bomijs (ijs waar water onderweg gezakt is en waar dus lucht onder zit) met mooie structuurtjes erin. Eerst met de telefoon foto's gemaakt en later met de camera er weer naartoe en opnieuw foto's gemaakt. Omdat het ijs vlak is geen stack gebruikt. Bij een van de foto's heb ik de helderheid geinverteerd toen kwam dit eruit. Was ik toch wel enthousiast over.

De wens is de vader van mijn gedachten

Toch gelukkig een paar nachtvorstjes. Daardoor ijs in de sloot. Toen het water daaronder wegzakte ontstond er zgn. bomijs. Dit was kapot gemaakt maar daardoor waren er leuke figuurtjes ontstaan. Daar was dit er een van. Ik zie er twee ijsvogeltjes in.

Knutselen in Photoshop

Eindelijk weer daglicht

Een laagje ijs op een plasje in een weiland. Als het water onder het ijs wegloopt zakt het ijs in en geeft dan leuke vormen en structuren.

Een dia gefotografeerd op Velvia in 1997. Gescand, opnieuw bewerkt en "ontruist" (ontkorreld) en verscherpt met Topaz filters. Het bomijs ontstond doordat het water onder het ijs in de uiterwaarden terugliep in de rivier, waarna het ijs door zijn eigen gewicht doorzakte en brak.

In de winter van 1997 bevroor het water in de ondergelopen uiterwaarden van de IJssel. Toen het water weer terugliep naar de rivier zakte het ijs in en ontstonden leuke vormen. Het late licht met wat avondrood zorgde voor een aardig sfeertje.