Een eenzame boom in een wit landschap, de foto kwam tot stand door gebruik te maken van de dubbele belichting uit de camera.

De rand met het fluitenkruid geeft in dit beeld een mooie onderbreking.

Een donker landschap en een lichte lucht, oftewel een alledaags beeld, leidt de aandacht altijd naar boven. Hoe anders voelt dit met een witte ondergrond en een dreigende lucht erboven. Op een of andere manier triggert mij dit altijd. Het houdt je aandacht bij de grond en het roept bij mij altijd een gevoel van melancholie en verstilling op, misschien zelfs een stukje eenzaamheid. Ik ervaar dit overigens (binnen deze context) als een positieve sensatie. Effect versterkt met een gradiendfilter.

Berken fascineren mij altijd, en zeker ook de bast van deze bomen. Helemaal als er van die leuke krulletjes op zitten. Maar om te fotograferen zitten die krulletjes vaak op een lastige plek. Ik werd helemaal enthousiast toen ik vier stevige berken plat op de grond zag liggen, waarvan er één vol zat met krulletjes. Deze kon ik met gemak van alle kanten benaderen.

Een berkenboom op een groot stuk heideveld.

Twee bomen samen gevoegd in photoshop, de achtergrond is een boomstam.

Mede door de mist werd dit voor mij een minimalistisch landschap.....

Als ik 's morgens vroeg op pad gaat hoop ik eigenlijk altijd op een spectaculaire zonsopkomst. Maar soms zie je amper dat de zon op is en blijft het gewoon grijs, zoals op deze ochtend.

Een heerlijke wandeling op de Ermelose hei eerder deze week. Het weer was niet zo best maar dat mocht de pret niet drukken. De camera al op zwartwit stand gezet om met een zwartwit oog te kunnen kijken. In de nabewerking is de foto inderdaad omgezet naar zwartwit. Zo krijgt het donkere weer extra aandacht en wordt het gevoel van eenzaamheid versterkt. Bovendien heb ik, naar aanleiding van de kerstinspiratiecursus van natuurfotgrafie, gekozen voor een 16:9 uitsnede.

Even wat kleur tijdens deze donkere grijze dagen. Een abstracte opname door gebruik te maken van de ICM techniek maar nu i.p.v. van verticaal te bewegen heb ik de camera een klein beetje in de horizontale richting bewogen waardoor bladeren en besjes aan de boom uitgesmeerd werden.

Foto met gebruik van de ICM techniek gemaakt tegen een roze gekleurde lucht van de ondergaande zon.

De kracht van verval. Ik blijf het bijzonder vinden. De boom met afgevallen tak in de mist trok mijn aandacht. Ik heb er in Photoshop een eigen textuur overheen gezet.

Ik begin steeds meer de schoonheid van imperfectie te zien. Eerder zou ik aan deze boom voorbij hebben gelopen, maar deze heeft wel een verhaal te vertellen.

Oeff.... zoveel foto's nog van 2023, waar bijna niet doorheen te komen is. Waar zal ik eens beginnen. Bij Creatief lijkt me, dat is waar mijn hoofd en hart ligt. Meervoudige belichting van een Pep Ventosa en een boomkruin met Herfst blaadjes.

Tijdens een wandeling in de Schotse Highlands kwam ik langs deze omgevallen boom, een prachtig plaatje van vergankelijkheid

Zandbomen, ze blijven met intrigeren.

Nog maar eens een pointillisme uit het bos. Deze is van een paar weken geleden en er zat nog best wat groen in de boom. Maar door veel beelden over elkaar te leggen, de witbalans wat warmer te zetten en de hoeveelheid groen wat terug te brengen is het toch een warme herfstplaat geworden.

Meervoudige belichting van een op het oog heel simpel berkje. Toch trok mijn oog ernaar omdat de achtergrond perfect meewerkte om hier een meervoudige belichting van te maken. In Lightroom heb ik een van mijn eigen presets gekozen en een miniscuul vlekje weggewerkt. En presto. Ik houd van de klassieke kleuren en uitstraling die de foto nu in zich heeft.

Nog een van de workshop 50 tinten wit. Hier gekozen voor een vierkante uitsnede om de boom wat meer aandacht te geven, maar ook nog wat struikjes in de achtergrond. Door de high-key belichting de kleuren mooi zacht gehouden.

Een Beukenboom in het voorjaar vanaf de grond - of eigenlijk net iets in de grond - gefotografeerd. Meerdere foto's gebruikt ivm de focus stack, panorama en nog wat verschillende sluitertijden / ISO's ivm bewegende bladeren. De EXIF ontbreekt om een of andere reden, maar het is 14mm, ISO 50 of ISO 200, f/11.

Ook deze gemaakt tijdens de workshop 50 tinten wit. Ik heb geprobeerd om de boom los te krijgen van de struiken in de achtergrond. Ook hier vond ik het zwart-wit veel rust geven in het beeld, vandaar mijn keuze.

Gemaakt tijdens workshop 50 tinten wit. Brigitte legt steeds iets goed uit, met een stukje theorie erbij en met duidelijke voorbeelden, en daarna mag je het zelf in praktijk brengen. Dat werkt prima voor mij! Hier heb ik ervoor gekozen om het beeld om te zetten in zwart -wit, waarbij ik ervan houd om wel echte zwarte tinten erin te hebben. Ik twijfel een beetje of het nu nog high-key is...

De Herfst vind ik altijd de mooiste tijd om een bos te fotograferen, zeker met zulke monumentale oude reuzen met blootliggende wortels.

Het bos begint te kleuren. Wat is dat toch enorm genieten!

Nog een foto van de workshop "100 tinten wit". Ook hier heb ik met texture het geheel een wat oude look gegeven. Over de compositie was ik het niet direct met mijzelf eens. Ik had hem in eerste instantie naar 16:9 bijgesneden, maar ik vind 3:2 gewoon een fijner formaat. Het bosje rechts is een beetje eigenwijs, daar hou ik wel van. Zonder het bosje wordt het een saaie plaat mijns inziens.

Meervoudige opname in het beukenlaantje van de Groene bedstee bij Arnhem

De contouren van deze boom fascineerden mij enorm. Voor mijn gevoel komt daar een machtig persoon langzaam "aangeschreden".

Een kleine kolibrie zittend op een twijgje in een grote boom. Door de kolibrie klein in beeld te brengen zie je goed dat het hele kleine vogeltjes zijn. Ik kan vooralsnog niet vinden welke soort het precies is.

Het werd wel weer eens tijd voor een nieuwe art creatie. Meervoudige belichting in Photoshop door gebruik te maken van 4 foto's en met gebruik van diverse aanpassingslagen en overvloei modi. Bijzonder om te zien voor mijzelf is dat mijn fotografie vaak licht is en dat al mijn creaties juist het tegenovergestelde zijn.

Veel vogels houden op warme dagen midden op de dag, als de zon op zijn hoogst staat, even lekker siësta. Zo ook deze kapgieren en geelsnavelwouwen waar er ook twee van in deze boom zitten. Ikzelf hield duidelijk even geen siësta.