Deze oude beuken vertelden mij een verhaal wat ik graag voor ze wilden verbeelden. De linker beuk wankelt en wordt ondersteund door de rechter beuk, waarin ik ook een hoofd zie met een oog en armen. De 3 recht - en rechts - staande bomen zijn de kinderen van de familie die meehelpen. Als ik eenmaal zoiets zie krijg je het ook niet meer uit je hoofd.
Deze stond mooi alleen, was al aardig tegen niet meer mooi aan. Maar gaf juist daarom mooie tekeningen in het verweer. Het zand was door de regen extra nat.
Helaas geen exif gegevens, deze had ik gewist voor ik het had opgeslagen. De Kompas kwal lag wat meer op het net aangespoelde strand. Was weer een mooie kans om met de zon te spelen.
Tijdens mijn vakantie in Corsica wilde ik dolgraag een rode wouw fotograferen. Heel veel "stipjes" gefotografeerd, want meestal zitten ze behoorlijk hoog in de bergen en van die afstand lijken ze heel rustig te bewegen, maar oef.... wat gaat dat snel als ze dichterbij komen. Zo gaaf als het dan lukt zo in de natuur in plaats van bij een roofvogelshow. Dat geeft een stuk meer voldoening. En die witte lucht is een bewuste keuze, de vogel krijgt van mij nu alle welverdiende aandacht.
Op de gezellige DDN Meet your friendsdag hadden we al een prachtige tocht met de fluisterboot over het Naardermeer gemaakt, toen ik vanaf de aanlegsteiger een wild eendje zag foerageren. Op de boot hadden we het fotograferen van "VoKo's" (vogelkonten) vermeden, maar nu maakte ik een uitzondering! Het halve op de kop staande eendje met zijn spetterende pootjes was een grappig gezicht. Op de foto legde ik echter de nadruk op de elegantie van de vleugelpunten door bij te snijden en te roteren.
Deze foto is ingezonden in de wedstrijd van de vriendendag Meet your friends. Inzenden kan door de deelnemers met max. twee foto’s per deelnemer tot 1 augustus 2023.
Van 4 tot en met 6 augustus kunnen alle DDN-gebruikers hun stem uitbrengen, de inzending met de meeste duimpjes is de winnende foto! De fotograaf wint een DDN Workshop naar keuze.
De uitslag volgt op 7 augustus a.s.
Je hoort me meestal wel. maar je ziet me niet. De snor maakt een typisch brommend geluid als van een grasmaai machine in de verte. Ik had hem nog nooit gezien, want ze vertonen zich zelden en zijn goed gecamoufleerd. Heel blij dus dat ik hem nu ook nog heb kunnen vereeuwigen. Heel vroeg in de ochtend opstaan voor de vogeltjes loont altijd.
Gisteren deze Adder met een mooi laag standpunt (liggend op de grond) op veilige afstand (telelens 500mm) kunnen fotograferen. Hij was zeer actief en kwam daarbij mooi met de kop omhoog
Deze grutto`s stonden mooi op de rij. Met voor mij net iets te dicht bij. Maar voor het thema van de maand leek deze me prima.
Vandaag ondanks de zware regenbuien in de ochtend toch op stap gegaan om naar springstaartjes te zoeken. Het was dringen voor de camera, zoveel zaten er, maar dat maakte het nog lastiger als dat het al is. Een vak apart, die kleine ukken. Met deze ben ik wel heel content en ik denk dat ik er zelfs nog 1 of 2 heb. Spekkoper dus voor een ochtendje van 3 uur krom liggen over een vermolmde boomstam in het bos. Macro 100 mm objectief met twee tussen ringen van samen 56 mm en rijsztak.
Nog wat jonge exemplaren gevonden van deze Porseleinzwam tussen de herfstbladeren.
Meervoudige belichting van twee opnames van een reflectie in het water. No more, no less. Direct uit de camera dus. De opname doet me denken aan de fakkel van de Olympische spelen, vandaar de titel.
ff de natuur ingetrokken vr de eerste winterprik, genieten is dat, laat ons hopen dat er nog velen volgen
Een blad vol met regendruppels gefotografeerd en bewerkt in Photoshop. De foto heeft een beetje een buitenaards uitstraling gekregen.
