Deze chaotische bloemen in die blauwe tint vond ik heel bijzonder; kwam deze vorig jaar tegen in de Dolomieten.

Een berg in de wolken. Tre Cime di Lavaredo (midden 1.999m), Cadini di Misurina (links 2.839m) en Croda Rossa d'Ampezzo (rechts 3.146m) Ik heb bijna vier uur op deze zelfde plek gestaan tot het donker was. Het wordt op dit soort dagen meestal pas heel laat tegen de morgen een beetje helder, dus van nachtfotografie is het (weer) niet gekomen. Op bepaalde momenten was het zicht gewoon nul en sta je in de mist te turen, afvragend of je nog iets zal zien...

De beroemde berg op een onstuimige namiddag gefotografeerd vanaf de top van Sasso di Sesto.

Donkere wolken pakken zich samen boven de Rifugio. Het onweer komt steeds dichterbij en het wordt tijd om veilig onderkomen te gaan zoeken. De bergtoppen verdwenen in de wolken en worden zo nu en dan nog zichtbaar. Achter mij de afgrond. Een panoramafoto 13x24mm naar 16:9 bij gesneden. Hoe meer ik eraan terug denk, hoe mythischer deze bergtoppen voor mij worden! Er staan twee mensen op deze foto om de schaal weer te geven. Vooraan in het geel en op de helling in lichtblauw een paar pixels groot.

Mount Mordor in de wolken. Ik kwam voor een (hopelijk) mooie zonsondergang, maar kreeg vooral spectaculaire wolken formaties, hevige regen, mist en zelfs onweer voor mijn kiezen. Het zorgde er wel voor dat ik het niet snel meer vergeet. Wat een beleving!

Na een lange nacht in een berghut (vroeg naar bed, want het hoosde de hele avond) werden we de volgende ochtend wakker in een magische omgeving. Het dal was nog helemaal gevuld met wolken en het uitzicht vol met mistflarden.

Bij mijn eerste bezoek aan deze bekende en veel gefotografeerde berg heb ik geprobeerd een anders dan anderen, maar wel herkenbare foto te maken. Natuurlijk moet je de berg wel kennen om te herkennen. De foto is uit de hand genomen en niet bij gesneden.

Ander weer opkomst in de bergen, de boompjes bibberen onder de sneeuwlaag en langzaam verdwijnt de zon.

Seceda een bergketen in de Dolomieten waar ik in de vroege ochtend tijdens het Sneeuwschoenwandelen tegen aan liep. De dag ervoor had het gesneeuwd, mooier kan het niet, of toch wel met een zonnetje, maar ja.... !

Nog even terug naar de heerlijke vakantie in de Dolomieten afgelopen juni. De Drei Zinnen is erg toeristisch, je wandelt er in ganzenpas achter veel andere wandelaars aan, maar de plek maakt alles goed. Hier de Tre Cimes vanuit een van de grotten bij de Drei Zinnenhütte.

Nog een foto gemaakt tijdens onze vakantie in Italië.

Naar een behoorlijke wandeling waren daar opeens de Drei Zinnen of zoals de Italianen zeggen Tre Cime

Van harte gefeliciteerd Nieske Siepel, je fraaie foto "Wolken deken!" heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd!

Klik hier om de originele inzending van Nieske te bewonderen.

Wat is het daar mooi.......De Dolomieten, hier zijn we op weg naar " De Drei Zinnen". Her waren eigenlijk de "Vier Zinnen", want hier had ik mijn zinnen opgezet. We hebben daar een heerlijke wandeling gemaakt, wel zwaar maar het is gelukt om helemaal rond de Drei Zinnen te wandelen. En de ochtend begon zo mooi!

Een mooi bergmeertje in de Dolomieten.

Om meer aandacht te krijgen voor het geheel heb ik de foto omgezet naar zwart/wit. De rotsblokken op de voorgrond geven een indruk van het massieve gebergte van de Dolomieten op de achtergrond.

Dezelfde waterval, maar dan van een nadere plek. Ik was er midden op de dag bij mooi weer, dus het was een beetje puzzelen met de belichting (en filters)

Het Parco Naturale Adamello Brenta Geoparco is rijk aan watervallen. DIt is er een van. Je hebt er mogelijkheden te over om hem vanuit verschillende perspectieven vast te leggen. Wel veel poetsen met een lensdoekje vanwege de spray, maar dat hoort erbij...

De plaats en omstandigheden waren magisch afgelopen maandag- op dinsdagnacht... Geen wind, heldere hemel en een fantastische en indrukwekkende plek. Dit is een uit 5 staande foto's samengesteld panorama (gemaakt met de 12-24 mm op 12 mm) die PS netjes aan elkaar heeft geplakt. Die 12 mm heb je echt wel nodig omdat de bovenzijde van de boog zo'n beetje recht boven je staat. Deze nacht heeft diepe indruk op me achter gelaten....

De Dolomieten is een fantastisch gebied. Toen we hier vorige week al een keer overdag waren geweest was duidelijk dat dit een magische plek is, vooral rond en na zonsondergang. Daarom besloten om nog een keer terug te gaan met tentje. Afgelopen maandag was het zover. Wat was dat een fantastische en indrukwekkende ervaring...

Een weekje in de Dolomieten om de bergen te fotograferen. RifugioLagazuoi ligt op 2752 m hoog. Een mooie zonsondergang. Slapen in de berghut om de zon te zien opkomen.