Terwijl ik liggend op de grond mijn best deed om Daslook te fotograferen, zag dit er voor wandelaars wat raar uit. Ik ben tijdens deze dag 4 keer aangesprokken of alles goed ging met mij. Sommige wandelaars schrokken een beetje toen ze mij ineens zagen liggen. Ik hoorde ook een keer iemand zeggen, "oh gelukkig hij beweegt nog". Toch word ik ook wel weer blij van deze bezorgdheid.

Langs de paadjes groeit mometeel weer van alles. Daslook is er daar een van. Gemaakt met de primotar 135 mm 3.5

Het madeliefje of meizoentje (Bellis perennis) is een overblijvend kruid uit de composietenfamilie (Asteraceae). De gesslachtsnaam Bellis is afgeleid van bellus, wat "mooi"betekent. Deze foto is gemaakt met de Meyer Gorlitz Orestor 135 mm 2.8 Deze lens is weer iets anders als de Oreston maar zeker ook een plezier om mee te prutsen.

De bosanemoon is een prachtige en fragiele bloem. Deze delicate bloemen, met hun witte of zachtroze bloemblaadjes, bedekken de bosbodem als een zacht tapijt en brengen kleur in de vaak nog kale bossen. De bosanemoon groeit het liefst in loofbossen en op open plekken waar het zonlicht door de nog kale boomtakken kan schijnen. Bosanemonen zijn verrassend veerkrachtig en hebben een unieke manier van verspreiden; ze maken gebruik van mieren, die de zaden meenemen en zo helpen bij hun voortplanting.

Ik kende dit plantjes wat lid is van de ranonkelfamilie als Speenkruid. Maar er blijken diverse namen te zijn voor deze gele bodembedekker. Naast Speenkruid wordt deze vrolijke voorjaarsbloeier ook wel oaneklootjes , katteklootjes of vijgwortel genoemd. Mocht je last van aambeien hebben dan kunnen de oaneklootjes verzachting bieden. Primotar 135 mm 3.5

Vandaag heb ik mij verlaagd tot een niveau net boven de grond. Vanuit dit perspectief gaat er voor iemand van 1.9 meter een compleet nieuwe wereld open. Met zo'n laag standpunt lijkt het alsof je midden in een miniwereld rondloopt. En laten we eerlijk  wezen wie wil er niet tussen de daisies vertoeven. Foto is gemaakt met een primotar 135 mm 3.5

Het licht was wat aan de harde kant maar ik kon er toch nog wat van maken. Een grote witte paraplu en wat schaduw van enkele bomen zijn dan best handig. Door de droogte waren het er niet zo veel maar ik heb me toch prima vermaakt.

Ook hier ben ik weer blijven steken bij de paarse anemoonen. Voor deze foto heb ik gebruik gemaakt van de Meyer Gorlitz Primotar 135 mm 3.5. Een lens met een mooi effect. Het blijft altijd zoeken naar de juiste afstand voor het mooiste beeld. Met dit als resultaat krullen willen mijn mondhoeken toch wat omhoog. Hebben jullie dat ook weleens?

De bosanemonen bedekken de bodem nog steeds als een mooie warme gebreide deken. De één staat nog mooier te pronken dan de ander. Net als wij worden ze aangetrokken door het heerlijke zonnetje van de afgelopen dagen. Het vintage effect van de Meyer Gorlitz Oreston 50 mm 1.8maakt er een mooi geheel van. F1.8

Ik heb geprobeerd om de aandacht naar de paarse lijntjes en het hart van de bloem te laten gaan door highkey toe te passen.

Ook deze keer weer naar Oud Poelgeest geweest. Naast de auto en waaide ik bijna weg. Leuk dat begint goed. Toch de uitdaging aangegaan. Dat houd je scherp. Wat maakt een beetje wind nou uit met macrofotografie! Paraplu erbij en de wind is weg. Die paraplu is toch wel erg handig zo nu en dan. Zeker toen het begon te regen en keihard te hagelen. Die paraplu heeft me gered denk ik, wat een hagelbui was dat. Wat hebben we toch een fijne hobby. Toch weer Happy.

Meestal laat ik de narcissen links liggen. Hier heb ik mezelf uitgedaagd om er wat moois van te maken.

De krokussen blijven toch altijd weer een dankbaar onderwerp voor mij. Elk jaar weer leuk om er weer wat van te maken.

Heerlijk als ook deze fraaie bloemen weer verschijnen. Deze krokussen stonden in een middenberm. Ik lag op de straat zodat ik schuin omhoog kon fotograferen. Hierdoor had ik een mooi laag standpunt. Door een beetje te verschuiven kon ik mooi een witte auto in de achtergrond gebruiken voor een lichte achtergrond. Op deze manier vond ik de bloemen erg mooi uitkomen.

Deze foto is gemaakt met de vintage lens Oreston van Meyer Gorlitz. Bij een heel klein diafragma geeft deze lens een heerlijke sfeer. Bij deze foto heb ik het diafragma wat meer geknepen voor meer scherpte op de vlinder. Ook met een meer geknepen diafragma (weet niet meer precies welk F-getal) geeft deze lens een mooi effect. Daarnaast heb ik wat met de kleu geexperimenteerd zodat het naar zwart/wit neigt.

Experimentele foto met krokussen en dubbele belichting van 2 foto's vanuit de camera. De zachte achtergrond is ontstaan door het gebruik van zijdepapier.

Ze zijn zo ongelofelijk snel , van bloem tot bloem . Ik had wel een idee wat voor foto ik wou dus , het heeft een uurtje geduurd en ik volgde de hommel overal , maar ik heb mijn doel bereikt ;) Ik wou de tong zichtbaar op een foto omdat dit toch wel de moeite is om te zien :)

Deze boktor zat rustig in de lelie aan de kant van de straat bij ons. Er is een mooie berm met tal van wilde bloemen dus ik hoef niet ver te gaan om foto's te maken ;)

Bij deze foto ben ik eens de artistieke weg opgegaan :) ik wil nog wel dat het onderwerp "echte" kleuren behoud maar ik heb wat meer voor een moody sfeer proberen gaan Ik heb ook bewust scherpgesteld op de voorste kever om het drama effect te krijgen van de achterste kever.

Dit kleine groefbijtje zat gezellig te wandelen in deze bloem , Ik vond de contrasterende kleuren in combinatie met de compositie wel leuk met de lijnen die er ook in aanwezig zijn.

Toen het de laatste vergadering was van de fotoclub kreeg ik de feedback om eens meer omgeving te tonen op de foto. Dus ik ben aan de slag gegaan en heb dit mooie beeld kunnen maken door tussen de bloemen door te fotograferen en van in de hoogte , Hierdoor zag je ook het mooie transparante van de vleugels waarbij je echt de bloem ziet verschijnen door de vleugels door.