Deze velduil ging binnendijks op een paaltje zitten waardoor het licht toch op de vogel viel. De zon was nog net niet verdwenen.
Vanuit de rijdende schuilhut op de rijstzak.
Een prachtige soort, die ook niet echt schuw is. Geduld is wel een ding, voor sommigen. Deze poseerde een aardige tijd op dit paaltje. Gaf ook nog een poetsshow weg.
Ook hier weer met het laatste licht.
Groet,
Aart