Dit stelletje Kokmeeuwen vertoonde zulk leuk gedrag dat ik een hele serie met uitleenlopende maar steeds hele schattige poses kon schieten. Dat maakte het heel lastig om te kiezen welke ik nou wilde delen.... 't Is deze geworden, maar of 't de liefste of mooiste is? ik weet 't echt niet.

Genoeg weidevogels in mijn archief en toch heb ik er deze maand pas eentje ingezonden, daar moet maar eens verandering in komen, te beginnen met de Watersnip, gefotografeerd vorige maand vanuit de fijne HBN10.

Vanuit de prachtige Hut 10 van Han Bouwmeester kon ik dit mooie eendje fotograferen, het is altijd genieten daar. Dit keer ben ik de uitdaging aangegaan om zoveel mogelijk de actiemomenten te pakken te krijgen, goed opletten dus! De Wintertaling wordt tot de secundaire weidevogels gerekend. Die vogels broeden vaker in andere landschappen dan in het weiland.

Nederland is voor veel witgatjes een belangrijke tussenstop, vooral bij drassige plekken, zoals Polder Breebaart. Ze zijn schuw en nieuwsgierig tegelijk. Deze vogel was - op enige afstand - bereid lang voor ons te poseren. Ondanks dat hij/zij hoogst waarschijnlijk op doorreis was naar Scandinavië, Finland of Rusland.

We hebben twee dagen naar een paartje kleine plevieren zitten kijken. Ze vliegen af en aan, eten wat, doen een paringsdansje, bedrijven de liefde enzovoort. En dat alles, verrassend charmant!

Onlangs twee dagen in Hut 10 van Han Bouwmeester gezeten. Voor mij de mooiste hut die er in ons land is, vanwege het lage standpunt, maar ook omdat de vogels hier niet worden gelokt met voer, ze komen op het plas dras af, of niet. Zoals bijvoorbeeld de tureluurs, die lieten zich steeds alleen maar horen, slechts één keer scheerden er een paar met een noodgang over het water. Gelukkig reageerde ik snel genoeg ;-)

De wintertaling is de kleinste wilde eenden soort in Europa, een echt mini-eendje: lengte: zo’n 35 cm. Maar, zoals ik eerder al schreef, het kan dan wel de kleinste zijn, voor mij is het de mooiste!

Slobeenden weten uit ervaring dat meerkoeten fel zijn, dus ze houden afstand als er eentje chagrijnig aan komt ploeteren. Deze slobeend werd verrast door een meerkoet, hij wist niet hoe snel hij zich uit de vleugels moest maken :)

De waterral, je ziet ze bijna nooit, want ze verstoppen zich diep in het riet. Toch hoor je ze regelmatig, door dat rare gekrijs. Het is best vreemd dat zo’n schuwe vogel, zo’n opvallend geluid produceert. Maar goed, daar zullen ze vast goede redenen voor hebben.

Aaahhh, het krakeend mannetje, ogenschijnlijk gewoon maar eigenlijk best bijzonder als je beter kijkt. Ze zijn prachtig, en de rust die ze uitstralen doet een mens goed (in ieder geval mij).

Ineens schoot de Wintertaling de lucht in, aldaar maakte hij een draai waardoor even deze gekke houding, leuk momentje!

iso 640  400mm  f/2.8  1/2000

Twee jaar geleden was ik een paar keer in de mooie hut HBN10 met telkens prachtige omstandigheden. Hoe anders trof ik het nu! Heel veel regen en wind en daardoor maar heel weinig vogels. Toch waren die stortbuien wel gaaf, je kunt dan totaal andere beelden maken. In heel veel gevallen was er echter geen vogel te zien op zo'n moment. Maar soms zat het toch even mee, Maarten, die naast mij zat, liet al de Wintertaling zien, hier mijn bijdrage met een Zwarte Ruiter.

Een hele tijd zat ik te hopen dat de Watersnip op dit plekje bij de waterplant zou komen, blij dus toen hij dat deed en het gouden licht van de nazomer maakte het plaatje voor mij af.

In de nazomer kun je de Zwarte ruiters zien op doortrek van het hoge noorden naar het zuidwesten. De beginnende warme herfstkleuren laten hier goed zien dat het nazomer is.

Deze meeuw wilde wat nestmateriaal verzamelen probeerde weg t vliegen met de stengel maar dit zat vast. naar verwoede poging is hij er maar mee gestopt.

Foto gemaakt in de HBH hut nr.10 in de Breebaartpolder.

Kluut aan het foerageren voor de hut van Han Bouwmeester in de Breebaart polder

De jonge Meerkoetjes liepen eventjes bij Moeder weg...niet voor lang maar toch, even op ontdekkingsreis in de grote wereld. Foto gemaakt in de HBN10 van Han Bouwmeester

Afgelopen zaterdag de Visarend vanuit HBN 10 kunnen fotograferen. Het duurde maar 30 seconden en hij was weer vertrokken.

Na het zien van diverse foto's gemaakt in Hut 10 van Han Bouwmeester ben ik nog eens in mijn mapjes gedoken van mijn bezoek vorig jaar aan deze hut, wat een heerlijke plek is het toch, dat was nu dus nog even lekker nagenieten. 

Duo in duplo, als dat geen herhaling is!

Eind september kleurde een klein eilandje bij HBN10 al in mooie herfsttinten. Dan is het hopen, en geduldig wachten tot een watervogel zo aardig wil zijn om op de juiste plek voor het eilandje langs te lopen. De Watersnip werkte een keertje fijn mee.

Dezelfde Waterral als in een eerdere upload, hij gaf even een heel leuk showtje weg waardoor ik, al zeg ik het zelf, een aantal bijzondere plaatjes kon schieten, zo zie je een Waterral tenslotte niet vaak.

In Hut 10 van Han Bouwmeester heb je een geweldig mooi laag standpunt. Ik trof er in de vroege ochtend en bij prachtig licht Zwarte ruiters voor de hut. Het was genieten, ook al hadden ze vieze modderpootjes ;-)

Een beetje rare vogel, je zou hem bijna niet herkennen ;-)  Voor wie 't echt niet ziet, het is een Waterral die zich hoog op de poten even lekker staat uit te schudden, ik vond het wel een gaaf moment!

Vanuit een schuilhut in Noord Groningen bij de Dollard kon ik deze prachtige kleurrijke kievit fotograferen. Mooi op de achtergrond zijn de gele Goudknopjes.