Berken, braamstruiken, herfstvarens en gele bladeren weerspiegeld in een kanaaltje in het bos van Oranjewoud. Met stokje in het water gooien gezorgd voor wat rimpeling. Foto horizontaal gespegeld om de begroeiing weer in de natuurlijke staat te krijgen.

Een mooie groep bonte strandlopers vliegt bij hoogwater langs de Friese Waddenkust bij Westhoek. Om een beetje beweging te suggereren, heb ik een langzame sluitertijd (1/25) gebruikt, door een klein diafragma (f22) te combineren met een lage ISO waarde (31). De bedoeling was om beweging te krijgen, zonder dat de vogels geheel onherkenbaar werden. Dus: meetrekken, waardoor de vogels die de andere kant uit vlogen streepjes werden.

Dit hazenpootje kwam mooi tevoorschijn tussen het gras afgelopen herfst. De zon verlichte een beetje de achtergrond. Ik vond het een knap modelletje met de kelkvormige hoed en de franjes. Het was zeker de moeite waard om dit zo laag mogelijk vast te leggen...

“Deze  foto is ingezonden in de wedstrijd voor nieuwe gebruikers. Deelnemen kan met max. twee foto’s per deelnemer van 12 december 2022 t/m 14 januari 2023. Van 15  t/m 21 januari houden we een stem-campagne, de inzendingen met de meeste stemmen vallen in de prijzen. De uitslag volgt op 22 januari.”

Toen het in Oranjewoud afgelopen herfst geregend had, werden de (herfst)kleuren nog intenser. De foto is samengesteld uit twee beelden: één scherp en het andere bewust onscherp.

Het licht viel mooi achter de de kleine boompjes. Ik heb even bewust bewogen met de camera om het gevoel te versterken.

De bomen met fraaie herfstkleuren spiegelden mooi in het water. Om de foto wat levendiger te maken heb ik een stok on het water gegooid en afgedrukt toen de rimpeling naar mijn zin was. Thuis op de computer heb ik de foto horizontaal gespiegeld.

De Rursee in de Eifel in Duitsland. Het was een winderige herfstdag, ideaal om te spelen met lange sluitertijden. LEE ND 0.9 Hard Grad & The Big Stopper (10 stops ND).

Elke keer als ik deze foto zie krijg ik weer een 'kippenvelmoment'. Wat was dit GENIETEN zeg. Mijn fotomaatje en ik waren al op de terugweg van een mooie ochtendwandeling vlakbij natuurgebied Kwintelooijen bij Rhenen. Komen we op een splitsing in het bos en worden we overspoeld met zonnestralen. Eindelijk, ja eindelijk hadden we het geluk om ze zo mooi vast te leggen. We gaven elkaar een high-five en gingen als een dolle fotograferen. Wat een stuitermoment!

Een paar weken geleden zat er nog veel gekleurd blad aan de eiken. 's morgens was het lekker nevelig en heb ik me uren vermaakt. Deze kronkelige eik kon me wel bekoren.

Van harte gefeliciteerd Christa!   Je bent de winnaar van de 2e prijs in de Fotowedstrijd voor nieuwe gebruikers!

Je  wint hiermee een DDN Workshop naar keuze.

Ergens op landgoed Marienwaerdt kwam ik deze twee mensen tegen. Ze hadden alleen oog voor elkaar, zo mooi om te zien en ik heb dat moment mogen vastleggen. Ik heb nog veel meer mooie foto's gemaakt die ochtend, toch vind ik deze de allermooiste.

“Deze  foto is ingezonden in de wedstrijd voor nieuwe gebruikers. Deelnemen kan met max. twee foto’s per deelnemer van 12 december 2022 t/m 14 januari 2023. Van 15  t/m 21 januari houden we een stem-campagne, de inzendingen met de meeste stemmen vallen in de prijzen. De uitslag volgt op 22 januari.”

Op een of andere manier zag ik tussen de stam en afhangende tak een doorkijkje in het mistige bos.

Als er een seizoen uitnodigend is voor ICM dan is het de herfst wel. Kleuren in verschillende stadia en bomen die nog maar half in het blad zitten. Dat zijn dankbare onderwerpen. Het mooie van ICM is ook dat je daar geen toplens voor nodig hebt. Een allround zoomlens met een groot bereik geeft mij volop creatieve mogelijkheden. In het veld is pas het halve werk gedaan. In Lightroom spelen met de mogelijkheden is deel 2 van de pret.

Tijdens een wandeling vorige week had ik gezien dat deze eik nog weinig van zijn herfstblaadjes had verloren, toch best bijzonder voor december. Dus toen de de vorst voorspelt werd moest ik gewoon deze boom vastleggen. Deze foto is een focus stack van verschillende scherptepunten.

Zelfs tijdens een workshop/reis met als hoofddoel 'fine art photography' kan ik het niet laten om bomen te fotograferen. Midden op een parkeerplaats plaatste ik pontificaal het statief en mikte de camera net boven de hoofden en auto's. Zo ontstond dit beeld dat de illusie geeft dat ik me ergens ver in de natuur begeef. Standaard ontwikkeling in Lightroom en finishing touch in Luminar AI.

Lippelobos, woon er aan de rand van, dit brengt vele vogelsoorten in de tuin, boomklever, Boomkruiper, Middelste bonte specht....

De mist was die ochtend binnengedrongen in het beukenbos.

Onderweg langs de Ring of Kerry, de mist over het het landschap hangt, de begroeide herfstkleuren het landschap vult, is het waar genieten.

Varens gefotografeerd met de lensbaby en softfocus optic. Door de planten heen gefotografeerd opzoek naar een beetje licht. Met een groot diafragma geeft dat veel onscherpte en dat vind ik mooi. De varens waren oud en aan het verdorren. Maar ik weet één ding zeker...in het voorjaar komen ze weer terug. Dat zijn voor mij wel lichtpuntjes!

Enkele van de ochtenden dat ik op d Hoge Venen was waren fantastisch.

Na verschillende grijze, donkere dagen terug wat kunnen genieten van het wandelen in open natuur omgeven door de laatste herfst bladeren. Zalig zonnetje. "Bomen en mensen" Je moet hen hun ruimten gunnen

Een rivier in Zweeds Lapland. De oever is begroeid met de roodkleurige Wateraardbei. Gefotografeerd in de herfst van 1997 op Velvia diafilm.

In het bos kun je als je het treft dit soort sprookjesachtige taferelen tegenkomen. Zij zorgen voor een blij gevoel. Het zijn de dagen die vaak voorkomen als we de donkere dagen voor kerst in gaan. Dan zijn dit soort momenten juist die momenten die we hard nodig hebben. Lichtpuntjes, in allerlei opzichten.

Een oudje uit het Bayerischer Wald, de Grosser Arbersee, een prachtig meer. LEE ND 0.6 Hard Grad & polarisatie filter.

Park Clingendael in Den Haag op zijn mooist. Ik heb de kleuren niet aangedikt, het was echt zo.

De afgelopen weken een aantal keer op zoek geweest naar slijmzwammen. Alleen die zoektocht is al een leuke bezigheid. Als je ze dan gevonden hebt begint de uitdaging om ze mooi te fotograferen. Ze zijn echt soms maar een paar millimeter groot. Deze groeiden op de bast van een omgevallen boom. Gefotografeerd met een macrolens en tussenringen. Een naam kan ik er niet aan hangen.

Omdat de herfst nog zo lang mooi is, moest ik van mezelf gewoon een doordeweekse dag vrij nemen om er op uit te gaan. Daar heb ik geen spijt van gekregen. Zo mooi hoe de laatste blaadjes aan de berken als gele confetti in het bomen hangen. Op sommige dagen vult het kaartje zichzelf. Dit was er zo een. Standaard ontwikkeling in Lightroom.

Een van de mooiste gebieden in het N.P. Rondane is Doralsaeter, een 20 km lang doodlopend tolweggetje dat zich afsplitst van de Nationale Route weg 27. Vooral met herfstkleuren zijn de landschappen hier op zijn mooist.

Dit beeld bevat 10 foto's samengevoegd door de camera. Iedere foto is vanaf een ander standpunt gemaakt. De eikenboom zat nog vol met prachtige herfstbladeren (gemaakt op 1 december j.l.), de lucht was volledig bewolkt waardoor de kleuren zacht bleven. Dit beeld had nauwelijks nabewerking nodig.

Dit beeld bevat 10 foto's die samengevoegd zijn door de camera. Iedere foto is vanuit een ander standpunt genomen. Het viel niet mee om deze boom met meervoudige belichting samengevoegd te krijgen, vooral de stam was een flinke uitdaging. Uiteindelijk was ik tevreden en hoefde ik maar een kleine aanpassing in PS te verrichten.

Zo nu en dan ga ik weer verder om met een enkele belichting de illusie van een meervoudige belichting te imiteren. Deze keer met een veel kortere sluitertijd dan voorheen. Eens kijken of er dan ook een aansprekend resultaat uit rolt. De compositie/vlakverdeling is het voor mij nog niet helemaal maar het effect kan me wel bekoren. Deze foto is vooral bedoeld als herfst experiment. Een studie van de techniek.