Rond dit jaargetijde zit ik wat natuurfotografie betreft meestal in een dip. Niet dat het van mij nú al herfst mag worden, want het afgelopen natte najaar heeft zelfs op mij een minder positief effect gehad en ik kijk echt uit naar een goeie, zonnige zomermaand. Over het algemeen heb ik de zomerse zonsopkomsten wel gezien, maar door de vele regenval van het afgelopen half jaar wist ik dat het landschap op de Stroese heide er nu heel anders uit zou zien.

Je hebt al uren gelopen, jezelf verwonderd en foto's geschoten. En dan begint langzaam de sneeuw te smelten en rond de middag staat er een afspraak, waardoor je hoe dan ook weer huiswaarts moet keren. Onderweg naar de auto passeer je nog een ongerept sneeuwpad dat de verte inloopt. Aan weerszijden van het pad is de sneeuw al bijna gesmolten; het licht liet de volle aandacht op het pad leggen. Alsof het landschap nog een laatste verleidingspoging doet om je verder te laten dwalen...

Een donker landschap en een lichte lucht, oftewel een alledaags beeld, leidt de aandacht altijd naar boven. Hoe anders voelt dit met een witte ondergrond en een dreigende lucht erboven. Op een of andere manier triggert mij dit altijd. Het houdt je aandacht bij de grond en het roept bij mij altijd een gevoel van melancholie en verstilling op, misschien zelfs een stukje eenzaamheid. Ik ervaar dit overigens (binnen deze context) als een positieve sensatie. Effect versterkt met een gradiendfilter.

Deze guttatidruppels waren in een bescheiden aantal, waardoor ik me op de eenvoud kon richten. Iets bij gelicht en een kleine uitsnede gemaakt.

Van het dooiende Barneveld naar het vriezende en besneeuwde Kootwijk... weer terug naar Barneveld voor een fotoklusje (in m'n groene outfit) en weer terug naar Kootwijk. Zo kunnen mijn werkdagen er nu uitzien. Voor sneeuw mag alles wijken. Fijne sneeuw accentueerde als winterse rijp alle structuren in de omgeving van Kootwijk. Het deed me direct denken aan die winterdorpjes van Lemax en Luville. Twee flitsers gebruikt voor wat extra sfeer en om de rondingen van de stammen te accentueren.

Dit is zo'n voorbeeld waarbij je geen concreet idee hebt, maar puur een gevoel. Al 1 of 2 jaar ben ik op zoek naar de mogelijkheid om een bepaald herfstgevoel met de camera vast te leggen. Het heeft te maken met de combinatie van donkere, dreigende (blauwige) bewolking en felrode herfstbladeren. Op een of andere manier roept dit een bepaald gevoel van rust en mystieke verstilling op. Met een gradient filter heb ik ter plekke de donkere bewolking wat meer geaccentueerd.

Het was een van die mistige dagen dat ik onderweg was naar mijn projectlocatie, maar uiteindelijk niet aan het project toe kwam, vanwege zoveel prachtige mist- en lichttaferelen onderweg. De mist hield lang aan, maar niet lang genoeg om alles te kunnen fotograferen wat ik wilde. Eenmaal op dit bospad brak de zon een beetje door boven een open plek, wat een bijna magische lichtval creëerde op het donkere bos ernaast...

Radio Kootwijk… Terwijl ik de auto even parkeerde langs een voor mij bekende plek, zag ik in de verte een hert wegrennen, dus besloot ik daar mijn zoveelste ronde te gaan maken. Ik kwam vrijwel direct een roedel herten tegen. Ter plekke schoot ik een paar foto's. Daarna liepen de dieren op een draf in de richting van het gebied in aan de andere kant van de weg, waar ik nog niet was geweest. Een tijdje later kwam ik ze daar tegen in een fraaie bossetting terwijl ze het bospad overstaken.

Vele konijnen vermaakten zich uren lang in de velden van Kootwijk, maar ze waren continue op hun hoede voor de vos (die daar regelmatig rondloopt)... en de fotograaf. De sfeer in deze foto en de leuke houding van het konijn deed me direct denken aan het personage Peter Rabbit, uit de beroemde verhalen van Beatrix Potter.

Deze bewerking van berkenbomen, sprak mij wel aan. Ik ben wel vergeten hoe ik precies tot dit resultaat ben gekomen. In ieder geval aan de schuifjes getrokken. Waardoor er uiteindelijk iets van vuur leek te ontstaan aan de onderkant van de berken.

Deze was weer even een andere dan de vorige upload. Was wel erg dicht bij dus geprobeerd er wat van te maken.

Deze liep mooi te foerageren, zeldzaam voor mij dat dit in redelijk licht kon met het licht op beide ogen. Met mooi licht groen blad.

Een ICM foto, gezocht naar iets vervaging en toch ook scherpte.

Al met al denk ik dat ik eens schilderles op moet gaan pakken, maar zolang schilderen met de camera leuk is en er steeds nieuwe insteken gevonden worden, dan blijf ik bij de Nikon kwast. Deze foto is een meervoudige belichting van verschillende ICM foto's.

Veel regen doet het land goed. De dampen en de nevel zijn natuurlijk ook heel aantrekkelijk.