Een ontwakende libel bij een klaverplantje. De kleuren en bubbeltjes op de achtergrond zijn ontstaan door de verschillende zomerse begroeiing in de graskant langs de vijver. Ik heb hier gebruik gemaakt van een vintage lensje: Meyer-Optik Gõrlitz Domiplan.

Bij deze pas uitgeslopen libel zaten de vleugels nog op elkaar geplakt. Ook zijn de pterostigma's nog niet op kleur, maar nog zachtblauw. In de lichte ochtendbries bewoog de libel zachtjes heen en weer. Op het moment dat de vleugels in hetzelfde scherpstelvlak zaten als de druppel op de spriet ernaast, drukte ik af. Zo heb je twee tere, kwetsbare onderwerpen in één beeld.

Op een ochtend zag ik deze libel zitten in het gras vlakbij het water, helemaal onder de dauw. De druppels werken mooi als vergrootglas op de ogen. Doordat hij zwaar was van het water kon ik er rustig de nodige stacks van maken.

Bruinrode heidelibel op een struik in de tuin.

Deze viervleklibel bleef braaf stilzitten in het zonnetje. Van dichtbij kun je zo goed zien (dankzij de zon) dat het een harig type is.

Deze juffer zat fraai te shinen in het vroege ochtendlicht. Nog helemaal onder de dauw en daardoor goed te benaderen zonder het het insect te verstoren.

In een kleine poel in een bosgebied vond ik deze libel

De huidjes van de larven blijven achter op de planten bij het vijvertje. Een mooie kans om ze voorzichtig te verwijderen en in beeld te brengen met zoveel mogelijk details in high key. Door de iso wat op te drijven en het diafragma wat te knijpen kwam ik tot dit resultaat. Mooi om te zien hoe het uitsluipgaatje zichtbaar wordt alsook het vliesje van de bolle lege ogen...en beetje enge beestjes omgetoverd in een mooie verdwenen libel.

Een juffer kijkt van boven het vijgenblad op me neer. Door de zon ontstaat een schaduw van de juffer zodat ze extra groot lijkt. Blijkbaar was ze gewoon nieuwsgierig.

De libellen en juffertjes verstoppen zich graag achter een stengel. Maar deze oogjes keken er toch omheen. Hoop dat deze versie er wel doorkomt.

Foto genomen tegen een bosrand waar achter de zon opkomt. Bij zonsopkomst verschijnen er mooie licht bundels over het veld . En dan reageren op het snel veranderende licht . En dan maar hopen alles samenvalt..

De libellen sluipen nu talrijk uit bij ons tuinvijvertje. De achtergrond is de omgeving waar het ochtendzonlicht speelt. Ik heb gebruik gemaakt van meervoudige belichting vanuit de camera om het beeld te creëren.

In onze zwemvijver komen steeds meer libellen waaronder ook deze viervlek die zijn territorium vanaf een aantal vaste uitkijkpunten bewaakt. Ze zijn vrij schuw maar door gewoon bij een stek te gaan zitten wachten kon ik de Libel toch op de gewenste plek en afstand fotograferen.

Deze foto kwam tot stand door gebruik te maken van een vintage lens en meervoudige belichting toe te passen vanuit de camera.

Die wondere wereld van de libellen die uitsluipen, hangen te drogen en hun vleugels openen om hun nieuwe wereld te verkennen...wat zijn ze fotogeniek en zo fragile en kwetsbaar. Dit beeld kwam tot stand door gebruik te maken van een oud lensje Helios- 44 M. Ik draaide het diafragma helemaal open wat de sfeer versterkt.

Ik zat rustig te lunchen op een bankie in de awd en op dat moment zag ik dat een Grote keizerlibel een Viervlek uit de lucht greep. Hij ging snel op de grond zitten en beet meteen de kop van de Viervlek af en ging hem daarna rustig oppeuzelen. Ik heb er nog een foto van vanuit een andere hoek

Altijd een zoektocht naar licht dat precies tussen de bomen doorschijnd en dan proberen het op de juiste in de foto te plaatsen..

Deze libel stond al eens in de aandacht enkele uploads geleden. De omgeving wordt een beetje mysterieus en sprookjesachtig door een beetje afstand te nemen en een ander standpunt te kiezen. De witbalans is lichtjes teruggeschroefd.

Tijdens een wandeling kwam ik deze twee uit sluipende libellen tegen.

Deze libel was pas uitgeslopen bij ons tuinvijvertje. Ze is bijna klaar om haar nieuwe wereld te verkennen, haar kwetsbare vleugels glanzen in het zachte licht tegen de achtergrondkleur.

Vanochtend vroeg opzoek geweest naar de gedaantewisseling van een ontpoppende larve. Uiteindelijk dit exemplaar, die al enige tijd uit de larve gekropen was, kunnen vastleggen.

Van harte gefeliciteerd Marion de Weerd,  je fraaie foto "Viervleklibellen in het riet" heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd!

Klik hier om de originele inzending van Marion te bewonderen.

 

Viervlek balancerend op een grasspriet. Ben benieuwd of de Exif-gegevens er nu wel bijstaan.

Wat een fascinerende waarneming is het om dit monstertje te zien ontpoppen tot een prachtige libel. Ik vind het mooi om te zien hoe de structuren en tekeningen al aanwezig zijn in de kleine onopgepompte vleugeltjes...kijk ook eens naar het draadje dat losknakt door de spanning van het uitsluipen.

Nationaal park Weerribben en Wieden is bij uitstek een natuurgebied om uitsluipende libellen en juffers te fotograferen. Op een vroege ochtend in mei nogmaals het gebied in, waar we verschillende uitsluipingen konden fotograferen en filmen. Hier een verse libel die nog zat te drogen. Het determineren was voor mij op dat moment nog niet mogelijk. Dit is een nieuwe bewerking met extra verscherping en het aanpassen van de belichting op diverse punten.

Deze platbuik libel was zich aan het opwarmen om zijn leven vliegend voort te zetten

Zelfde libel als mijn vorige upload. Een andere compositie geeft toch weer een heel ander beeld van de libel zelf. Het licht die ochtend, bleef magisch.

Tijd om weer eens een libel in de spotlight te zetten.

Stack van 3 beelden.

In de vroege ochtend, in stilte in het zacht gouden licht van de ochtendzon....nog even wachten en de libel kan weer haar vleugels spreiden.

Ik ben regelmatig met mijn archief bezig, waar bijna niet doorheen te worstelen is, maar dat is natuurlijk een luxe probleem. Van dit mooie vrouwtje (mijn lieveling libel) had ik 40 foto's gemaakt om volledig scherp te krijgen met een stack. Elke keer stink ik er weer in, wat door al die waterdruppeltjes, lichtverschillen in de breking van de belletjes krijgt een stack programma dat gewoon niet goed voor elkaar. Dus uiteindelijk maar 3 van de 40 beelden geruikt . Jammer genoeg is het lijfje dus niet scherp, maar de vleugels en de kop wel, dus missie toch wel geslaagd.