Ik heb niet zoveel met die druktemakers van meerkoeten, maar als ze er zo bij zitten, tja... die moet wel even op de plaat dan toch?!

De mist en de opkomende zon zorgde voor een mooie sfeer in het natuurgebied met daarin deze enige meerkoet.

Deze jonge meerkoet bleef even stil zitten. Van een laag standpunt kunnen fotograferen.

De laatste dag om in te zenden voor het maandthema Weidevogels en dat doe ik met deze doodgewone meerkoet, daar denk je niet meteen aan bij weidevogels, maar de meerkoet behoort tot de secundaire weidevogels.

ging dit juveniel meerkoetje op zoek naar zijn moeder of vader. Door de grijze kleuren van zijn verenkleed heb ik de foto in high-key genomen.

Meerkoeten met lentekriebels voor de fotohut. Dat gaat er best hard aan toe.

Door de opkomende zon ,die al lekker begon te schijnen,onstond er een laagje mist/damp op het water...gelukkig waren er een paar meerkoeten aanwezig om een welkome invulling te geven bij deze foto.

Twee meerkoeten waren aan het vechten en een derde spoedde zich er heen om mee te doen. Altijd leuk om zo'n gevecht te fotograferen. De zon stond schuin rechts en verlichte mooi de koppen van de vogels.

Na een koude nacht staat het water te dampen, een mooie zonnige lentedag begint. De meerkoet heeft er weinig boodschap aan, die is te druk met het waken over zijn/haar territorium.

Zeg schat,we zijn nu al een tijdje onderweg,denk je dat we nog water tegen komen,want ik begin behoorlijk koude voeten te krijgen.

Deze foto maakte ik gistermiddag op dezelfde locatie en op hetzelfde tijdstip als waar ik zaterdag het kuifeendje fotografeerde (ca 16:00u). Toen zon, nu bewolkt, wat een verschil in sfeer en kleur! Dat maakt fotograferen zo leuk, het is altijd weer anders.

Wandelingetje in de wijk; er plopt een meerkoet omhoog en ik was snel genoeg... Het oog heb ik opgelicht en verscherpt want dat stond in de schaduw en niet zichtbaar.

De opkomende zon zorgde voor dat er waterdamp onstond boven het land en het water...het gaf een mooie sfeer mee toen ik deze drie meerkoeten op de foto kon zetten.

Vanochtend nog even op pad geweest naar de Lek (is voor mijn 10 minuten lopen) om te kijken of nog wat leuks te zien was en te fotograferen...door de opkomende zon ontstond er waterdamp boven het land en water wat een mooie sfeer gaf toen ik deze meerkoeten op de foto kon zetten

Eindelijk gelukt om vechtende meerkoeten te fotograferen. Bij tegenlicht gefotografeerd vanuit mijn drijfhut. Omdat ik het gelige zonlicht op de druppels en waar het door door de vleugels heen schijnt niet mooi vond, heb ik de foto naar zwart/wit geconverteerd. Op deze manier komt het gespetter waarmee zo'n gevecht gepaard gaat ook beter tot uitdrukking naar mijn gevoel.

Mooi of lelijk? Het is al vaak gezegd: kleine meerkoetjes zijn mooi van lelijkheid ;-)

Meerkoetje nu nog overdadig gekleurd, maar dat zal snel veranderen. Ergens heeft hij wel iets aandoenlijks.

Deze meerkoet ging enkele seconden later het gevecht aan met een andere meerkoet, helaas buiten mijn bereik. Gefotografeerd vanuit mijn drijfhut. Wil iemand weten hoe ik die hut heb gebouwd, zie: https://www.youtube.com/watch?v=hOGuicFDv3o&t=35

Een foto uit de serie 'Wat een lief kind' naar Herman Finkers. Ik woon in een wijk waar alle huizen aan het water grenzen. De meerkoeten trekken zich niets aan van de mensen die in de tuin zitten te genieten. Toch heb ik maar een lange lens gepakt voor dit moment. Deze foto is al wel een paar jaar oud, maar past volgens mij wel in het maandthema.

Ik vind het altijd wel een uitdaging om een doodgewone vogel wat minder gewoon in beeld te zetten. Vroege ochtend, tegenlicht, nat weiland, wachten tot de meerkoet even op de goede plek in het slootje komt: En klik.

Meerkoeten kunnen flink vechten en zitten elkaar soms ver achterna. Hier kon de aangevallene ontkomen.

Twee rode ogen en door de reflectie twee meerkoeten!

Meerkoet op het ijs.

Meerkoeten op het ijs. Goed te zien wat voor grote poten zij hebben.

In het vroege ochtendlicht was er heel kort net een randje damp boven het water te zien. Gelukkig kwam daar net een meerkoet aanzwemmen. Dat was een mooie toevoeging aan de donkere herfstkleuren.

Net als mijn vorige upload een bijvangst bij het fotograferen van de kleine zilverreiger

Ik had een fijn laag plekje aan de waterkant gevonden, maar dan is het altijd maar afwachten of er wat vogels je kant op willen komen. Meerkoeten staan dan niet bovenaan mijn wensenlijstje, maar als het licht meewerkt en de vegetatie voor een  lekker sfeertje zorgt, dan kan ik er toch wel blij van worden hoor!

Tijdens een sneeuwbui kon ik deze groep meerkoeten in een winterse omgeving op de foto zetten.

Een doodgewone jonge meerkoet, maar ik vind die schalkse blik omhoog zo leuk.

In een hoekje van de haven van IJmuiden was het een wildwaterbaan van golven en schuim. Te midden van dat geweld zwommen een paar meerkoeten. Ik ben daar een poos bezig geweest om leuke composities te zoeken. Door de golvende lijnen en het witte schuim zie ik hier een winters berglandschap. Met een waterglijbaan voor de meerkoet ;-)