Op een hele vroege ochtend met mist en lichte vorst.

Een paddenstoeltje omgeven door het zachte ochtendlicht, de dauwdruppels op het gras schitteren als lichtjes eromheen.

Grutto's in het eerste tegenlicht bij zonsopkomst.

Een Wespspin in haar web met het karakteristieke stabilimentum, tegenlicht en veel dauw. Wespspinnen zijn een mediterrane soort die pas sinds begin jaren 80 van de vorige eeuw in ons land voorkomt.

Een bedauwd web en spin in vrij hard tegenlicht. Een ander web in de achtergrond geeft een beetje een vervreemdend effect.

Je zult maar een sprinkhaan zijn die door dit veld moet. Dit veldje zat helemaal vol met wespspinnen en hun webben. Wat me het meest verbaasde is dat een paar uur later, toen de dauw er af was, de webben bijna onzichtbaar waren.

Afgelopen zaterdag heel vroeg op gestaan om insecten onder de dauw te fotografereren. Het was een heerlijke ochtend met prachtig licht. o.a. dit Heideblauwtje had een mooie plek uitgezocht om haar vleugels te drogen.

Lekker als ze zo onder dauw zitten, de bikkeltjes onder de vlinders, soms zijn ze helemaal bevroren en ze wachten geduldig tot het weer smelt of droogt en dan vliegen ze de weide wereld weer in op zoek naar een partner. Deze foto gemaakt met 2 flitsers.

De zwaan zwom in een klein slootje in de polder. De zon was net opgekomen en ik had de mazzel de zwaan in tegenlicht te kunnen fotograferen.

Ik heb geprobeerd de sfeer van het moment en de verwondering in beeld te brengen door te werken met meervoudige belichting. Een plaatsje aan het water, genieten van de stilte, het ontwaken van de natuur, het lichtspel, ...

Vroeg in de ochtend als het licht twinkelt over het natte plas dras gebied is het genieten om dan deze grutto zo fraai in tegenlicht voor de lens te krijgen.

Enkele druppeltjes ochtenddauw samen met het ontwakende vuurjuffertje...heerlijk genieten. Gebruik gemaakt van de vintage lens Helios Trioplan in combinatie met de macrolens.

Altijd een uitdaging om vroeg in de ochtend een compositie te vinden met grote velden tulpen. Ben meer op mijn plek aan zee maar out off the box is goed voor je creativiteit. De voorste tulp trok mijn aandacht.

Er was onverwacht mist in de vennen, Had geluk dat de gans net voorbij kwam vliegen

Ook deze is vaak te vinden bij de visvijver midden in het dorp. Daardoor is de vogel redelijk aan mensen gewend. De lange telelens is vooral nodig om te voorkomen dat er storende elementen uit de omgeving in beeld komen. De laagstaande ochtendzon zorgde voor een tegenlichtje.

Net na zonsopgang na een nacht waarin het nog een paar graden heeft gevroren staat het water te dampen. De laagstaande zon schijnt tussen de bomen door en maakt hier en daar een lichtvlek. Gelukkig wilde deze wilde eendenman even in de spotlicht poseren.

Na een koude nacht staat het water te dampen, een mooie zonnige lentedag begint. De meerkoet heeft er weinig boodschap aan, die is te druk met het waken over zijn/haar territorium.

Het was eerst nog mistig in de Biesbosch maar bij zonsopkomst was de mist alweer verdwenen

Ontbijtje in het ochtendzonnetje. Er trok net een kleine bui over. De ree boeit het niet en voor ons een leuke foto.

Ik was bij het Gentianenven in de hoop juffers en libellen te vinden. Het was een prachtige ochtend met veel grondmist. Langzaam loste dit zich op en bewogen slierten nevel over het ven en het omringende, bedauwde grasland. De dode boom past m.i. goed bij de sfeer.

Tijdens een hele fraaie ochtend in het Speulderbos kwam ik een behoorlijke plas water tegen, midden op het bospad. Het uitzicht was geweldig en een reflectie zou het plaatje helemaal af maken. Dus met het statief plat in het water heb ik een plek in de plas opgezocht om de reflecties zoveel mogelijk in beeld te krijgen. In de nabewerking zet radiaalmaskers en kleur gewerkt voor een nog dromeriger resultaat.

Geen bijzonder licht of omstandigheden en zo kabbelt de fotografische ochtend door zonder noemenswaardige kliks. Totdat de feller wordende zon wat bedauwde webjes aanlicht. Alle macroringen op de lensbaby composer en aan de slag. Wat de Hubble telescoop in het oneindige zoekt, dat vind ik dichtbij. Meer dan een basisbewerking heeft de foto niet nodig, alles zit er al in.

In september begint de herfst. Ook weer een fijn seizoen om wat te gaan spelen met de macrolens of een groothoek. Hier was ik al vroeg in het bos en kon ik deze Vliegenzwam uit de grond zien komen. Op de achtegrond nog wat heide die haar kleur is kwijt geraakt.

Op een frisse windstille ochtend terug gegaan naar de plek waar ik eerder die week Bandheidelibellen had gevonden. Gelukkig wilde er eentje meewerken. Het spinneweb in de achtergrond kreeg ik erbij cadeau. Ik twijfel nog een beetje of het wat toevoegt of stoort.

Deze Wespspin hing mooi vrij en dan kan ik er toch niet aan voorbijlopen. Het stabiliment, waarvan de functie nog steeds niet duidelijk is was in dit web mooi intact. De soort komt oorspronkelijk uit het middellandse zeegebied. Door de opwarming van het klimaat verspreid ze zich steeds verder naar het noorden, inmiddels tot in Noorwegen toe.

Op de laatste ochtend van een fotouitje met een paar collegafotografen naar Duitsland/Luxemburg zag ik deze mooie bloem en heb er een paar foto's van gemaakt. Stack van 6 foto's.

Op een ochtend zag ik deze libel zitten in het gras vlakbij het water, helemaal onder de dauw. De druppels werken mooi als vergrootglas op de ogen. Doordat hij zwaar was van het water kon ik er rustig de nodige stacks van maken.

Gebruik gemaakt van het vroege licht die tussen de bladeren door prikt.

Deze weidebeekjuffer heeft zijn eigen slingers opgehangen......

het vrouwtje van de weidebeekjuffer in de vroege ochtend nog onder de dauwdruppels.