Op de zuidhelling van de Wageningse berg komen de ringslangen op de eerste echte zonnige dag in het voorjaar al uit de grond en gaan gelijk op zoek naar partners om mee te paren. Je komt ze daar dan regelmatig tegen. Dit is een mannetje, duidelijk kleiner dan de vrouwtjes en meer groen van kleur. Het is écht goed kijken tussen de bladeren om ze niet over het hoofd te zien. Om het beeld rustig te houden valt nog niet mee. De camera op 'ooghoogte' houden werkt het beste.

In februari 2022 was ik een kleine week in Griekenland om deze kroeskoppelikanen te fotograferen. Lang genoeg om ook te kunnen experimenteren met de sluitertijden om daarmee de beweging in de vleugels van deze prachtige vogels te kunnen vastleggen. Het doel daarbij was wel het oog scherp te houden. Vele beelden kunnen dan naar de prullenbak maar enkele 'geslaagden' blijven altijd over.

Even wat anders. Ik kwam op het idee om deze twee foto's samen te voegen in PS om de blik van het paard een mysterieus effect te geven zo kijkend door wat grassen heen.

Van harte gefeliciteerd Petra van der Zande, je fraaie foto "Ik heb een oogje op je......." heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd!

Klik hier om de originele inzending van Petra te bewonderen.

Op zoek naar een "oog" kwam ik drie paarden tegen. Ze stonden gedrieën langs een schrikdraad. Toevallig weerspiegelde één paard en de schaduw van een ander paard in het oog van het middelste paard. Het was wel een grappig effect terwijl de vlieg zich ook nog even tegoed deed...... Zelf sta ik er ook nog op als schaduw met de 70-200 mm lens.

De term troepiaal komt van het Franse troupiale, van troupe ("troep"), zo genoemd omdat ze in groepen leven. De Latijnse naam icterus komt van het Griekse ἴκτερος (íkteros, "geelzucht"); de icterus was een vogel waarvan de aanblik werd verondersteld om geelzucht te genezen. Het had ook de meer algemene betekenis "gele vogel", en daarom werd de naam later aan deze Zuid-Amerikaanse vogel gegeven. Oranje troepialen zijn verder uitmuntende zangvogels die een heel repertoire aan geluiden uit hun mouw kunnen schudden.

Gemaakt tijdens het bezoek van een Struisvogelfarm op Curaçao. Tegenlicht opname zodat de haartjes lekker duidelijk zichtbaar zijn.

Leek mij wel een leuke foto voor de maandsopdracht. Deze zat gewoon langs een weg en zag zijn koppie door het gat in de boom.

Doodstil kunnen ze liggen, zodat je denk dat ze misschien niet meer leven, maar dan ineens gaat er een waakzaam oog open en ben je in the picture. Misschien als lekker hapje?

In Pantropica ligt een leguaan, maar hij ligt vaak zo hoog dat je er moeilijk een goede foto van kunt maken. En stacken is al helemaal niet mogelijk. Vaak zit de witte lucht er ook nog achter. Maar toch een keer geluk en ik kon er een paar foto's van maken.

Deze levendbarende hagedis had ik al zien lopen en hij mij ook en verdween snel weer onder de loopplank ik snel op de buik en geduldig gewacht tot hij weer langzaam tevoorschijn kwam en hem op hele kleine afstand kon vastleggen

De wimpers van een zebra... maar dat is niet de reden van deze upload. Een van de mooiste dieren van de savanne mag natuurlijk niet ontbreken bij het thema "lijnen" deze maand.

Ook een zwerver heeft soms zijn rust nodig .... Zervende Pantserjuffer aan een grasstengel

Hooibeestje op de heide

Gisteren deze Adder met een mooi laag standpunt (liggend op de grond) op veilige afstand (telelens 500mm) kunnen fotograferen. Hij was zeer actief en kwam daarbij mooi met de kop omhoog

Met een windvlaag kwam het water in beweging en gaf met de zon op tegenlicht wisselende reflecties. Twee parende padden zorgden voor een onderwerp in het midden.

Nee ik weet het, een meeuw heeft geen tandjes, maar die karteltjes zijn best wel scherp denk ik zo. Hij kwam zo dichtbij dat de teletoeter het bijna niet meer haalde, dus deze is full frame zo uit de camera zonder croppen. Als je goed kijkt zie je ook nog wat teken rond zijn oog, aan de andere kant van de kop waren dat er nog veel meer. Ik heb nog zoveel mappen door te worstelen met vogels van dit jaar, dat er de komende tijd nog wel meer een vogeltje voorbij zal komen.

Tijdens een high key workshop van afgelopen zondag bij Loulou Beavers lekker kunnen spelen met o.a. Ijslandse paarden. Altijd leuk om te doen.

Grote veer: centrale schacht en ongeveer 300 baarden en 1 miljoen baardjes. Ongeveer 20 segmenten per baardje. Dus ongeveer 20 miljoen segmenten waarvan de kleur geregeld moet worden. De informatie hiervoor zit dus in het DNA van de pauw. De verschillende kleuren ontstaan door minimale verschillen in dikte van keratinelagen (0,4µ - 0,5µ). De kleur verandert een paar keer over de lengte van een baard. Wat een wonder.

Bruinrode heidelibel rust ff uit op een mooi warm plekje