Naast sepiola's is er ook een ander inktvis goed te zien in de Oosterschelde. De sepia ofwel de zeekat. En als jij je afvraagt hoe ze kleine sepia's maken; nou zo dus. Boven de wier/zeesla bodem geeft het mannetjes een spermapakket aan het vrouwtje door via verstrengeling met hun tentakels. Het ging zo snel dat ik niet weet wie het mannetje is en wie het vrouwtje. Het zicht was niet super goed, veel alg een zweefvuil in het wate. Dat zie je terug aan de vlekjes in de onderste helft van de foto.

Van harte gefeliciteerd Erik Leisink,  je fraaie foto "Sepiola" heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd! 

Om de originele foto van Erik te bewonderen, klik hier

De snotolf lijkt met zijn rode en oranje kleuren uit de tropische zee afkomstig. Maar niets is minder waar. Dit is een koud water vis, en komt veel in Nederland voor. Met name in de winter en het voorjaar als de zeetemperatuur lager is, dan voelt deze vis zich als een vis in het (koude) water.

De leukste inktvis in Nederland is voor mij de dwerginktvis (sepiola). Daarnaast hebben we nog Sepia's en Pijlintvissen. De sepiola wordt niet groter dan een centimeter of 5, meestal nog kleiner. Deze op de foto was zo'n anderhalf a twee centimeter groot. En sommigen zijn niet bang, deze bleef dapper voor mijn lens heen en weer bewegen. De achtergrond iets donkerder gemaakt en wat zweefvuil weggepoetst, er was nogal wat alg in het water.

De Snotolf (ja vreemde naam ;-), waarschijnlijk zo genoemd vanwege de slijmerige huid) komt in de Oosterschelde voor eind winter en begin van het voorjaar. Een echte koud water vis met tropische uitziende felle kleuren. Daarom geliefd bij sportduikers. Als de eieren gelegd zijn vertrekt het vrouwtje naar diepere wateren. Het mannetje blijft achter om de eieren te bewaken. Afgelopen paasweekend kwam ik deze Snotolf tegen in het wier.

Een Snotolf (heet ook wel Lompvis) komt alleen in de winter en het vroege voorjaar voor in Zeeland. In de paaitijd zijn de mannetjes fraai gekleurd van paars tot oranje en rood. Het wit rechts onderin zijn eieren die het mannetje bewaakt. Snotolven hebben een soort zuignap onderaan waarmee ze zich goed kunnen vastzetten, zoals op deze oude meerpaal.

Een jonge sepia op de bodem van de Oosterschelde. Al weer enkele weken oud.

Zeeuwse zeepaardjes, ook dit jaar zijn ze weer veel gezien door duikers in de Oosterschelde.

De Oosterschelde. Voor velen een grijze grauwe watermassa. Echter onder de waterspiegel herbergt de Oosterschelde een rijk onderwaterleven. Op de kunstmatige rotsriffen, oesterriffen en klei- en zandbodems zijn vele sponzen, anemonen, vissen en weekdieren te vinden.

Duik met Erik Leisink mee in de Oosterschelde  en geniet van deze bijzondere onderwaterwereld, klik hier voor de duik.

Wil jij ook jouw natuur delen?  

Neem een kijkje bij de introductie van deze nieuwe rubriek en laat je inspireren door je voorgangers

Een garnaal tussen de wierbladen in de Oosterschelde.

 De Oosterschelde, kraamkamer van de Noordzeedoor Erik Leisink De Oosterschelde. Voor vele...

De Bruine Plooislak (veel voorkomend in de Oosterschelde) met bijbehorende eistreng. De slak kroop er net van omhoog toen ik aan kwam duiken, dus wellicht net zelf gelegd door deze naaktslak.

Een van de leukste vissen om tegen te komen in Zeeland; het zeepaardje. Ze worden de afgelopen jaren steeds vaker gezien door duikers.

Van harte gefeliciteerd Erik Leisink, je fraaie foto "Voortplanting sepia's Oosterschelde 2" heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd! 

Om de oorspronkelijke inzending van Erik te bewonderen: klik hier

Zodra het vrouwtje de eieren heeft afgezet, trekt het mannetje haar terug met zijn tentakels. Om te voorkomen dat een ander mannetjes met haar wil paren.

Het vrouwtje zet de eieren af aan de sepiarekjes. Dat zijn wilgentakken neergezet door duikers om het de sepia's makkelijker te maken. Het mannetje zit pal achter het vrouwtje, en bewaakt haar continue. Tegen andere opdringerige mannetjes natuurlijk. De zwarte 'druiven' zijn de eitjes. Er zitten ook witte exemplaren tussen.....dan is even de inkt op.

De komende twee weken naar Zeeland. De onderwater camera gaat mee. Hopelijk komen we dit mooie dier ook weer tegen, net zoals vorig jaar. De Zeeuwse zeepaardjes.

Een klein inktvisje (de bijnaam is niet voor niets dwerginktvis), ze worden maar een paar centimeter groot. Maar niet minder kleurrijk. Deze zwom weg naar achter wat je kan zien aan de opstuivende zandkorrels.

In het voorjaar zetten de sepia's hun eieren af in de Oosterschelde. Rond deze tijd worden de jonge sepia's geboren. Deze is net 1 of slechts enkele dagen uit het ei. Dit super kleine baby sepia-tje s niet veel groter dan de nagel van je middelvinger. Klein, maar wel meteen fier de tentakels vooruit.

Gelukkig verschijnen er ook wel eens nieuwe soorten in Nederland. Ook onder water, zoals de Ruwe Wratslak. In 2020 voor het eerst waargenomen en dit jaar steeds frequenter. Gelukkig heb ik de slak al kunnen zien. Heet zo omdat op het lijf wratachtige bolletjes zitten zoals je op de foto kan zien. De gele lint bovenin op de achtergrond is de eiersnoer van de Ruwe Wratslak. De soort komt normaal zuidelijker voor en is waarschijnlijk een klimaatschuiver. Dat is opzichzelf geen goed nieuws, maar ja.

Naast de sepia's zijn er op dit moment vooral veel sepiola's in de Oosterschelde. Het is een dwerginktvis, dus klein ;-). Deze is iets van 2 centimeter groot. Als een echte grote inktvis met de tentakels naar voren.

In de Oosterschelde zijn 3 soorten inktvissen. De Pijlinktvis, de Sepia en de Sepiola. Deze laatste zie je hier op de foto, en is 1 centimeter groot. Ze worden maximaal een paar centimeter groot. Het kleinste inktvisje van Nederland. Ze leven in of boven de zand/slib bodems.

Ruthenspar grondels komen veel voor in de Oosterschelde. Het zijn fraai gekleurde vissen. Deze verschool zich in een oesterschelp.

Voorjaar, en dan zijn er in de Oosterschelde weer veel Brede Ringsprietslakken te zien. Deze is van de zijkant gefotografeerd. Het rudimentaire oogje is zichtbaar onder de rhinophoren. Dat zijn de uitstekende sprieten met ribbels. Met rhinophoren kunnen zeenaaktslakken ruiken. De Brede Ringsprietslak vind ik persoonlijk een van de mooiste naaktslakken in Zeeland. Zeker als ze op het roodwier kruipen.

Onderwaterfotografie in Zeeland stond dit jaar in het teken van de sepia's. Ik heb nog nooit zoveel sepia's in 1 jaar gezien. En ook zo laat in het jaar steeds nieuwe jonge sepia's gezien. Een goed teken denk ik dan maar. Al deze jonge sepia's komen over 2 jaar weer terug naar de Oosterschelde om zich voort te planten. De sepia op de foto was nog niet zo lang uit het ei, ik schat zo'n 3 a 4 centimeter groot. Het zijn meteen kopieën van hun ouders, met de tentakels meteen omhoog.