Dit Lieveheersbeestje was duidelijk op jacht naar luizen want op de rietstengels zaten er een hoop van dus aan luizen geen gebrek.

Genieten van de grutto's zeker als ze dan net lekker even in het gouden licht staan.

Een sfeerfoto met bokeh van het plantje Heermoes. Alles onscherp, maar het gaat om de sfeer en het bokeh. Gemaakt met een Meyer Gorlitz Oreston 50 mm met tussenring met volle opening van F/1.8

Ik heb niet zoveel met die druktemakers van meerkoeten, maar als ze er zo bij zitten, tja... die moet wel even op de plaat dan toch?!

Grutto's na zonsondergang. Waar zouden die twee over zitten te beppen?

Op de valreep nog maar een vlindertje. Oef wat zijn die snel, dus gewoon veel geduld hebben en wachten op het juiste moment.

Nog zat in het archief, dus nog maar eentje van een vroege ochtend in het veld, toen er een stuk meer vlinders waren dan nu. Het is echt dramatisch slecht.

Heerlijk als je dit zo vroeg in de ochtend kunt vinden, dit jaar hier in mijn omgeving is het me nog niet gelukt, dus dan maar eentje uit het archief, daar zit nog zat in waar niks mee gedaan is.

In een klein klaprozenveldje stonden her en der wat verwilderde kamilleplanten. Slechts 1 kleine vuurvlinder kon de kalmerende werking van kamille wel waarderen.

Ik had me voorgenomen om tijdens mijn vakantie in Slovenië, afgelopen weken vlinders te fotograferen. Tot mijn grote schrik fladdert ook daar in de ruige natuur nauwelijks iets en zijn ze vroeg in de ochtend ook niet terug te vinden. Dan maar eentje uit mijn archief, die nog niet eerder aan bod gekomen is. Een vroege ochtend in Zuid Frankrijk. Genomen met een Meyer Gorlitz Oreston objectief voor de sfeer.

Een oranjetipje flink onderbelicht. Vervolgens met een losse flitser het oranje van het tipje opgelicht. Vlinder vaag maar toch te herkennen aan het oranje als een oranjetipje.

De zwaan zwom in een klein slootje in de polder. De zon was net opgekomen en ik had de mazzel de zwaan in tegenlicht te kunnen fotograferen.

Het geelsprietdikkopje kom je zeer regelmatig tegen in Lesbos. Terwijl ik die hier nooit heb gezien. In beweging doet dit vlindertje denken aan een nachtvlinder, maar dat is het toch echt niet.

Vorig weekend deze prachtige vlinder in de Eifel kunnen fotograferen.

In 1901 begon de aanleg van het pad tussen de hydraulische centrales van Gaitanejo en El Chorro. Vier jaar later stak er een indrukwekkend pad op hoogtes van meer dan 100 meter uit de kloof. Het was een pad dat voornamelijk gebruikt werd voor arbeiders die in deze centrales werkten en door de plaatselijke bevolking om naar school te gaan of boodschappen te doen, een hele onderneming langs een smal pad langs de bergwand. Toen het pad haar functie verloor raakte het in verval, in 1992 werd het zelfs gesloten, nadat er een paar doden waren gevallen.  Hoewel de plannen werden opgesteld in 2006, begon in 2014 de restauratie en de nieuwe Caminito del Rey opende in maart 2015. Nu kan je daar weer wandelen, maar alleen onder begeleiding van een gids, echt heel gaaf om te doen.

Gister weer heerlijk genoten van allerlei vogeltjes. Deze actie was wel de kers op de taart.

Vorige maand in de hut in Marken gezeten en genoten van de vele Grutto's. Deze Grutto probeerde te landen op een vrouwtje.

Vroeg in de ochtend als het licht twinkelt over het natte plas dras gebied is het genieten om dan deze grutto zo fraai in tegenlicht voor de lens te krijgen.

Op een klein klaverveldje in de buurt van het water drinkt dit geelsprietdikkopje uit de klaverbloemen. Het was druk met vlinders in Lesbos, Griekenland. De soort heb ik in Nederland niet eerder gezien, maar ik vind het diertje de moeite waard om te fotograferen.

Van harte gefeliciteerd Dick Renes, je fraaie foto "Drie" heeft de ereplaats onder spotlight veroverd.

Klik hier om de originele foto van Dick te bewonderen.

Deze Grutto keek mooi opzij, terwijl ik plat op de grond lag om deze prachtige vogel te fotograferen.

Oef... wat zijn ze snel he. Gewoon geduld hebben, de aanhouder wint, alleen veel veel plaatjes om uit te zoeken.

Altijd weer genieten in het voorjaar als je de Gekraagde Roodstaart weer tegenkomt. Zie je vaak terugkomen op zelfde locaties.

In het grote koeienveld staat bij de afrastering een prachtig bloesemboompje. Volgens obsidentify is het een kerspruim. In dit geval was het wat later op de dag waarbij de zon de bomen aan de andere kant van de wei verlichtten. Felle late zon op de achtergrond gaf heel mooie kleuren.

Panning techniek gebruikt met langere sluitertijd om de beweging van de vleugels te verkrijgen.

Misschien niet iedereens cup of tea. Geen onderwerp, is er wel een focuspunt, wat is het? Maar mij sprak dit ICM beeld meteen aan, als een abstract schilderij. Het is geen crop en de foto is gemaakt tijdens de fotowandeling van DDN in de AWD op 8 februari jongstleden. Tja.... F/20, dat had natuurlijk niet gemogen, maar idd ik was zo suf om geen grijsfilter bij me te hebben.

Een foto van een onderwerp wat door meerdere deelnemers van de fotowandeling van afgelopen zaterdag 8 februari in de AWD is gefotografeerd. Maar dan net even een tikkie "anders".

Tja, Valentijnsdag, en de kleur van de liefde. Ik dacht gezien het grijze weer van de afgelopen tijd dat een beetje kleur geen kwaad kon.

Alleen bij voldoende licht kun je een kwalitatief goed beeld als dit maken. Een heel korte sluitertijd, open diafragma (om geen storende achtergrond te hebben) en een niet al te hoge ISO-gevoeligheid. Als de vogel daadwerkelijk komt en duikt (vanaf een tak boven het water) 'druk je door' en kun je alleen hopen dat je dat de ijsvogel precies in je beeldframe en op je ingestelde focuspunt wil duiken. Dit beeld is nauwelijks bijgesneden en bij een van de eerste pogingen was het al gelukt.

Mijn favoriete libel in zijn habitat. tussen het riet en bies, wachtend tot de zon hoger staat om weg te kunnen vliegen. Vlak voor zonsopkomst, gemaakt met een Meyer Görlitz Oreston 50 mm objectief.