Het paapje zat geheel alleen op een pas geploegde akker en ging steeds op een hoge kluit zitten. Hij zat ver weg, maar ik vond dit wel een mooi beeld.

Overal op het eiland kwam ik Paapjes tegen. Deze zat naast de weg in een dorre struik. Dit gebied is net een maanlandschap met vrijwel alleen maar rotsen, wat de bruine achtergrond verklaart.

De regeneratieve landbouw op het terrein van Landgoed Grootstal, werpt zijn vruchten af. Voor het eerst dat ik hier een paapje zie. Ik zat met camouflagenet op de grond tussen twee rijen boerenkolen en was gefocust op de putters in de zonnebloemen voor me. En als je dan ook eens op zij kijkt... zit er plots een paapje-vrouw bijna in mijn lens. In zo'n pas aangeplant nieuw (noten?) boompje. Baalde een beetje van de hoge grasspriet, maar was wel blij met deze ontmoeting.