Alleen maar water in dit beeld. Met heel veel geluid kwam het hier razendsnel naar beneden. Het gebied heet dan ook: 'Gargantas de los Infiernos' en het is echt een belevenis om deze mix van rivier en waterval naar beneden te zien denderen.

Bij Nieuwe Statenzijl in het oosten van Groningen stopt de zeedijk. Op de grens tussen Nederland en Duitsland mondt de getijdenrivier Eems uit in de Waddenzee, zoet en zout water komen bij elkaar. Dit zorgt voor een bijzonder landschap met planten, vogels vissen en andere dieren die nergens anders in de Waddenzee leven. (bron Visit Groningen) Deze dag dreigende wolken en geen vogels gezien, behalve wat nestjes van zwaluwen in de vogelkijkhut (Kiekkaaste).

Voor het maandthema ook in het archief gedoken en een foto van een stromende rivier in Slovenie gekozen. Een land met prachtige natuur voor landschapsfoto's. Stroomopwaarts ga je het zonlicht tegemoet.

Nog een kijkje genomen bij de dode arm van de Maas. Viel nog niet mee om een foto in dit felle tegenlicht te maken waarbij je de kleuren van de oeverplanten nog kunt zien. Sinds deze week is 'men' aan het werk om de doorstroming te veranderen. Binnenkort nog es kijken wat er over gaat blijven van dit prachtige stukje natuur.

Leven in een dode arm van rivier de Maas. Ik dacht direct aan deze plaats toen ik het nieuwe maandthema zag. En moest haast maken want 'om de natuur te waarborgen' gaat dit stukje mooie natuur op de schop binnen een paar weken. Uitbaggeren en de doorstroming veiligstellen. Een mooie plek waar de natuur haar eigen gang gaat. De dode boom is door het water uitgehold en zit vol leven; eenden, ganzen, meerkoeten en zelfs 2 ijsvogeltjes die hier tikkertje spelen. Omzoomd door de mooie gele plomp.

Zo'n 15 jaar struin ik al rond in de Everdinger- en Goilberdingerwaard en bevoorrecht dat ik er vlakbij woon want de rivier verveelt nooit evenals die uiterwaarden. Maar fazant is vrijwel nooit interessant want die zie je er te kust en te keur. Op een vroege morgen bezig geweest met landschapsfotografie op de krib en daarna een rondje lopen in de Goilberdingerwaard en daar zaten ze, ruziemakend op het wandelpad. Meestal kiezen ze dan snel het hazenpad maar deze 2 hadden alleen oog voor elkaar.

Het Kersbergsrak, een dynamisch zoetwatergetijdengebied dat bijna helemaal onder invloed staat van de getijden van de rivier de Lek. Vroeg in het jaar een verzamelplek voor opvettende grutto's maar ook voor o.a. scholeksters en het eerste stapje naar de lente is gezet.

De mens als oeverloper en het vogeltje dat hiphopt over de beschoeiing van de rivier. Op ieder paaltje valt wel wat te snacken en leuk om te proberen dat sprongetje te fotograferen. Tegenlicht met opkomend zonnetje en leuk om te doen. Opvallend dat het water ondanks de droogte nog best hoog staat op de Lek.

Vroeg in de morgen en het zonnetje haalt het net niet om de hele fuut in het licht te zetten. Slechts een klein stukje van onderaf. In de achtergrond komt de zon wel net op de struiken die hier weerspiegelen in het nog stille water.

De Harz in Duitsland is één van mijn favoriete fotogebieden, relatief compact en vol met mooie plekjes en 'features'. Hier stroomt door het lieflijke 'Ilsetal' de rivier de Ilse (hier gefotografeerd). Deze foto maakte ik in april 2022. De bomen waren nog goeddeels kaal, waardoor de zon vrij spel had. Het was een echte uitdaging om het contrast in toom te houden, want het zonlicht was best 'hel' en lichtte het bruisende water flink op. Toch was dat ook wat me juist zo in het beeld aantrok.

De beweging van stomend water vastleggen was één van de onderwerpen van een workshop landschapsfotografie in de Hoge Venen vorige week.

Bij het zien van de foto van Loes (klein in beeld) dacht ik gelijk weer aan deze foto die ik nog had liggen. En aangezien die in het thema vd maand past, stuur ik hem dan ook maar in. Fijn dat je me even hielp herinneren!

Rivier de Maas op de hoogste stand. Strandje weg, hoge oeverzwaluwwand weg, koeienwei weg. Storing in de waterpomp? Je ziet hier de palen die het educatieve element (de waterpomp om de loop van een rivier na te bootsen) beschermen tegen de koeien. Naast een flinke opfrisser voor de grond blijft er ook veel troep achter zodra het water weer gaat zakken.

In lente en zomer een mooi natuurgebied met vele vogels, bevers, vossen en konijnen; met hoog water loopt alles onder. In december nog zijn de wilgen geknot, nu zie je alleen de kruinen nog boven het water uitsteken. Verrassend om te zien dat ze in het voorjaar gewoon weer uitlopen en bescherming bieden aan vele dieren. Al neemt de hoge waterstand ook altijd een heleboel troep mee die straks weer zichtbaar wordt.

Een prachtige gouden morgen. Mens en natuur staan zo letterlijk dicht op elkaar. Dit is 1 van de dode armen van rivier de Maas en op slechts tientallen meters de eerste huisjes op de dijk. Ik sta hier op een door het hoge water geblokkeerde doorgang. Kon hooguit een foto maken kijkend naar rechts tussen de struiken door op een open plek(je). Had geluk met het weer...

Door de laagstaande zon werd het blad op de steen fijn in het licht gezet. De belichting van de omliggende stenen heb ik wat teruggebracht om het blad te benadrukken.

Samenstelling van 12 individuele opnamen boven dit riviersysteem in IJsland, begin deze maand. De wind was hard, de afstand hiernaar toe groot, het was dus reuze spannend. Toen de drone terug was (tergend langzaam tegen de wind in) en de beelden bij de nabewerking bleken te passen, was de euforie groot! In 2015 had ik dit al een keer uit een vliegtuigje gezien, maar met de drone had ik nu de mogelijkheid om écht van recht boven te fotograferen voor een nog meer grafisch beeld..

De meeuw zit hier in Noord-Brabant op een paaltje, de boom die je ziet in de weerspiegeling van het water van rivier De Maas, staat in Gelderland. Foto is genomen op een wat saaiere dag met een laat avondzonnetje van links. De paaltjes met opgekruld prikkeldraad zijn bedoeld om de koeien in de wei te houden en niet te laten oversteken naar de wei ernaast. Maar dit jaar is het water niet laag geweest dus reparatie was overbodig. Bijna een zwart-witje.

Een rots in ondiep water van de Rio Tinto. Deze rivier in zuid-Spanje in ernstig vervuild door mijnbouw en heeft een heel hoge zuurgraad. De anaerobe bacteriën die hierin leven geven de rivier zijn dieprode kleur. Door de weerspiegeling van de blauwe lucht in combinatie met het rode water ontstond de paarse kleur op de foto.

In de voorbereiding voor mijn reis naar Wales kwam ik deze locatie tegen in Google Maps. Voor mij een uitgelezen kans voor dronefotografie. De brede uitlopers van de Carew rivier vormen een fantasy tree. De foto is gemaakt met de DJI Air 3 op de maximale vlieghoogte van 120 meter.

Tijdens mijn fotouitje begin juni, met vier collega's werd mij aangeraden om wat foto's te maken met een grijsfilter. Ik mocht dat lenen van een andere fotograaf en heb er wat mee gespeeld. Dit is een van de foto's die ik er gemaakt heb. Thuisgekomen heb ik zelf ook zo'n filter gekocht om in de toekomst vaker mee te werken. Misschien niet zo mijn ding, geen stack, maar toch.

Diep in slaap was deze hommel; ik mocht er dichtbij komen en van alle kanten fotograferen. Zo af en toe bewoog er een voetje. In een houding alsof ze in een hangmat lag. Lijkt mij persoonlijk niet zo fijn middenin een brandnetel met bloemen.

Bij knalhard zonlicht gingen we midden op de dag bij een mooi bergriviertje fotograferen, een flinke uitdaging! Ik ben daar een poosje bezig geweest met reflecties in het snel stromende water. Voldoende sluitertijd en scherptediepte: oei, hoge iso! Gelukkig hebben we Topaz ;-) Bij het bewerken en kaderen zag ik iets van een oog, dat gaf ik wat meer nadruk, leuk voor het maandthema. Toen meende ik een soort vliegende vis te zien en eenmaal klaar werd het een duikende ijsvogel. Zien jullie hem ook? Ik zie zelfs de pootjes!

Dit beeld vertoont het vervolg op het beeld van de vlechtende rivieren op IJsland dat ik al eerder plaatste. Voordat de rivier uitmond in zee verzamelt het water zich eerst in een soort lagune tussen de duintjes en achter de kleine strandwal opgeworpen door de branding.

Eind september, begin oktober was ik in IJsland, misschien wel voor de tiende keer, maar het was de eerste keer dat ik ook een drone bij me had. Dat geeft de mogelijkheid om de magnifieke landschappen aldaar op een andere manier in beeld te brengen. Om dit beeld te kunnen maken moest de drone eerst meer dan 2 kilometer overbruggen. Op je schermpje van je 'remote controller' zoek je dan je compositie terwijl je met je duimen aan het manoeuvreren bent.

Stromende rivier in de buurt van Ramosch, Zwitserland. Water ging over veel keien. Was lastig zat om er balans in te krijgen.

Dansende weidebeekjuffers (man en vrouw) in rivier de Kyll in Duitsland. Met waadpak, statief en camera het water in gegaan om deze snelle maar mooie beestjes op de foto te zetten. Achteraf bleek het waadpak zo lek als een mandje, maar dat mocht de pret niet drukken!

Klein riviertje waar ook de bosbeekjuffers zich aan de waterkant goed lieten zien. De waterplanten in het stromende water vond ik wel een mooi abstract beeld om vast te leggen.

reflecties van jonge wilgjes in een kabbelend riviertje

Aan de rivier de Lek heb je een aantal kribben met bomen erop. Als er dan mist met zonsopkomst verwacht wordt is dit een hele mooie rustige plek om te genieten en te fotograferen.