Sneeuwgorzen zijn kustvogels en zo nu en dan aanwezig in de haven van Lauwersoog in de winter. Omdat ze niet zo schuw zijn komen ze zo soms dichtbij, als ze naar voedsel zoeken tussen het stro.

Sneeuwgorzen komen in dit jaargetij in kleine groepjes voor aan onze kust. Ze zijn niet zo heel erg schuw en dat gaf mij de gelegenheid om deze man zittend op het bord te fotograferen.

Na het foerageren is er tijd voor een beetje ontspanning. Deze Sneeuwgors maakte gebruik van een versleten visnet dat op een pier lag. Met een beetje tactiek zijn ze goed te benaderen. Plat op de buik en een beetje tijgeren is vaak voldoende.

Deze sneeuwgors liet zich goed benaderen. Terwijl ik mezelf over de, gelukkig droge basaltblokken heen moest manoeuvreren, voor de beste achtergrond. Dat ging het vogeltje makkelijker af. Ben er blij mee. Was er meerdere dagen naar toe gegaan.

De Sneeuwgors geniet volop van de aangespoelde zaadjes op hete strand ...

De Sneeuwgors vliegt op van het strand door een naderende golf ...

De vogel was aan het foerageren tussen het gemaaide gras op de dijk en liep precies tussen twee stapeltjes hooi in. Hij keek me even recht aan. Liggend in het gras gemaakt.

Vanochtend eerst naar het Groene Strand bij Oostvoorne geweest, waar ik een groep Sneeuwgorzen vond maar ze niet goed voor de lens kreeg. Toen naar de Maasvlakte, waar er twee langs de dijk aan het foerageren waren. Een tijdje dichtbij hen in het gras gezeten en veel foto's kunnen maken, maar de mooiste vond ik toen het mannetje op een van de blokken ging zitten.

Deze Sneeuwgors foerageerde op de pier, in de haven, van Lauwersoog. Als je het tactisch aanpakt kom je redelijk dichtbij je onderwerp. Een beetje tijgeren is dan geen overbodige luxe om bij een laagstandpunt je onderwerp te kunnen fotograferen.