Onze grootse weidevogel blijf een genot voor het oog. Deze liet zich gewillig fotograferen, zo vanuit de auto.

Deze verwacht je niet snel bij een fotohut. Hij kwam luidruchtig aanvliegen, lande midden in de vijver om vervolgens 5 sec later weer weg te vliegen. De witgat is een middelgrote, van boven zeer donkere steltloper van het binnenland die bij het wegvliegen altijd goed de opvallende witte stuit en staartbasis laat zien. Hij is vaak bij de kleinste plasjes te vinden en broedt niet ver van Nederland. Al in Duitsland is een behoorlijke populatie te vinden. Broedt vaak in oude lijsternesten.

Ook deze steltkluut werkte meebrengen, kwam regelmatig ernstig dichtbij. Wat maakte dat ik verticaal verder moest. Gelukkig bleef de vogel even staan.

Deze kluut plofte voor eventjes vlak bij mij neer in de Ezumakeeg. Met de madeliefjes in de achtergrond. Als je gezegend bent met zo'n mooie tekening op je verenkleed, de hoge poten en ook nog die bijzondere snavel, dan heb je niet te klagen, vind ik.

Het bleef maar regenen die dag maar de plevieren trokken zich daar niets van aan. Kon daardoor juist prachtige foto's maken.

Snavel bijna parallel aan de diagonale slootkant.

Een foto van een paar jaar terug. Op dit moment staan de grutto's in Waterland nog niet zo vrij in de wei. Het weer werkt niet mee. Maar dat zal nu wel gauw veranderen toch?

Kluut in een minimalistische setting

Een steenloper in de haven van Lauwersoog

Na een goede tijd in de modder van de polders te hebben gelegen, waren er twee Grutto's die me wel vertrouwde. Soms kwamen ze tot een metertje of 3! Zo dicht ook dat ze volledig ingezoomd niet meer helemaal in beeld paste. Een van de leukste foto's die ik toen heb kunnen maken vindt ik dit portretje. Door de toch ietwat ongewone houding met het hoofd naar mij toegedraaid is het net alsof deze vriendelijke Grutto even hallo komt zeggen! :D

Mijn eerste laag standpunt foto van een vogel, dat stond hoog op de bucket list en ik ben er blij mee. Brigitte aan de vogels, ja ja, wie weet wat daarvan gaat komen?

Een Tureluur in de Yerseke Moer. Een mooi natuurgebied, de wegen liggen soms iets lager dan het omliggende land waardoor je vanuit de auto op ooghoogte een foto kan maken,.

Ik vind dit een mooie, elegante vogel met lange bek en poten. Deze grutto was zijn veren aan het schoonmaken. Het moment waarop hij zijn kop rechtop heeft met zijn snavel in de lucht vind ik heel sierlijk.

Als je lang genoeg in de bodem blijft wroeten hangt er vanzelf troep aan je snavel.

Ik zie ook veel watersnippen op het moment die momenteel in de wat open slootjes en andere niet bevroren stukjes hun voedsel zoeken, deze was rustig aan het foerageren.