Er had net een gevecht plaats gevonden waar ik niet bij was. Dit was de overwinnaar, de andere lag dood. Helemaal vergeten om details van het mooie verenpatroon te maken, nog steeds spijt van.

Tijdens een onvergetelijke reis met de Prof. Molchanov naar Spitsbergen in de zomer van 2008

Eigenlijk zijn het rotbeesten, deze lelijke, bruine, criminele zeekippen die andere zeevogels net zo lang achterna jagen totdat die teneinde raad hun pas gevangen visje laten vallen. Het dreiggedrag waarbij ze hun opvallende witte vleugelstrepen exposeren is wel indrukwekkend. Op de achtergrond zien we de vage contouren van de gletsjer.

Vanochtend nog even weer bij de uitsluipende Libellen geweest! prachtig om te zien. Wil je het hele proces volgen dan zit je er toch gauw een uurtje of drie, zo super om te zien, het wachten meer dan waard!

Eén Kuifaalscholver, één Alk, heel veel Zeekoeten. Zoek de Alk.

De tijd vliegt voorbij ook voor de grutto's. Hoe lang nog?

Op het eiland Handa is één plek waar je Papegaaiduikers tussen bloeiend Engels gras kunt fotograferen, althans dat was zo in het jaar 2009. In 2018 was deze plek helaas voor het publiek afgesloten omdat de populatie van de Papegaaiduiker steeds meer achteruit gaat. De belangrijkste oorzaak hiervoor is de opwarming van het klimaat. Hoe warmer het zeewater, hoe minder zuurstof, hoe minder plankton, hoe minder vis, hoe minder zandspiering, het hoofdvoedsel van de papegaaiduiker.

Het enige land in Europa waar dit mooie eendje als broedvogel voorkomt is IJsland. Harlekijneenden leven vaak in kleine groepen in snelstromende rivieren in de buurt van de kust. In de winter trekken ze naar zee. Ze kunnen tegen sterke stroming in zwemmen en onderwater duiken om te foerageren. De IJslandse naam Straumönd (riviereend) is dan ook heel toepasselijk. Maar Harlekijneend is ook wel een leuke naam.

Toch mooi dat hij een rode snavel heeft.

Wat we hier zien is geen balts maar dreiggedrag tussen twee mannetjes Knobbelzwanen op de grens van hun territorium.

De Purperreigers zijn er weer in het groene hart.

Het zelfde takje als gisteren maar nu iets meer afstand genomen. Een focus-stack van 8 opnamen. Ik benieuwd naar de reacties.

En het voorjaar kriebelt door. Een focusstack van tien opnamen bij avondlicht gefotografeerd.

De uiterwaarden langs onze grote rivieren lopen bij hoge waterstanden onder en dat levert vaak interessante motieven op voor landschapsfotografen. Rijkswaterstaat erkent dat bomen en bossen in de uiterwaarden een verrijking zijn voor het landschap, maar constateert dat dergelijke begroeiing bij hoog water ook veiligheidsproblemen oplevert door opstuwing waardoor de kans op dijkdoorbraken toeneemt.

Bosanemonen wat zijn het toch schitterende bloemen. Plat op de buik en een mooi standpunt kiezen voor het mooie licht.

De beweging van het roodborsttapuitje mooi vast kunnen leggen

Juveniele zwaluwen die net het nest hebben verlaten en schreeuwen om voedsel.

Fuut haalde een stekelbaars uit het water.

Gisteren nog 1 x bij de Spreeuwenformatie geweest, de lucht werkte mooi mee en de vogels hadden er weer zin in. Mooie figuren werden er gemaakt. We hebben een heel mooie voorstelling van ze gehad, fantastisch!

Foto gemaakt op de Lofoten een paar jaar geleden, vond hem wel passen bij het thema van de maand.

Waterval Faxi, IJsland. 1 van de minder toeristische trekpleisters in IJsland. Iso100 F18 1.3 seconde 22mm

Zittende op de onderste tak wilde het mannetje het vrouwtje een visje aanbieden, bij het aannemen van het visje pakte het vrouwtje ook een gedeelte van de snavel van het mannetje, toen het mannetje naar haar idee het visje niet snel genoeg losliet begon ze te schudden waardoor het mannetje van het onderste stokje viel en hangende boven het water spartelde om los te komen. na een poosje wist hij zicht te bevrijden en vloog weg. Geen paring dus!

Panta rhei (alles stroomt) is een uitspraak van de Griekse filosoof Heraclitus die stelt dat je niet twee keer in dezelfde rivier kunt stappen omdat deze voortdurend verandert. In bredere zin kun je die uitspraak ook toepassen op de gehele natuur en de evolutie van het leven.

Eventjes schudden met de veren.

Hier is de beweging vooral impliciet aanwezig. Het riviertje stroomt wel maar het water heeft er ettelijke eeuwen over gedaan om door middel van een paar stenen die in een oneffenheid van het gesteente rond gingen tollen een heel diep gat uit te boren. Geen diascan, maar een echte digitale opname.

Nota Bene: Dertig jaar geleden gefotografeerd, dus uiteraard een diascan. Toen zagen de duinen er wel anders uit. Tegenwoordig zijn deze veel meer vergrast.

Vroeger kon je met de eigen auto naar het Viewpoint Snøhetta rijden, een mooi architecturaal vormgegeven bouwwerk in een prachtig berglandschap. Tegenwoordig kan je er helaas alleen komen met een pendelbus die in het seizoen een paar keer per dag heen en weer rijdt. Toppunt van frustratie is als je onderweg muskusossen in het landschap ziet waar je dan niets mee kunt. Warme vs. koele kleuren.

Zwart-wit ? Nee, nog net een klein gelig zweempje. Langs de mooie, hooggelegen bergweg 55 in Noorwegen. Licht vs. Schaduw.

Strijklicht en een zwarte lucht, daar hou ik van. Licht vs Donker, Geel vs Blauw

Rauðasandur ligt in het uiterste noordwesten van IJsland, vlakbij de beroemde zeevogelkliffen van Látrabjarg. Het strand dankt zijn naam aan de rode tot goudachtige kleur (afhankelijk van de belichting). Dit in tegenstelling tot de stranden in zuid IJsland die zwart ven kleur zijn door de vulkanische as. Blauw-geel kleurcontrast.