Het Denise pygmee zeepaardje, een relatief zeldzaam pygmee zeepaardje soort. Pygmee zeepaardjes leven in grote waaierkoralen, waar ze perfect op lijken. Inclusief het staartje zijn ze niet groter dan 2,5 centimeter. Gekruld met de staart om een takje van het waaierkoraal zijn ze niet groter dan 1 a 1,5 centimeter. Zonder lokale duikgids niet te vinden. De gids wees het mij aan, maar het duurde nog 10 seconden voordat ik het zeepaardje zag. Dan nog door de lens zoeken om het terug te vinden.

Na een succesvolle duik vliegt de visarend met een luide kreet weg. De buit stevig in de klauwen. In een boom verderop werd die vakkundig uit elkaar getrokken en naar binnen gewerkt.

Net terug uit warm en zonnig Schotland. Een mooie ochtend met jammer genoeg weinig licht visarenden mogen fotograferen.

IJsvogel met vis. Verbeterde versie.

Vis in chocoladevla. Je moet er maar zin in hebben. Deze grote zaagbek zwom volgens mij bewust naar dat ene stukje waar veel zon stond. Door de warmte van het water zou de vis daar ook zwemmen? En dat klopte; heb er in die 5 minuten tot 3 keer toe 1 uit zien halen. Uiteraard bleef ik zo stil mogelijk staan. De honger was blijkbaar groter dan de angst.

Een reiger in de ochtendzon aan het vissen. En beet. Geluk voor de reiger, pech voor de vis. (de geelzweem eruit gehaald).

Zilverreigers zijn uiterst schuw. Deze is gefotografeerd vanuit een schuilhut en door het spiegelglas aan de rand van een waterplas, waarbij het maar afwachten is welke vogelsoorten er komen omdat er niet wordt gevoerd. Door een vissende zilverreiger te volgen en 'door te drukken' bij de actie hoop je natuurlijk dat er dit soort beelden tussen zitten. De ook aanwezige grauwe ganzen op de achtergrond vormen denk ik een welkome aanvulling.

In Egypte doken we langs het rif toen plotsklaps een school zilverachtige vissen aankwam. Voor we het wisten zaten we midden in deze grote school. Continue de bek open, waarschijnlijk om het plankton uit het water te filteren voor voedsel. Een mooi gezicht.

Nu met meer contrast. Ook dit jaar weer veel zeepaardjes aanwezig in de Oosterschelde. Soms zijn ze goed verborgen, deze kwam onverwacht aan de onderkant van een sepia stok te voorschijn.

En hier dan een foto van de Visarend die kwam aanvliegen en neerstreek op de lantaarnpaal.

Deze Visarend had een harder gevangen in het Noordzeekanaal,waarbij de Ekster probeerde een graantje mee te pikken. Prachtig moment.

Zeepaardjes worden steeds vaker gezien in de Oosterschelde. Gisteren vond ik er in 1 duik maar liefst 4. Twee daarvan zaten bij elkaar en begonnen een soort dansje te doen. Enorm beweeglijk de zeepaardjes gingen alle kanten behalve bij elkaar ;-) Op de foto steeds maar 1 zeepaardje scherp zoals deze. Geen idee wat het dansje inhield, wellicht een parings- of begroetingsdansje? Zeepaardjes zijn monogaam en vormen vaak een duo voor het leven. Bijzonder om te zien in onze Oosterschelde.

Spookfluitvissen zitten in de delfde familie als Zeenaalden en Zeepaardjes. Deze zwom tussen wat plankton/alg dat je als ronde cirkeltjes opgelicht ziet. Maar past op de foto wel bij de bont gekleurde spookfluitvis

Een Pygmee Zeepaardje, en klein zijn ze. Niet groter dan de nagel van je pink. En goed gecamoufleerd, ze lijken precies op het zachte koraal waarin ze zitten. Zonder gids niet te vinden, die vinden er dan ook meteen drie in een stuk zacht koraal ;-)

In de winter en het voorjaar zijn er Snotolven te zien in de Oosterschelde. Ondanks de tropisch aandoende kleuren is het een echte koud water vis. Zodra het voorjaar richting de zomer gaat en water warmer wordt vertrekt deze vis weer. De jonge Snotolven groeien op in het relatief warme water. Deze foto is van een paar jaar geleden.

Ook 2023 was een goed zeepaardjes jaar. Op vele duikplaatsen in de Oosterschelder zijn door duikers zeepaardjes gezien. Ook ik had het geluk er een paar te vinden, waaronder deze. Twee zeepaardjes zaten een aantal weken lang op ongeveer dezelfde plek en waren daardoor makkelijk terug te vinden.

Rond het noordelijkste puntje van Lewis (the Butt of Lewis en Port of Ness) stikt het van de zeevogels omdat de zee er rijk is aan voedsel. De sterns pikken de visjes vakkundig uit de branding.

Van papegaaiduikers met hun bek vol vis had ik al veel foto's gezien op internet, maar dat alken daar net zo goed in zijn had ik nog niet in de gaten totdat ik in de haven van Port of Ness in het noorden van Lewis deze alk driftig bezig zag.

Voordat de vis er in 1keer naar binnenglijdt, wordt hij onderworpen aan een ritueel waarbij het niet zachtzinnig gaat. De vis wordt een paar keer hard tegen de tak geslagen.

5 Ochtenden om 04:30 opgestaan, om optijd en niet te verstoren, de ijsvogels te fotograferen. Deze fam. kwam samen op de tak, moeder links het jong in het midden en pa rechts die de prooi komt brengen. Helaas kon ik niet verder naar achteren, om moeder wat meer ruimte te geven. Ik had zeker geen 3 verwacht en zeker niet dat ze zover van elkaar af zouden zitten. Boven het water.

De Botervis, een lang en dunne vis van zo'n 20 centimeter lang. Heet zo vanwege zijn zeer glibberige huid. Vaak schuw, maar deze stak zijn hoofd uit zijn schuilplaats. Het flitslicht viel mooi op het oog (exif geeft altijd 'no flash fired' aan, maar ik flits altijd onder water).

IJsvogel heeft zojuist een vis gevangen en is bezig om hem te verorberen wat een heel gevecht is.

Iets opgelicht en groenzweem verminderd. In de winter en vroege voorjaar kan je de snotolf vinden in de Oosterschelde. Een echt koud water vis. Deze was zo'n 40 cm groot. Met de zuignap onderaan zijn lichaam heeft deze snotolf zich vastgezet op het wierblad.

School sardines gefotografeerd tijdens het snorkelen in de Rode Zee. Zo gaaf om te zien hoe ze net als spreeuwen samenwerken als geheel om de vijanden de slim af te zijn en niet als ten prooi te moeten vallen aan de natuurlijke jagers.

Een enorme school vis onder water in Lanzarote. Op sommige plekken ziet de visstand er gelukkig nog goed uit.

School vissen in de rode zee. Ik denk dat het sardines zijn, maar correcties zijn uiteraard welkom. Zo gaaf om dit van van 1 meter afstand mee te mogen maken onderwater.

Iets heel anders dan jullie van me gewend zijn. Bij het doornemen van een achterstallig archief, kom je nog eens wat tegen wat ik toch graag wil delen. Met snorkelen is het ook zo leuk om tussen al die vissen te zwemmen en natuurlijk gaat dan ook de camera mee.

Vanaf medio dit jaar tot en met oktober zijn er veel zeepaardjes gezien. Ik heb er in de Oosterschelde nog nooit zoveel gezien als in 2022, op een duiklocatie zaten er wel 4. Er waren duikplekken waar wel 13 zeepaardjes tegelijk zaten. Dit zeepaardje zwom van het ene takje naar het andere takje. Dit zeepaardje was niet groot, maximaal 10 centimeter van kop tot uiteinde van de staart. Aangezien de staart meestal gekruld is om het takje waar ze zitten ogen ze een stuk kleiner.

2022 was een mooi duikjaar. Het begon in het vroege voorjaar. Het water is dan nog fris (net onder de 10 graden). Kou is waar de Snotolf juist dol op is. Deze tropisch gekleurde vis zie je alleen in de winter en begin van de lente. Het zicht in de Oosterschelde was prima zoals je op de foto kan zien. De snotolf zet in deze periode zijn eitjes af die worden bewaakt door het mannetje. Dit mannetje probeerde onze aandacht van het nest af te leiden. Na een paar foto's maar met rust gelaten.

2022 was een goed zeepaardjes jaar in de Oosterschelde. Dit is een van de velen die ik heb gezien.