Afgelopen dinsdag deze kolibrievlinder nog gespot. Oeff wat zijn ze toch snel he. Gelukkig is mijn nieuwe camera ook lekker snel, het kostte wel behoorlijk wat klikjes, maar deze is door de ballotage gekomen. De achtergrond is maar een klein beetje donkerder gemaakt, de omstandigheden waren precies goed met de lichtval door de vleugeltjes. Bijzondere is dat de foto die hier achter zit er eentje is waar aan de tong een klein bloemetje is blijven kleven, wat er op foto 3 weer afvalt en nog net zwevend in beeld is. Zou leuk zijn voor een drieluik.

Deze rups had continu gezelschap van mieren. Het leek wel of ze samenwerrkte. In de uitwerpselen van de rups zat iets waar de mieren wel van gecharmeerd waren. Foto is gemaakt bij vlinders aan de vliet.

Klein geaderd witje en een Snorzweefvlieg hebben constant ruzie.

Vlinder tussen de hei in de zon

Gemaakt met een Meyer Gorlitz Oreston 50mm bij zonsopkost in het veld. Vooral de klaver was populair bij het Icaris blauwtje

Op de vroege ochtend ging ik op de Posbank voor een landschapsfoto. Maar mijn blik is toch ook altijd gericht op het kleine om me heen, kan er niks aan doen. Er was sowieso geen mist, dus de beslissing was snel genomen. Met het eerste zonlicht in de achtergrond kon ik deze kleine vuurvlinder nog vastleggen, voordat hij wegvloog.

Groot geaderd witjes en margrieten. Die twee kunnen niet zonder elkaar. Daarnaast zoek de vlinders elkaar ook graag op.

Een klein geaderd witje tussen de pluimen van bloeiend gras.

Deze schoonheid zat op een blaadje mooi te wezen. Maar heel even, voor ze weg fladderde.

Opkomende zon geeft net dat randje om het vlindertje heen, wat het voor mij een extra dimensie geeft.

De rups van de koninginnenpage heeft haar zijdedraad gesponnen om zich vast te hechten aan de venkel. Weldra kan de verpopping beginnen...alhoewel mijn geduld wel werd getest. Het duurde nog meerdere uren vooraleer ze haar jasje ruilde voor een nieuw.

Kreeg een appje van de vrijwilligers in de Buurttuin. Er zit een mooie rups op de venkel.... Koninginnenpage. Had daar al een paar vlinders gezien, dus toch maar even gaan kijken.

De afgelopen jaren heb ik verschillende natuurgebieden bezocht in de hoop de Argusvlinder te kunnen fotograferen. Af en toe lukte dat ook. Vorige week zag ik een vlinder door mijn tuin fladderen en dat was niet 1 van mijn "vaste gasten". Toen ik wat dichterbij kon komen, bleek het een Argusvlinder te zijn.

Twee vrij zeldzame marmeruiltjes. Een vlinder die op de rode lijst staat.

Terwijl onze gids even een paar nestkasten moest checken, werd ik "losgelaten" in een veldje met verschillende wilde bloemen en planten Uiteindelijk stond hij op mij te wachten i.p.v. anders om en moesten we haasten om nog op tijd te zijn voor het avondeten in het hotel.

Zo af en toe kom je iets bijzonders tegen. Zo ook deze keer. In eerste instantie had ik deze vlindersoort nog nooit gezien. Ik vind dit soort nachtvlinders altijd wel iets schattigs hebben. Het zijn net kleine teddybeertjes. Nu bleek dit dus een zeldzame kersenspinner te zijn.

Op de laatste dag van mijn vakantie in Corsica eindelijk wat vlinders kunnen fotograferen. Dat was nog afzien en vooral niet te veel bewegen, want het was bloedheet en 39 graden in de schaduw. Misschien bleven ze daarom ook zelf wel even lekker zitten in de schaduw.

gemaakt met de canon 100 mm macro lens

De vleugels van het klein geaderd witje passen qua kleur en verfijning precies bij het fluitenkruid in zijn omgeving. Ik heb de foto overbelicht en tegen een lichte lucht genomen om een high key effect te krijgen. Het is zelfs op een pentekening gaan lijken.

Was nog niet zo eenvoudig om ze allebei in de scherpte te krijgen. Had liever nog een ruimer beeld gehad maar een brandnetel die aan de linkerkant stond gooide roet in het eten.

Dit Dambordje zat op een wel hele mooie plek. Ik heb me laten vertellen dat het een euphorbia soort is. In eerste instantie zag ik een andere vlinder op een euphobiasteel zitten. Maar dat was het toch niet helemaal. Toen ik eens goed om me heen keek zag ik deze zitten.

Afgelopen weekend bij de bleekblauwtjes gaan kijken. De wind was een uitdaging en met de hoge temperaturen vloog alles snel maar toch mooie foto's kunnen maken.

Deze foto is gemaakt met de vintage lens Oreston van Meyer Gorlitz. Bij een heel klein diafragma geeft deze lens een heerlijke sfeer. Bij deze foto heb ik het diafragma wat meer geknepen voor meer scherpte op de vlinder. Ook met een meer geknepen diafragma (weet niet meer precies welk F-getal) geeft deze lens een mooi effect. Daarnaast heb ik wat met de kleu geexperimenteerd zodat het naar zwart/wit neigt.

Meestal zoeken deze vlinders elkaar op en belanden ze met elkaar op margrieten bijvoorbeeld. Maar in een veld met heel veel margrieten hebben ze gewoon te veel keus en zitten/hangen ze vaak alleen. Maar ook dat is geen straf. Kijk geniet en oordeel zelf.

Op een veld met wilde bloemen in het natuurgebied De Diepen fladderen allerlei vlinders in de avondzon. Daarbij heb ik gebruik gemaakt van het tegenlicht

Witbalans op tl-licht en enkele stops onderbelichting. Mbv een plastic dekseltje gezorgd dat de omgeving van de vlinder enigszins vervaagt

Heel vroeg op pad gegaan om vlinders te fotograferen en zag tijdens het fotograferen deze prachtige rups zitten! Het was altijd nog mijn wens om een keer deze rups te fotograferen Ik heb bij deze foto een koele witbalans gebruikt om deze kleuren te krijgen.

Icaris Blauwtje op een katttenstaart, net na zonsopkomst Samentelling van 3 beelden om ook het spinnenweb een rol te geven.

Veel zon en actieve vlinders is geen goed combinatie. Toch is het niet onmogelijk. Het landkaartje bleef net lang genoeg stilzitten. De telelens is dan best wel handig.

Diep verscholen in het gras zat dit tweekleurig hooibeestje te wachten op het eerste zonlicht.