Ik maak graag gebruik van de zachte kleuren tijdens de zonsopkomst en de zonsondergang in mijn foto's. In dit geval de zonsondergang omdat de Bosanemonen pas in de loop van de ochtend open gaan. In deze foto zie je al dat de bloemetjes langzaam gaan sluiten tijdens het laatste licht. Het lijkt alsof het blaadje van de Bosanemoon op de "schouder" ligt van de ander Bosanemoon, waardoor het beeld voor mij een romantisch tintje krijgt. Deze foto heb ik gemaakt met de Sigma 180mm 1:2.8 lens.

In afwisseling zitten beide ouders op het nest. Ik denk dat ze aan het broeden zijn en dat de kuikens nog uit moeten komen. Zo af en toe wordt er bij de terugkeer ook nog wat nestmateriaal meegenomen. Vroeg in de ochtend sta je in je eentje het hele gebeuren te aanschouwen en heb je ook nog eens het mooiste licht. Je moet bij het aanvliegen wel kiezen voor een korte sluitertijd als je geen bewegingsonscherpte wilt hebben.

Zoals ik bij de paddenstoeltjes gebruik maak van herfstblaadjes om de voorgrond wazig te maken zo gebruik ik bij de bloemetjes geregeld een doorzichtig (boterham)zakje. Ook in deze foto heb ik hiervan gebruik gemaakt. Een zuchtje wind deed het zakje omhoog tillen. In de eerste instantie was ik daar niet zo blij mee maar achteraf gezien had het toch een mooi effect. De foto is gemaakt met mijn Nikkor 105mm en een tussenring van 12mm.

Bosanemoontjes

Voorjaar in optima forma. De appelboom loopt al aardig uit en het pimpelmees maakt daar graag gebruik van.

Vandaag was de bloeiende kersenboom bij ons achter in het parkje op zijn mooist. Nog snel wat opnamen gemaakt voordat alles weer verregend. Opname met de Pentacon 1.8/50 mm lens.

In het voorjaar heb je de meeste kans om de roerdompen te zien. Deze was wel heel mooi aan het foerageren tussen de dotterbloemen.

Lente dan denk je ook aan de jonge vogeltjes. Zo hier een juveniel pimpelmees gefotografeerd wat jaren teug in Luxemburg tijdens een vakantie. Had daar achter het huisje een simpele maar doeltreffende setting gemaakt.

Tussen het dorre loof van de varens stak dit prachtige anemoontje de kop op.

Na lange tijd nu toch de camera weer eens opgepakt en waar kun je dan beter beginnen dan bij de bosanemoontjes.

Expres tegen een donkere achtergrond gefotografeerd en als focus-stack bewerkt.

In het voorjaar wordt het gewei afgeworpen en valt de wintervacht uit, dat zal getuige het schuren en krabben dat je dan vaak bij herten ziet soms best jeuken. Deze twee heren staan gebroederlijk aan elkaars vacht te knabbelen, zo helpen ze elkaar om de plekken waar ze zelf niet bij kunnen te bereiken. Het beviel blijkbaar prima want met halfgesloten ogen zijn ze zeker een kwartier zo bezig geweest. Een heel contrast met de manier waarop ze elkaar in de bronsttijd bejegenen.

Afgelopen zondag heb ik aan de waterkant mogen genieten van de mooie Geoorde Fuutjes, dat was helemaal 'Leve de lente'! Ik kon een hele serie fijne plaatjes schieten dus het was heel moeilijk kiezen, er gaat dus vast nog wel meer voorbij komen denk ik.

Ik heb een lange tijd niet kunnen fotograferen, te druk of minder gunstige weersomstandigheden als ik vrij was. Wat een heerlijkheid is het dan om de Bosanemonen weer op te zoeken :) Het naastliggend beekje zorgt voor mooie schitteringen op de achtergrond. Ik heb deze gemaakt met de Nikkor 105mm en een tussenring 12mm.

Deze mooie en vroeg bloeiend soort stond ook op mijn wensenlijst. Het is altijd een flinke hoeveelheid aan bloemen. Wat het wat lastig maakt om een mooie compositie te vinden. Met deze was ik wel tevreden.

Gisteren deze Adder met een mooi laag standpunt (liggend op de grond) op veilige afstand (telelens 500mm) kunnen fotograferen. Hij was zeer actief en kwam daarbij mooi met de kop omhoog

Deze bosanemoon stond er toch nog netjes bij. Vaak door de kou bevangen liggen ze. Het was een redelijk drukke omgeving dus 6.3 gebruikt. Gaat hier met name om de ijskristallen. En een extra bevroren druppeltje. Bewust gefotografeerd voor het thema van de maand.

Een van de sierlijkste voorjaarsbloemen de kievitsbloem. Blijft telkens weer een uitdaging om ze met een andere blik te benaderen. Nu met een losse flitser aan de slag . Er achter een zwarte vuilniszak gespannen. Vanaf de zijkant geflits daarbij een reflectie scherm en witte paraplu gebruikt om het licht te sturen. Geprobeerd daarmee de Rembrandt belichting te benaderen .

Gemaakt met de lensbaby sweet 35 F2.8.

Elk jaar maak ik toch weer letterlijk en figuurlijk een knieval voor de bosanemonen, simpelweg omdat ik ze zo mooi vind. Tja... toch weer thuis gekomen met een lichte foto. Gemaakt met een 100 mm macro met volle opening van F/2.8 en gebruik gemaakt van een Lensbaby Omnifilter. Deze komt dus zo uit de camera.

Geen idee hoe deze bloesem heet maar mooi ist-ie wel!

Maart roert zijn staart...Geen mystieke mist en prachtige zonsopgang...wel veel wolken en veel wind. Ik wou dit tafereel toch vastleggen...als herinnering aan deze natte en onstuimige maand maart waar velden onderstaan en wolken voorbij razen. En om nog eens te oefenen op landschapsfotografie.

Poosje bij een poeltje gezeten er waren maar 2 kikkertjes, later kwam er nog eentje bij... het zal hier nog te koud zijn denk ik.

Deze Baltsende futen trokken zich niets aan van de koude wind, het voorjaar is voor hun al lang begonnen.

Voor mij betekent de terugkeer van de grutto's uit het zuiden dat het dan eindelijk echt bijna lente is.

In de buurt van Kampen is een plas dras gebied waar elk voorjaar een tijdje heel veel weidevogels zitten. Kieviten, kemphanen, maar ook grutto's. Nu zit er ook weer een grote groep.....fijn dat ze er weer zijn! Deze twee grutto's zonderden zich al een beetje af.

En een week later stond het helemaal vol narcissen.

 We kijken er met z’n allen zo naar uit om de winter achter ons te laten en dat er weer iets ...

Op zoek naar blauwe heikikkers, die ik nog niet heb kunnen zien, was er wel heel veel paddenactiviteit. Camera in een zo laag mogelijk standpunt om een 'kikkerperspectief' te krijgen. Ze komen nieuwsgierig naar je toe zwemmen.

Met een windvlaag kwam het water in beweging en gaf met de zon op tegenlicht wisselende reflecties. Twee parende padden zorgden voor een onderwerp in het midden.