De Vroege Sterhyacint is één van de vroegbloeiers in het arboretum. De plant heeft hele kleine bloemetjes die alleen plat op de grond en met een goede macrolens zijn te fotograferen. Ik blijf het een moeilijke uitdaging om goede composities te krijgen wanneer je door bloemen op de voorgrond fotografeert - maar veel oefenen deze lente/zomer.

De natuur is nu wel echt op zijn mooist met al het frisse groen en de vele bloemen. Er liepen twee pulletjes rond maar die kwamen met hun koppies amper boven de dotterbloemen en grassprieten uit, wel de ouder die de wacht hield. De foto oogt wat druk, maar dat vind ik persoonlijk juist mooi.

Tussen de buien door op zoek gegaan naar paddenstoelen in het bos en was blij dat ik een paar amethistzwammetjes vond - in het echt een stuk kleiner dan ik had verwacht. Wat een mooie kleur hebben ze toch!

In de laatste stralen van de ondergaande zon, liet deze Ekster even zien dat hij niet alleen zwart en wit is, maar ook blauwe, groene, en paarse veren heeft - zolang het licht maar goed is.

De moestuinen in de Wageningse Eng staan vol met zonnebloemen en dat is lekker snoepen voor de vogeltjes.

De uiterwaarden van Nederrijn staan vol met distels waarvan de eersten al (bijna) uitgebloeid zijn. Dat betekent dat de Puttertjes er ook weer zijn.

Terwijl ik naar de bakker fietste, vond ik allemaal bosanemoontjes naast het fietspad - gewoon in het gras en niet onder de bomen of in een bos. Daarna snel de camera gehaald om verder kunnen oefenen/spelen na de workshop in Oegstgeest.

Alleen bij extreem hoog water in de Rijn lopen de uiterwaarden in Wageningen vol. Alleen als de nevel dan de storende achtergrond doet verdwijnen en de wilgen nog niet zijn geknot, kun je dit beeld maken.