Vaak is het maar een moment. Dan moet je direct toeslaan. Voor je het weet vliegt ie weer weg. Maar deze bleef net lang genoeg zitten om er meerdere opnamen van te maken, waaronder deze.

Terwijl ik de Vuurlibel aan het fotograferen was ging er plotseling een vlieg in de scherpte van mijn beeld zitten. Leuk voor de compositie dacht ik en klikte het gebeuren voor de eeuwigheid vast. Thuisgekomen zag ik dat de schaduw van de vlieg ook nog een rol speelt in het geheel.

Tegen de herfst verzamelen de meerkoeten zich. Ook op de meren zie je dan grote groepen van wel honderden vogels soms. Als er een boot aan komt gaan ze vaak massaal op de wieken....al rennend over het water......om een eindje verderop weer te gaan zitten. Wat een chaos aan vogels en water!

Opgegroeid in de wieden. Nog steeds een favoriete plek om regelmatig naar toe te gaan...varen, fietsen, lopen daar. Vanmiddag waren we er ook even. Buien en zon wisselden elkaar af...donkere wolken, regenbogen. Waanzinnig dat licht en die kleuren. Een berk, zomaar aan de kant van de weg tussen de meren, gefotografeerd nét vóór zonsondergang. Mijn roots....supermooi gebied!!!