Na een natte winter en nat voorjaar kon ik in het plaatselijke plas-dras gebied in de zomer de bloeiende veenwortel fotograferen vanaf de waterkant. Tegenlicht op de vroege ochtend en de lensopening maximaal is daarbij toch wel het mooiste. Dat was in 2024. Dit jaar is alles verdroogd en heb ik de veenwortel niet meer gezien.

riet in negatief

De watergentiaan is een onbehaarde waterplant met een in het slib van de bodem kruipende wortelstok. Daaruit komen lange, vertakte, ondergedoken stengels, die zich pas dicht aan de waterspiegel vertakken en daar de bloemen dragen. Een plantje wat ik slechtst op één plekje hier in de polder ooit gezien heb. Het water moet er ook goed schoon voor zijn. Fragiel om te zien en heel fotogeniek bij een laag standpunt. Dus hier plat op de buik aan de slootkant.

Tijdens het fotograferen van weidebeekjuffers hoorde ik een gebrom achter mij in het riet. Een grote libel, glassnijder. Omdat hij tussen het riet zat kon ik haar niet goed fotograferen maar plotseling vloog ze naar een andere open plek om haar eitjes af te zetten. Ik heb m'n laarzen uitgedaan en de broekspijpen afgeritst en ben het water in gegaan en heb een paar foto's kunnen maken.

Vijver met waterplanten bewerkt in Photoshop.

Juffer op het blad van Iris in mijn tuinvijver met een achtergrond van haagbeuk en planten waar de zon doorheen schijnt waardoor een mooie bokeh ontstaat.

Waterranonkels (Ranunculus peltatus)