Grutto bezig met een poetsbeurt waarbij hij zijn ogen dichtknijpt en het lijkt alsof hij in trans is.

Jonge tureluur genoot nog even van de avondzon.

De volwassen Scholekster hadden de grootste moeite om in de harde, droge grond wat te eten te vinden voor hun jong. Telkens als ze een prooi gevonden hadden piepten ze even en kwam het jong aangerend. Daarna weer snel onder de heg omdat de zon te heet voor het jong was.

Wanneer ik geconcentreerd door de zoeker kijk besef ik niet altijd dat het spiegelbeeld erbij kan, gelukkig kon hier de camera op tijd naar beneden.

Ik ben vandaag met mijn nieuwe setje fotospulletjes op pad geweest. Wat een bedieningsgemak en wat een mogelijkheden. Ben nog niet op de helft van de gebruiksaanwijzing maar het resultaat mag er vind ik zijn. Deze Grutto was zo vriendelijk om mij even wat opnamen te laten maken.

Deze groep grutto's gaven af en toe een mooie luchtshow, die er om vroeg om te pannen met een langere sluitertijd. F/40 .. tja.. deze slimmerd had geen grijsfilter bij zich �

Toch wel een van mijn favoriete weidevogels, ik vind ze zo gracieus, zeker als ze vliegen.

Dit slobeenden stel landde synchroon op een watertje tijdens ons moderatoren uitje op de Markerwadden. Misschien wel kontjes, maar wel mooie kontjes met de pootjes zo als landingsgestel.

Vorige maand in de hut in Marken gezeten en genoten van de vele Grutto's. Deze Grutto probeerde te landen op een vrouwtje.

Deze scholekster (man of vrouw is me niet bekend) zit trouw op het nest. Voor een scholekster ene veilige, groene plek, ze willen hun eieren ook nog wel eens op een akker of vlak langs een pad leggen. Maar deze had een landje temidden van slootjes uitgezocht. En hoewel er water tussen mij in mijn auto en het dier zat, bleef het mij bewegingen nauwlettend in de gaten houden. De scholekster is misschien de meest plompe weidevogel, maar het felle oranjerood van de snavel en poten maakt veel goed.

Voor het thema van de maand ga ik even in mijn archief waar je wel eens wat kan vinden wat in de vergeethoek is geraakt.

Vroeg in de ochtend als het licht twinkelt over het natte plas dras gebied is het genieten om dan deze grutto zo fraai in tegenlicht voor de lens te krijgen.

Gewoon omdat ik ze zo gracieus vind. Toch voor mij -samen met de grutto- wel de meest favoriete vogel om vast te leggen in High Key.

Alleen het geluid al van zo'n grote vlucht goudplevieren is prachtig. En dan kantelen ze net allemaal even hun vleugeltjes naar het licht,.... genieten dan.

Een tureluur kwam vlak voor me door de plas heen paraderen.

Grutto's zijn toch wel een favoriete vogel van mij, zeker als ik ze dan in High Key kan vastleggen

Grutto vlak voor het sprongetje omhoog

Deze grutto nam eerst een verfrissend bad en poetste daarna zijn veren droog.

Het voorspel voor de paring van de tureluurs gaat vaak gepaard met een gevecht, waar het er stevig aan toegaat. Uiteindelijk had mevrouw er toch niet zo heel veel zin in.

Deze Grutto keek mooi opzij, terwijl ik plat op de grond lag om deze prachtige vogel te fotograferen.

Even aan het randje van de waterkant lopen foerageren en af en toe opkijken of de kust veilig is.

Op de valreep nog maar een drietal grutto's. Altijd gaaf om die te zien vechten.

Wat zijn het pareltjes als ze in mooi licht lopen. Hoewel ik al tientallen opnamen van deze weidevogel heb weten ze me toch steeds weer over te halen om nog maar weer een foto te maken. Kan er geen genoeg van krijgen.

Tja... dit lijkt wel een kusje he, grutto's kunnen samen echter een stevig robbertje vechten, dit is het voorspel met pikken naar elkaar.

Grutto, de nationale weidevogel van Nederland, liefst fotografeer ik ze toch in een plas dras gebied.

Vol verwondering kijk ik telkens toe hoe diep deze vogels hun bek in de aarde kunnen drukken om wormen op te halen, de opwarming en de daar uitvloeiende perioden van droogte zou niet in hun voordeel spelen.

Deze twee waren het nog niet eens over de territorium afbakening.

Dit gruttopaar (de vrouw voorop) was heerlijk aan het wormen prikken op een klein 'dijkje' langs de sloot. Hoewel ik de auto als schuilhut gebruikte, hielden ze me goed in de gaten. Het is lastig om de kop van foeragerende grutto's scherp in beeld te krijgen. Ze bewegen vrijwel constant, maar zo nu en dan houden ze een pose iets langer aan. Hét moment om af te drukken.

Grutto's zijn toch wel een favoriete vogel van mij, zeker als ik ze in High Key kan vastleggen.

Grutto in het vroege ochtendlicht net voor zonsopkomst.