In een niet groene omgeving komt het vogeltje toch net even iets beter uit.

Deze Goudvink laat zich de besjes lekker smaken.

In deze in de winter blad dragende struik/boom met al die besjes is de Koperwiek moeilijk te spotten. Meestal zitten ze zo verscholen dat er geen mooi beeld te maken is. Deze wilde echter wel even poseren – al was het kort maar net lang genoeg - voor een foto.

Dit is een bergdrongovliegenvanger, een zangvogel die ik in Kenia heb gefotografeerd. EXIFdata: Aperture f/6.3; Shutter speed 1/2500 sec; ISO 800

Als ik een Ekster zie die ik wil fotograferen vliegt deze over het algemeen tijdig weg. Ik was daarom verbaasd dat dit span bleef zitten en zich ook nog liet vastleggen. Daarnaast zaten ze ook nog eens op een mooie struik met rode vruchten wat voor mij het plaatje compleet maakt. Ik ben er blij mee hoewel ze wel wat dichterbij hadden mogen zitten. Next time.

Als ze niet mooi in de zon zitten komen de kleuren van de Vink er niet echt mooi uit.

De Grauwe klauwier werd zowat van de draad geblazen.

Dit is een ornaathoningzuiger. Prachtige vogel om te zien. EXIF-data: Aperture f/6.3; Shutter speed 1/800 sec.; ISO 400

Meesje staat er mooi op maar die stam op de achtergrond .....

Ga je een weekend naar Zeeland om eens wat andere vogels te fotograferen dan in je eigen provincie. Kom je thuis met een Merel. Vind hem zelf wel mooi gelukt. De Merel kan van zich af kijken en fluiten zoveel hij maar wil.

Het viel nog niet mee de Graspieper voor de lens te krijgen want hij hipte steeds van de richels in de greppels van het aardappelland en omgekeerd. Pas toe hij naar een vrouwtje begon te baltsen zat hij lang genoeg stil voor een foto.

Je hoort me meestal wel. maar je ziet me niet. De snor maakt een typisch brommend geluid als van een grasmaai machine in de verte. Ik had hem nog nooit gezien, want ze vertonen zich zelden en zijn goed gecamoufleerd. Heel blij dus dat ik hem nu ook nog heb kunnen vereeuwigen. Heel vroeg in de ochtend opstaan voor de vogeltjes loont altijd.

Ik ben normaal niet zo'n liefhebber van de vogel/schuilhut. (Te vaak het zelfde takje of stronk.) Toch maar weer eens met mijn broer meegegaan en deze Boomklever blijft natuurlijk een prachtig vogeltje.

Eerder schreef ik: "Het was koud en mistig en de struik waar het Bladkoninkje steeds ............." In dezelfde struik liet zich ook een Siberische Tjiftjaf zien. Ook aan deze foto de nodige bewerkingen gedaan. Op één dag twee nieuwe en volgens mij niet alledaagse soorten voor de lens gekregen Hoe vaak maak je dat mee.

Van af een paaltje of draad speuren naar je voedsel.

Door het hele land weer te zien. Soms in de bomen op zoek naar bessen of scharrelend door de weilanden. Altijd leuk om ze in groepjes te zien. Om hun roep worden ze ook wel Tjaklijster genoemd.

Op de Zeedijk langs het Nuldernauw zochten we naar watervogels. Deze Kneu zat in de vegetatie langs de dijk dus even meepikken natuurlijk.

Deze Roodborst had een prachtig plekje uitgekozen met een mooie bokeh.

Nu de Putters voedsel zoeken in de tuin blijf ik me er nog even mee vermaken.

Al jaren probeer ik Putters te fotograferen in de tuin, eerst bleven ze hoog in de bomen, later kwamen ze enkel zonnepitten te eten uit een plastiek voedersilo. Deze week begonnen ze sporadisch klis, kaardenbol en teuniszaden te eten, deze (on)kruiden heb ik nochtans al jaren in de tuin met de hoop op... putters.

Als vervolg op mijn vorige upload en om nog even bij een gewone soort te blijven.

Vandaag even een doodgewone soort aanbieden, deze verdienen toch ook wel waardering ?

Terug even naar half april, tjiftjaf meer dan talrijk aanwezig maar niettegenstaande kunnen ook mooi zijn.

Op de heide bij Ermelo hoor en zie je deze druktemakers ook regelmatig. Deze wilde wel even al zingend blijven zitten.

Soms levert gewoon ergens stilstaan een onverwachte kans op .....

Ging de meeste aandacht uit naar de spechten, een gaai is ook nooit weg. Deze kwam even kijken wat ik aan het doen was.

Deze juveniele Groene Specht, strekt zijn vleugels na een kort bad.

Gister 2 uur in de ijskoude wind in de polder gestaan, maar het was het alles waard. De eerste keer dat ik een roodborsttapuit heb gezien en dan ook nog heb kunnen fotograferen. Wat een mooie, maar ook schuwe vogeltjes. Het vrouwtje kwam elke keer dichterbij dan het mannetje. Dat is dat ook zo heb mogen vastleggen was de kers op de taart.

Van zittend op het prikkeldraad tot in de vlucht deze rouwvlieg vangen duurde nog geen seconden. Word altijd vrolijk als ik de blauwborstjes weer zie.

Tijdens mijn ingelaste 'korte' studiepauze naar één van de vogelkijkhutten gereden en kwam dit kleine tjiftjafje uiteindelijk mooi voor de lens zitten. In eerste instantie te dichtbij voor de 150-600mm, maar wat later toch op een mooie afstand. De korte pauze werd uiteindelijk een lange pauze, oeps...