Portret van een Jan van Gent. Wind kwam vanachter.

Jan van Gent in het laatste avondlicht.

Látrabjarg is een uitstekende landtong in het meest westelijke deel van IJsland en dus ook het meest westelijke deel van Europa. De kliffen zijn op sommige plekken meer dan 400 m hoog en worden in het broedseizoen bewoond door miljoenen zeevogels, waaronder papegaaiduikers, jan-van-genten, zeekoeten en alken. Ik zat hier op een uitstekende rotspunt van het loodrecht uit zee oprijzende klif. Eén missstap en het is over en uit.

Ik had tot nu toe weinig foto's die voor het maandthema geschikt zijn, dus toen ik er gister meer dan één maakt was ik natuurlijk dolblij. Dit zijn twee vechtende steenlopers tussen de basaltblokken van het Zuidelijk havenhoofd te Scheveningen. Bewust de driehoekige punt centraal in beeld gehouden om balans in het beeld te krijgen. Je kan aan de kleur van het veren zien dat ze al naar hun winterkleed aan het veranderen zijn. Tjonge wat kunnen die kleine beestjes agressief zijn naar elkaar.

In het uiterste noordwesten van het Orkney-eiland Westray rijzen de spectaculaire, meer dan 75 meter hoge kliffen van Noup Head uit zee op. Hier wonen in het broedseizoen vele duizenden zeevogels. Welke soorten kunnen jullie onderscheiden?

De Papegaaiduiker kijkt uit over zijn domein, de woeste zee