Liggend aan de waterkant kwam de Tafeleend wat dichterbij en begon rustig de veren te poetsen.
Deze gesneuvelde Beuk vond ik een mooi moment om mijn groothoek uit de fototas te halen. Gebruik de groothoek niet zo vaak vandaar dat het een uitdaging voor mij is.
Liggend aan de waterkant verscheen deze Tafeleend in mijn zoeker, erg schuw, dus heel stilletjes achter een pol riet blijven liggen en toen kwam hij even wat naderbij,
Was ik afgelopen week al heel blij met mijn zwemmende Grote zaagbek, een paar dagen later lukte het me om deze prachtige eend in de vlucht te vangen, nu dus helemáál happy!
In deze tijd van het jaar is het in de Amsterdamse Waterleidingduinen genieten van de wintergasten zoals de Grote zaagbek. Ik had al meerdere keren vergeefs geprobeerd deze prachtige maar schuwe eend eens goed in beeld te krijgen. Afgelopen maandag lukte dat eindelijk, en ook nog eens vanuit een lekker laag standpunt. Dit is het mannetje, met zijn gelige buik ook wel Boterbuik genoemd, het vrouwtje staat nog op mijn wensenlijstje.
Ik had deze groep spreeuwen al in het vizier toen ze ineens bijna rakelings over me heen vlogen, echt een heel gaaf moment!
Ik upload niet vaak twee foto's per dag, maar de twee Wilde Zwanen horen wel een beetje bij elkaar. Zoals gemeld bij de andere foto heb ik daar behoorlijk gecropt, bij deze spetterende zwaan heb ik eens geprobeerd of ik dat nóg extremer kon doen, foto is nog geen 5% van het origineel, maar volgens mij kan de kwaliteit er best nog mee door.
Een wat koudere ochtend met nevel, dat zijn prachtige omstandigheden voor een bezoekje aan de Damhertenbronst. Dolgraag wilde ik zo'n mooi ademwolkje, dus op zoek naar de juiste lichtval, het Damhert werkte mee, burlend en zelfs vlaggend. En ook nog herfstslingers in het bos, het was een feestje.
Ik was vorige week vroeg op weg naar de 'Arena' waar de bronst van de Damherten plaatsvindt. Onderweg kon ik aan dit prachtige plekje natuurlijk niet voorbij lopen, zo mooi! Tijd voor een tussenstop dus en genieten, maar fotograferen? Landschapsfotografie was ik niet op berekend, ik kwam voor de herten, dus niet de juiste spullen bij me. Maar je moet roeien met de riemen die je hebt, dus toch maar een poging gewaagd. Geen spijt van :-)
De bronst van de Damherten is momenteel in volle gang. Daarom gistermorgen vroeg naar de Amsterdamse Waterleiding Duinen gegaan, de koude ochtend met wat nevel zorgde voor prachtig licht. Na wat rondlopen heb ik een plek uitgezocht met wat tegenlicht en daar gewacht tot er zo'n stoer Damhert het bos uit kwam rennen. En dat gebeurde....
Heerlijk fris en helder water voor een beetje verkoeling op deze snikhete dinsdag. Ik zie er een landschap in met bergen en dalen, jullie ook?
Ik probeerde laatste donderkopjes te fotograferen, maar door veel vuiltjes op het wateroppervlak had ik steeds maar ruzie met de autofocus en voor handmatig scherpstellen waren ze veel te beweeglijk. Toen ben ik iets verderop met bewegend water en reflecties aan de slag gegaan, minstens zo leuk, en toen ik thuis de foto's bekeek zag ik tot mijn verrassing dat ik bij toeval toch een donderkopje had gefotografeerd!
Na een afspraak gingen Brigitte en ik even de AWD in, bij De Zilk zijn velden vol Adelaarsvarens. Het was zonnig met knalhard licht, dat vroeg om een andere benadering dan gebruikelijk maar wat? De 12mm groothoek kwam eens uit de tas, zo pasten de Eik én zijn bedje van varens in elk geval samen in beeld. Thuis de boel omgezet naar Z/W, iets waar ik nauwelijks ervaring mee heb, maar ik geloof dat ik er wel tevreden over ben. Niettemin: commentaar en/of advies is welkom!
Bij nader inzien is deze foto met de Helioslens gemaakt en dus niet met de groothoek, bij die volledig handmatige objectieven zie je dat niet terug in de exif maar ik had het toch echt aan de beeldhoek moeten zien, domme fout....
