Doordat de bodem onder water stond met een laagje kwel is het een bijzonder landschap geworden.

Het bos word nu zo her en der op gekleurd door deze mooie plant die wel twee meter hoog kan worden. Door er een onscherp beeld erover te zetten probeerde ik de hardheid van het beeld te verzachten, en zo er mijn eigen touche er aan mee te geven.

Het Dalkruid is een echte bosplant en komt voor in oudere bossen en vochtige plaatsen langs sprengen en beekjes. MOG 35mm vintage lens

Verwonderlijk hoe de scheuten uit de bosgrond omhoog schieten. Nu nog twee frisse groene blaadjes , hopelijk worden dat snel meerdere. MOG Orestor 2.8/135 mm.

Een anemoon in een softe setting en kleurtjes. Mede door de oude lens (Oreston) krijg je deze sfeer.

Deze beauty stond heel toepasselijk aan de rand van het water. Met een Oreston lens gefotografeerd.

Na alweer een tijdje (2mnd) weer eens met de camera op pad geweest, geen inspiratie! Het bos in en zie wel wat op mijn pad komt. Met deze foto als resultaat. Omgezet naar z/w en een vignet erom heen. Orestor 2.8/135

Doordat het zonlicht weerkaatste op de natte blaadjes leek het alsof er lichtjes aan gingen.....

Door er een koele kleur aan te geven, kreeg ik de sfeer van het moment.

Wat was het vanochtend mooi in het bos! Helaas geen exif gegevens, omdat ik in PS met lagen heb gewerkt. Hiervoor heb ik een niet scherpe laag over een scherpe laag gelegd waardoor een dromerig beeld ontstaat. Ik hou wel van dramatische, grillige bossen en speel daarom graag met de schuifjes om deze sfeer te verkrijgen.

Deze grote bloedsteelmycena's staan vaak met meerdere exemplaren bijelkaar op dode stronken. De tak waar deze mycena's op groeide was door iemand ergens opgelegd en een slag gedraaid. Hierdoor kon ik ze mooi op deze manier fotograferen. Dit is een stack van enkele foto's.

Het mastbos op zijn mooist in de mist . Een ochtend met perfecte weersomstandigheden. Wisselende omstandigheden door de soms dichte waardoor de sfeer constant veranderde.

Ik was op weg naar huis toen ik tussen de bomen door een groepje van deze paddenstoelen zag waar net de zon op scheen. Er een uitgepikt waar dat het best tot zijn recht kwam en de uitsnede zo gemaakt dat de rest donker bleef. In de nabewerking nog ietsje licht aan de paddenstoel toegevoegd.

Amethistzwammen heb je in allerlei vormen en je raakt er volgens mij nooit op uit gekeken. Bij deze foto heb ik gebruikt gemaakt van een polarisatiefilter. Dit om ongewenste reflecties te voorkomen. De kleuren komen door het filter ook erg mooi uit.

Vorige week heb ik bij Brigitte van Krimpen de workshop moving and more gevolgd. Geen eenvoudig onderwerp en helaas zat het weer niet erg mee. Maar ondanks de regen heb ik echt heel veel inspiratie opgedaan, met dank aan de goede en duidelijke uitleg van Brigitte. Onverstoorbaar door het weer deed ze haar uitleg onder het pluutje van één van de deelnemers. ICM ben ik niet erg aan toegekomen door het slechte weer, maar wel heb ik wat geëxperimenteerd met DB, zoals bij deze foto. Dank Brigitte!

Weer lekker in het bos geweest met de 100 mm Trioplan. Het valt af en toe niet mee, het gaat echter steeds beter. Deze mycyna's zijn erg fraai en spierwit.

Wat was het magisch gisteren in het Speulderbos toen er in de verte opeens een zee van licht door de mist heen kwam!

Gisteren een top dag gehad in het Speulderbos, mist en zon waren de ingrediënten voor een geslaagde fotodag.

Altijd leuk hoe die kleine paddenstoelen op dit materiaal groeien. De achtergrond heb ik zelf gecreerd door er drie grote langwerpige bladeren achter te plaatsen op een plamp (dit omdat mijn armen gewoonweg te kort zijn). Je moet dan wel een paar keer heen en weer lopen om alles op de juiste plek te krijgen.

Melksteelmycena op een dennenkegel.

Wij zouden als het regent minstens ergens onder gaan zitten, zo niet deze slak. Die lag lekker op de paddenstoelen in de miezerregen

Een beukenbos in de mist.

De enige naaldboom die in de winter hun naalden laten vallen.

Het softe licht door het bladerendek zorgde voor een mooi bokeh. In tegenlicht gefotografeerd met een Orestor 135mm.

Afgelopen week was het even mistig en ben ik speciaal voor dit bospad hierheen gekomen. Deze foto is ongeveer 10 minuten voor zonsopkomst gemaakt. De sluitertijd was hier wel een dingetje omdat het niet helemaal windstil was. Maar bij deze foto staat het meeste er prima op. De titel is persoonlijk.

Een gemixt bos met op de voorgrond meest Eikenbomen harmonieus bij elkaar. Hoewel de meeste mist al opgetrokken was, dreef er af en toe nog wat binnen (hier vooral van rechts).

Vandaag weer eens in het bos wezen struinen naar paddenstoelen. Hoewel je zoekt naar paddenstoelen krijg je er van alles bij. Spinnenwebben in je gezicht en allerlei beestjes als je op de grond ligt. Maar dit bosje natuurlijke bosbloemen stond er mooi bij.

Zo af en toe doe ik weer een poging om dit warrige stukje bos, goed op de foto te krijgen. Dat blijkt steeds weer een flinke uitdaging, want het is echt een warboel zonder makkelijke opties zoals paadjes. Zonne harpen heb ik hier ook nog nooit gezien. Het is er een uit het archief, maar ik ben nog niet zo lang op DDN dus dat moet kunnen :-) Tegelijk (en dat bedenk ik mij nu) fotografeerde ik toen net een jaar wat hem voor mij nog iets extra's geeft.

Een donker coniferen bos in zacht licht. Deze foto staat al bijna twee jaar - half afgemaakt - in mijn 'work' map. Er zit namelijk nogal wat dodge & burn en color dodge werk in wat heel veel tijd koste om goed te doen. Natuurlijk ben ik niet volcontinu met die foto bezig geweest. Het heeft denk ik wel een jaar stil gelegen omdat ik niet elke dag zin heb om zo te priegelen. Maar goed hij is nu wel af denk ik.

Wederom een foto van de beuken op Landgoed Backershagen. Ik kon het niet laten. Ik heb hier wat meer aan bewerkt door te spelen met licht/donker en scherp/onscherp om meer sfeer te creeren. Het is wel zoeken naar voldoende variatie in de verschillende bosfoto's.