Van harte gefeliciteerd Evert Jan Kieft, je fraaie foto "In de vroege ochtend" heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd!

Klik hier om de originele foto van Evert Jan te bewonderen.

Beeld zoals de titel al omschrijft; Broken. Zowel de heidelibel met kapotte vleugel als het takje waar ze op zit. Maar wel gebruikelijk na bijna een heel seizoen. De kop van de libel heb ik hier plaatselijk verscherpt (oefening baart kunst). Ik vond hier de achtergrond verrassend goed uitpakken.

Tijdens een wandeling in het Drents-Friese woud zag ik het piramideachtige uitsteeksel aan een liggende dode boom. Toen ik er foto's van ging maken ging er net een vlieg op zitten. Het leek erop alsof hij net naar beneden liep. Om de hele piramide scherp op de foto te krijgen een stack van 7 foto's gemaakt.

Ook deze kwam regelmatig langs bij ons vakantie huisje en was mooi om hem in deze houding vast te leggen.

Altijd leuke beestjes, die je graag een verhaaltje willen vertellen.

Dit damhert is gefotografeerd bij de AWD. Hij was alert, maar bleef gelukkig net even staan om een portret te schieten. Ze zijn overigens niet meer zo tam als een aantal jaren terug.

Gemaakt tijdens het bezoek van een Struisvogelfarm op Curaçao. Tegenlicht opname zodat de haartjes lekker duidelijk zichtbaar zijn.

Doodstil kunnen ze liggen, zodat je denk dat ze misschien niet meer leven, maar dan ineens gaat er een waakzaam oog open en ben je in the picture. Misschien als lekker hapje?

Klipdas gefotografeerd in Tanzania.

Tot nu toe had ik de steenlopers alleen nog maar gezien met een winterjasje aan, maar met het zomerkleed hebben ze prachtige kleuren, vooral de mannetjes. Gisteren ben ik met Loes naar de Zuidpier geweest, waar het in eerste instantie zeer rustig was, behalve een paar meeuwen aan het strand. Gelukkig kwam er tegen de middag wat leven in de brouwerij met als resultaat dit vliegbeeld.

Structuren en lijnen in ijs intrigeren me altijd mateloos. Jammer genoeg vriest het niet zo vaak in het westen van het land dus niet veel kansen. Maar als er dan ook nog net wat kleurtjes aanwezig zijn is het feest om te fotograferen.

Het ijs in een ven met humusrijk water kleurt bruingeel. Op de graspol in het ven is de sneeuw niet gesmolten en kleurt wit. Door werking van het water en het ijs ontstaan vreemde, wortelachtige structuren in het ijs rondom de graspol. Beeld gemaakt met een drone.

Oeff.... zoveel foto's nog van 2023, waar bijna niet doorheen te komen is. Waar zal ik eens beginnen. Bij Creatief lijkt me, dat is waar mijn hoofd en hart ligt. Meervoudige belichting van een Pep Ventosa en een boomkruin met Herfst blaadjes.

Deze oude beuken vertelden mij een verhaal wat ik graag voor ze wilden verbeelden. De linker beuk wankelt en wordt ondersteund door de rechter beuk, waarin ik ook een hoofd zie met een oog en armen. De 3 recht - en rechts - staande bomen zijn de kinderen van de familie die meehelpen. Als ik eenmaal zoiets zie krijg je het ook niet meer uit je hoofd.

Deze stond mooi alleen, was al aardig tegen niet meer mooi aan. Maar gaf juist daarom mooie tekeningen in het verweer. Het zand was door de regen extra nat.

Kaleidoscoop van 8 beelden (meervoudige belichting in de camera) opgeslagen als 1 beeld.

Helaas geen exif gegevens, deze had ik gewist voor ik het had opgeslagen. De Kompas kwal lag wat meer op het net aangespoelde strand. Was weer een mooie kans om met de zon te spelen.

De natuur zelf kan prachtige kunst voortbrengen , althans dat vind ik. Doordat je niet kan zien hoe groot het is en geen referentie hebt blijven dit soort beelden mij altijd intrigeren. Iemand een idee wat het is?

Ze noemen de Loonse en Drunense duinen niet voor niets de Brabantse Sahara. Overdag heet als een oven en in de nacht lekker koud. Dit was op zo'n koude ochtend waarbij het zand nog niet platgetrapt was door hondenpootjes en er heel veel rijp aanwezig was.

Tijdens mijn vakantie in Corsica wilde ik dolgraag een rode wouw fotograferen. Heel veel "stipjes" gefotografeerd, want meestal zitten ze behoorlijk hoog in de bergen en van die afstand lijken ze heel rustig te bewegen, maar oef.... wat gaat dat snel als ze dichterbij komen. Zo gaaf als het dan lukt zo in de natuur in plaats van bij een roofvogelshow. Dat geeft een stuk meer voldoening. En die witte lucht is een bewuste keuze, de vogel krijgt van mij nu alle welverdiende aandacht.

Op de gezellige DDN Meet your friendsdag hadden we al een prachtige tocht met de fluisterboot over het Naardermeer gemaakt, toen ik vanaf de aanlegsteiger een wild eendje zag foerageren. Op de boot hadden we het fotograferen van "VoKo's" (vogelkonten) vermeden, maar nu maakte ik een uitzondering! Het halve op de kop staande eendje met zijn spetterende pootjes was een grappig gezicht. Op de foto legde ik echter de nadruk op de elegantie van de vleugelpunten door bij te snijden en te roteren.

 

Deze  foto is ingezonden in de wedstrijd van de vriendendag Meet your friends. Inzenden kan door de deelnemers met max. twee foto’s per deelnemer tot 1 augustus 2023.

Van 4 tot en met 6 augustus kunnen alle DDN-gebruikers hun stem uitbrengen, de inzending met de meeste duimpjes is de winnende foto!  De fotograaf wint een DDN Workshop naar keuze.

De uitslag volgt op  7 augustus a.s.

Bruine pelikaan op Curaçao. Prachtige vogels om te zien met zoveel structuur, details en kleuren in hun verenkleed.

Exif Sony A7RIV, sigma 105 mm Macro, A-stand, f/4.0, 1/1250 s, iso 200, uit de hand, pol-filter. Op een mooie zonnige Hemelvaartsdag een fietstocht over de Ooijse Bandijk tussen Nijmegen en Ooij gemaakt. Onderaan het bloemrijke dijktalud mijn geluk beproeft om de rondvliegende Icarussen vast te leggen. Vooral gebruik maken van het contrast tussen het blauw en het geel was mijn eerste ingeving. Tweede ingeving was dat de vrouwtjes over het algemeen veel rustiger en afwachtender zijn, dan de sterk territoriale mannetjes. Ik had het geluk dat dit mannetje zijn geluk kwam beproeven bij dit fouragerend vrouwtje waarop ik had scherpgesteld en precies samenviel in het scherpstelvlak. Een kleine crop maakte het beeld helemaal af.

Je hoort me meestal wel. maar je ziet me niet. De snor maakt een typisch brommend geluid als van een grasmaai machine in de verte. Ik had hem nog nooit gezien, want ze vertonen zich zelden en zijn goed gecamoufleerd. Heel blij dus dat ik hem nu ook nog heb kunnen vereeuwigen. Heel vroeg in de ochtend opstaan voor de vogeltjes loont altijd.

Deze ontmoeting was voor mij super, zo dichtbij en gaaf langs het water. Soms werd er ook gedronken. Wormpje en emelten en insecten, stonden op hetmenu.

Gisteren deze Adder met een mooi laag standpunt (liggend op de grond) op veilige afstand (telelens 500mm) kunnen fotograferen. Hij was zeer actief en kwam daarbij mooi met de kop omhoog

Deze grutto`s stonden mooi op de rij. Met voor mij net iets te dicht bij. Maar voor het thema van de maand leek deze me prima.

Deze velduil was in alle rust zichzelf aan het poetsen.

Deze jonge Sperwer was lekker aan het badderen.

Nee ik weet het, een meeuw heeft geen tandjes, maar die karteltjes zijn best wel scherp denk ik zo. Hij kwam zo dichtbij dat de teletoeter het bijna niet meer haalde, dus deze is full frame zo uit de camera zonder croppen. Als je goed kijkt zie je ook nog wat teken rond zijn oog, aan de andere kant van de kop waren dat er nog veel meer. Ik heb nog zoveel mappen door te worstelen met vogels van dit jaar, dat er de komende tijd nog wel meer een vogeltje voorbij zal komen.