Net voor zonsondergang staat dit Hert te burlen op een welbekende (jammer genoeg erg drukke) plek.

Heidelibellen hebben de fijne gewoonte steeds naar dezelfde plek terug te keren. Als je een leuke plek hebt gevonden kun je vaak gewoon rustig blijven wachten. De achtergrond is de stam van een gevallen berk, dat maakte deze plek voor mij aantrekkelijk. De rustige lichte achtergrond sprak me aan.

Als ze niet mooi in de zon zitten komen de kleuren van de Vink er niet echt mooi uit.

Ik besloot de vogelkijkhut in de Hoge Veluwe bij Otterlo te bezoeken op een avond om met mijn nieuwe lens (en camera) te oefenen wanneer er weinig licht is - wat een verschil met mijn oude lens en wat een leuke variatie aan vogels (plus een Evertzwijn) kwamen er voorbij. Wel aardig wat ruis, dus ook maar direct de nieuwe Denoise functie in Lightroom geprobeerd. De Boomklever vond het te druk, maar ik was net op tijd om hem mooi in zijn bekende houding te fotograferen.

Zolang de geweien in bast zitten worden conflicten ook door herten met de voorlopers beslecht, hinden vechten altijd met de voorlopers. Het gedrag wordt 'lepelen' genoemd. Als één van de herten een geveegd gewei heeft en de andere nog niet of al heeft afgeworpen zullen ze toch op deze manier gaan vechten.

In het allerlaatste licht, eigenlijk al vol in de schemering liep dit Ree met kalf rustig langs de bosrand. Misschien niet de mooiste foto aller tijden maar gewoon een plaatje waar ik blij van word.

Terwijl de Edelherten rustig over het veld lopen heeft er één even aandacht voor de fotograaf. De schuine kop heeft voor mij iets van, wat sta jij daar nou? Waarschijnlijk had het dier gewoon jeuk door alle vliegen op het bastgewei.

Bloeiend Vingerhoedskruid geeft me altijd zomergevoel, dat het 30 graden was hielp ook.

Ik ben normaal niet zo'n liefhebber van de vogel/schuilhut. (Te vaak het zelfde takje of stronk.) Toch maar weer eens met mijn broer meegegaan en deze Boomklever blijft natuurlijk een prachtig vogeltje.

In het voorjaar wordt het gewei afgeworpen en valt de wintervacht uit, dat zal getuige het schuren en krabben dat je dan vaak bij herten ziet soms best jeuken. Deze twee heren staan gebroederlijk aan elkaars vacht te knabbelen, zo helpen ze elkaar om de plekken waar ze zelf niet bij kunnen te bereiken. Het beviel blijkbaar prima want met halfgesloten ogen zijn ze zeker een kwartier zo bezig geweest. Een heel contrast met de manier waarop ze elkaar in de bronsttijd bejegenen.

De maartse Sneeuwbui zorgde er voor dat bomen en dieren alleen nog als kleurloze schimmen zichtbaar waren. Op basis van tips van Nel de bomen links wat opgelicht en vervolgens contrast weer wat versterkt.

Van harte gefeliciteerd Elbert Jan Achterberg, je fraaie foto "Maartse Herten" heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd!

 Klik hier om de originele inzending van Elbert Jan te bewonderen.

Gisteren na een lange vergadering in de stromende regen naar de Hoge Veluwe gereden in de hoop dat de regen zou overgaan in sneeuw. Ik kreeg iets meer dan ik had verwacht. De Herten trokken zich er niet zo veel van aan.

Van harte gefeliciteerd Ria Groot Zevert,  je fraaie foto "Zonderling" heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd!

Klik hier om de originele inzending van Ria te bewonderen.

Nog even en dan gooit ook deze meneer zijn gewei af om in 6 maanden weer een nieuw en groter gewei te maken.

Deze Veldleeuwerik werkte even goed mee.

Deze specht was lekker aan het foerageren. Hij wilde zijn 'gereedschap' wel even tonen.

Tijdens een van de vele rondjes door het park de Hoge Veluwe kwamen we plots deze Ree tegen. Was even een wauw momentje, zo dichtbij.

Eind van de middag kwam ik deze 2 Moeflons tegen in Park de Hoge Veluwe. 1 klik en ze liepen weer rustig verder.

Het Reemsterveld (HV) is een mooie locatie voor leuke plaatjes.

Het heet Burlen maar is natuurlijk gewoon brullen. Op de bekende drukke plek op de Hoge Veluwe.

Heb helaas weinig kennis van Wilde varkens. Omdat het het grootste varken was dat erbij liep ga ik er maar vanuit dat het een beer is.

Ook de wilde zwijnen komen op het voer dat eigenlijk voor de edelherten bedoeld is af. Even meepikken dus.

De bronsttijd is nog niet begonnen dus nog even lekker van de relatieve rust genieten en nog wat kilootjes aankomen.

Of misschien toch gewoon stof, modder en vliegen. Aan het oud Reemsterveld shudde dit machtige Edelhert zich uit. Het tegenlicht maakt de resulterende stofwolk mooi zichtbaar. In verband met de achtergrond en omgeving voor de wat tegendraadse plaatsing links gekozen.

Ook deze is gemaakt in NP Hoge Veluwe. Moeders was dichtbij en hield haar jong goed in de gaten.

Genomen op het Zwarte Veld, binnen het NP Hoge Veluwe. Mooie plek om makkelijk opnames van edelherten te maken.

Gefotografeerd op het Zwarte Veld in NP Hoge Veluwe. Eerst baalde ik dat hij ging liggen, tot ik thuis was en deze foto zag.

Geen weer om nu op zoek te gaan naar vlinders, dus vandaag maar eens lekker door mijn archief gewandeld. De bosparelmoervlinder is een zeer zeldzame standvlinder die in Nederland alleen nog op de Hoge Veluwe voorkomt. De populatie is de laatste jaren sterk achteruit gegaan en dat heeft vast ook te maken met de droogte van de afgelopen jaren. Hij staat daarom op de Rode Lijst.

Op deze sprookjesachtige plek, mogen de eikenbomen elkaar nog gewoon omhelzen en knuffelen. Een virtuele knuffel voor iedereen die hard gewerkt heeft aan deze mooie nieuwe website.