Een geweidrager edelhert keert terug naar zijn roedel hinden nadat hij even naar een spitser was toe gelopen die in de buurt was.

Nog een foto van lang geleden, Een edelhert dat in sterk tegenlicht komt aanlopen waardoor het stof en de vliegen om het dier worden geaccentueerd.

Nog een laatste plaatje van de wilde zwijnen van mei. Naarmate de zon zakte ontstonden allerlei spotlights, lastig maar toen dit zwijn in de spotlight ging staan was het ook wel weer gaaf.

Ik blijf nog even doorgaan met de zwijntjes (bijna klaar). Vaak zie je de volwassen dieren met groot gemak flinke takken opzij gooien met hun neus. Deze frisling was druk aan het oefenen met een wat bescheidener tak. Weer in de drukte van het bos, met lastig licht maar het hoort er ook wel bij. 'gemanipuleerd beeld' omdat het dier in de achtergrond heel dicht bij de rand zat en het me niet lukte er een goede compositie van te maken. Dus dan maar een randje er bij gemaakt met 'generatief vullen'

Deze frisling had door dat er iemand stond en keek me nieuwsgierig aan. Twee andere frislingen scharrelen in de achtergrond rustig verder.

Een grote groep wilde zwijnen was aan het foerageren op een plek tussen hoog gras waar fotografisch niets te halen was. Ik heb gegokt waar ze naar toe zouden gaan en ben daar op een bospad gaan wachten. De gok pakte goed uit en ik heb zeker een uur tussen de zwijnen gestaan. Deze dame is eens goed aan het kijken wat daar nu op het pad staat, ze hadden me wel door maar bleven rustig hun gang gaan. Een fijne ontmoeting!

Gisteravond vlogen er massaal meikevers in het park. Verschillende boomvalken deden zich al vliegend tegoed aan deze lekkernij. De boomvalken heb ik niet kunnen fotograferen. Deze meikever na vele pogingen wel. Het avondlicht gaf wel een fijn sfeertje.

Op een regenachtige dag gespeeld met grashalmen met druppels. Het deed me een beetje aan vuurwerk denken.

Wat de uil zo fascinerend vond weet ik niet maar hij/zij keek een hele tijd omhoog.

Op een regenachtige dag leek het mos in dit rommelige naaldbos wel te gloeien.

Op een berk zaten verschillende atalanta's en hoornaars sap te drinken. Soms namen de vlinders even pauze om op te warmen.

De libel ging steeds rusten op een stam waar de schors vanaf is gevallen . De tinten en scheuren van het hout vond ik wel een mooie achtergrond voor de libel.

en hele tijd bij dit bosuiltje gezeten, leuk om te zien hoe het dier soms wat zit te dutten, dan weer wat zit te poetsen en even om zich heen kijkt. Ook het veranderende licht door de zon die soms tevoorschijn kwam en door de bomen scheen was interessant. Soms keek het uiltje even mijn kant op om vervolgens weer verder te dutten. Jammer genoeg kwamen er na enige tijd twee dames met lichte kleren die kordaat recht op de uil afstapten met hun camera's. Dat vond de uil wat teveel van het goede.

Een mannetje edelhert tijdens de bronst keek een beetje in het rond en ging daarna weer terug naar zijn hindes.

De bossen staan op sommige plekken helemaal vol met Vingerhoedskruid.

Het vingerhoedskruid tiert, door het natte voorjaar, overal welig. Ik kan me niet herinneren zo veel vingerhoedskruid gezien te hebben in de bossen. De bladeren van de plant bevatten verschillende glycosiden en zijn zeer giftig, maar kunnen ook als medicijn tegen hartritmestoornissen worden gebruikt. Waar de bloemen dicht bij elkaar staan ontstaan leuke doorkijkjes.

Dankzij een stevig briesje kon de torenvalk schijnbaar moeiteloos langs de weg blijven hangen, prachtig hoe te zien hoe de vogel met minieme bewegingen zijn kop perfect stil houdt. Vanuit de auto kon ik op mijn gemak foto's maken. De lucht was jammer genoeg vrij saai maar ik ben er toch wel blij mee.

De laatste dagen gaat het weer alle kanten op, dat geeft wel mooie luchten die fijn combineren met het ontluikende groen. Tussen de stortbuien door kwam de laagstaande zon even tevoorschijn om deze bomen aan te lichten.

Twee jonge Edelherten stoeien een beetje op het Zwarte veld, ik vind het altijd eng om te zijn hoe de oogtak en ijstak van het gewei vlakbij de ogen komt.

Net je gewei afgegooid, uit balans en duizelig, gelijk onderaan de rangorde van de groep en dan gaat het ook nog regenen.

De laagstaande zon schijnt tussen de bomen door en verlicht even alleen de boom met de Bosuil.

In de stromende regen liep een groepje hindes langs de bosrand. Deze pauzeerde even om me aan te kijken en liep toen rustig verder.

Doordat het veel geregend had zat er veel vocht in de lucht. Na de regen was het opgeklaard en koelde het snel af. Doordat het ook nog windstil was ontstond al snel grondmist. Dit gaf een heel bijzondere sfeer aan het landschap. Deze twee bomen stonden mooi met hun voeten in de mist.

Op een windstille heldere herfstavond rond zonsondergang koelt het snel af en ontstaat grondmist. Het gaf een bijzondere telkens veranderende sfeer, de mist leek bijna te ademen. Dan weer wat hoger, dan weer lager en dichter of minder dicht.

De laagstaande zon bescheen soms tussen de takken door de bosuil. Dan draaide het uiltje soms zijn kop naar de zon en leek echt van de warmte te genieten. Voor vaste bezoekers van de Hoge Veluwe een bekend uiltje dat mooi op ongeveer gelijke hoogte met de fotograaf zit. Eigenlijk zit hij wat ver weg, door op een 600mm met ingebouwde 1,4x converter ook een 2x converter te gebruiken kreeg ik het uiltje toch lekker dichtbij met de beetje belachelijke brandpuntafstand van 1.680 mm.

In maart kan het weer alle kanten op. Bij een temperatuur rond het vriespunt ging regen over in sneeuw en ontstond gaandeweg steeds dichtere mist. Dit hert wilde gelukkig even in een opening tussen de bomen gaan staan.

Een wild zwijn tussen het gras en de heideplanten kwam tamelijk dicht bij en overzag de omgeving.

De edelherten waren flink aan het burlen tijdens de bronsttijd op de Hoge Veluwe

De indruk die hier wordt gewekt van een nucleaire familie is natuurlijk schijn. Het Hert heeft geen idee of dit zijn jong is en het boeit hem ook niet. Mannelijke Edelherten bekommeren zich niet om hun kroost; verwekken vinden ze wel voldoende bijdrage. Hier is het hert ook vooral geïnteresseerd in de hinde. De foto is samengesteld uit twee foto's die kort na elkaar gemaakt zijn, één scherpgesteld op het hert, één op de hinde met kalf.

Niet een foto met bijzonder- of spannend licht, maar wel eentje die naadloos past in het maandthema. Niet altijd hoeft alles crea bea te zijn, som is "gewoon" ook best mooi.