gisteren een dag in HBN3 gezeten, was er al om 5.30 uur en bij om 18.30 uur naar huis gegaan. Het was een komen en gaan van badderende vogels. Uiteindelijk stond de teller op 27 vogelsoorten met als kers op de taart na 12 uur gezeten te hebben, een juveniele Havik, die omzichtig kwam badderen.

Dit ijsvogeltje keek heel lieftallig omhoog.

Het is dat ik de moeder erbij zag anders had ik het zo 1,2,3, niet geweten. Maar weten jullie wat voor vogeltje dit is.

Onderonsje tussen de twee jonge steenuiltjes. Licht niet ideaal, maar mooie momenten meegemaakt.

Jonge tureluur genoot nog even van de avondzon.

Deze jonge spreeuw bleef een lange tijd op zijn plaats. Waarschijnlijk om te wachten op voedsel van een van de ouders.

Altijd weer een mooi gezicht als de futen bezig zijn hun jongen te voeren.

De nieuwe generatie huismussen zit alweer in m'n voortuin; een paar uur per dag dan. Zodra de huismussen het nest verlaten neemt 'pap' ze mee naar mijn tuintje. Omdat het er een jungle is waar ze heerlijk kunnen leren en spelen. De oude pindakaaspot hangt er nog en is een leuk speeltje gebleken. Bovenop het warme hout kun je lekker zonnen, en deze mus heeft koekoeksklok-aspiraties.

Vanochtend vond ik deze steenuil dood onder de nestkast. Ik heb het vermoeden dat de uil gepakt is door de steenmarter. De steenmarter is in het oosten een toenemend probleem. (Zo heb ik heb ook een steenmarter in huis gehad en velen in de straat ook in de auto). Het is nu afwachten of de andere uil het in haar/ zijn eentje redt. Ik weet dat er in ieder geval 1 jong is.

Deze jonge meerkoet bleef even stil zitten. Van een laag standpunt kunnen fotograferen.

Heerlijk lekker even genieten van het water. De jonge vogels maken daar dan ook dankbaar gebruik van.

Deze jonge fuut koos het veilig voor het onveilige.

ging dit juveniel meerkoetje op zoek naar zijn moeder of vader. Door de grijze kleuren van zijn verenkleed heb ik de foto in high-key genomen.

Ik denk dat dit nog jonge lepelaars zijn die nog niet nestelen. De groep was groter, maar door snel te reageren kon ik deze drie vastleggen.

De eerste Appelvinken al weer waargenomen. De foto is van het afgelopen jaar.

Soms is hij weken afwezig en zo zit hij plotseling vlak voor je neus te badderen. Als ook het licht nog eens meewerkt kom je met een geslaagde foto thuis.

Al weer heel wat jaren geleden dat geregeld een Kruisbek naar beneden kwam om even bij te tanken.

Mooie soort die zich niet meer laat zien in het bos. De laatste jaren loopt sowieso het aantal soorten sterk terug.

De Amerikaanse fregatvogel is ongeveer 97-100 cm lang en heeft een spanwijdte van 241 cm. Mannetjes lijken sterk op de evengrote grote fregatvogel, ze zijn volledig zwart en hebben een rode keelzak. Wanneer de zon weerkaatst op de veren, lijken ze paars te zijn. Vrouwtjes zijn ook zwart en de kop en de keel zijn zwart, maar hun borst is wit. Bij juvenielen is de kop ook wit. Dit is dus denk ik een juveniel vrouwtje. Ze cirkelen altijd heel hoog in de lucht, maar deze kwam gelukkig eventjes wat dichterbij om de boel te bekijken. Soms mag je wel een beetje geluk hebben.

Één van de weinige foto's die rechtstreeks zo uit de camera rolde. Zag dan ook pas op de computer het resultaat. Stond dit jaar ook in het blad uilen.

Het mooiste van een eigen plek is dat je de natuur zo weinig mogelijk verstoort. Je laat de dingen maar gebeuren en speelt daarop in. Vooral bij de roofvogels ( geen lokaas ) moet je heel voorzichtig te werk gaan. Verstoring, je ziet ze niet meer terug. Het is een kwestie van geduld en opletten wanneer het wel of niet kan, daarom ben ik het liefst alleen. Hier nam bij mooi licht een jonge Bonte Vliegenvanger een bad.

Na het uitvliegen verzorgt alleen het mannetje nog de jongen. De vrouwtjes daarentegen verjagen de jongen. Bij gevaar verstoppen de Grote Bonte Spechten zich onmiddellijk aan de achterzijde van een boom of onder aan een tak, De jongen krijgen dit instinctief mee. Al eer paar keer meegemaakt dat een roofvogel op een paar meter afstand ook op een tak ging zitten om vervolgens te drinken en te badderen. Jammer genoeg kon ik dit tafereel niet een 1 shot vangen.

Ik heb genoten van het wel en wee van de Klutenfamilie en heel veel foto's gemaakt, dus ik deel er nog maar een. Op dit moment waren er 3 kleintjes die op hun eerste levensdag nog vaak de bescherming van papa op mama opzochten. Twee zitten er hier warm en veilig verstopt, tel de pootjes! Verschil in geslacht is lastig te zien, het mannetje heeft een iets langere en minder gebogen snavel. Beide ouders broeden en verzorgen.

Vreselijk weer, nat, koud, 05.17 uur, bewolkt. Gevolg: hogere iso en lage sluitertijden. Uitslapen dan maar? Nee, mijn passie voor de steenuilen is te groot. Helaas is één van de steenuilen overleden (deze gaat naar Wageningen voor een onderzoek naar pesticiden), van de twee andere jongen, zie ik er nog één. Ik hoop dat er nog meer zijn, toekomst zal het uitwijzen. Vanuit schuiltent en extra camouflage, lens vastgezet en afstandsbediening. Uilen kunnen mij niet zien en horen.

Dit was zo heerlijk om te zien. Foto gemaakt in de HBN10 van Han Bouwmeester.

Deze jonge rietzanger bleef laag tussen het riet zitten. EXIFdata: Aperture f/5.6; Shutter speed 1/160 sec.; ISO 200

Dit jong lag lekker te relaxen hoog boven in de spar. Ik had dit nog nooit gezien, maar het was erg amusant! Op de grond met statief en afstandsbediening en camouflagenet. Hier was het al diep in de schemering.

Al weer jonge Appelvinken waargenomen. Geregeld komen ze even naar het water om te drinken. Deze foto is van 2023.

Deze jonge grutto ging in zijn eentje op stap om de weide wereld te ontdekken

Van harte gefeliciteerd Gonnie van de Schans, je fraaie foto "Singing in de the rain" heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd! 

Klik hier om de originele inzending van Gonnie te bewonderen.