Het lijkt een tropisch paradijs, maar dit is gewoon ons eigen kikkerlandje. Nederland blijft me verrassen met zijn verborgen schoonheid waar natuur en magie samenkomen.

Vroeg in de ochtend voor zonsopkomst hing de nevel nog over dit dal bij het Corsicaanse dorpje Scalella. De voorbode van een bloedhete dag van 35 graden Celsius. Een combinatie van zilver en goud in pasteltinten.

Een prachtige gouden morgen. Mens en natuur staan zo letterlijk dicht op elkaar. Dit is 1 van de dode armen van rivier de Maas en op slechts tientallen meters de eerste huisjes op de dijk. Ik sta hier op een door het hoge water geblokkeerde doorgang. Kon hooguit een foto maken kijkend naar rechts tussen de struiken door op een open plek(je). Had geluk met het weer...

Was op dat moment een schitterend schouwspel om de zon te zien zakken tussen deze rij bomen.

Dit is een 100% spiegeling van de bomen naast het eilandje in de wijk. Omgezet naar zwartwit geeft het een heel andere sfeer.

We kunnen wel wat kleur gebruiken op zo'n sombere dag als vandaag. Veldbloemen van afgelopen zomer, lenen zich daar wel goed voor.

Rustige herfstsfeer aan het meer. De wolken en bomen weerspiegelen in het water, overal stilte.

Zo heel af en toe rolt er een "donkere" foto uit mijn camera. Deze oranje blaadjes en de achterliggende karakteristieke boom leende zich daar goed voor.

Nat , heel koud, sneeuw, blubber paden waar je tot je enkel in weg zakte, camera in en uit de regen sleeve. 4 uur lang over 6.6 km maar dan heb je ook wat. Gewoon genieten van de natuur en de prachtige herfstkleurtjes. Een cadeautje van moeder natuur.

Meestal geef ik de voorkeur aan een foto van een dier in zijn habitat, ipv een cluse-up. Van dat laatste is er al zoveel. Ik hou van het bos en soms wenste ik dat er op een bepaalde plek een dier zou staan, maar 9,9 van de 10 keer is dit niet het geval. De vos die mijn zoontje en ik op een zondagochtend zagen, huppelde na een tijdje het bos in, om ons vervolgens weer nieuwsgierig te observeren. Dit was mijn kans een mooi mysterieus doorkijkje te maken met de vos als kleurrijk accentje.

Dit keer geen geel koolzaad in Werk aan de Groeneweg. Ook op een mistige dag zijn de oude fruitbomen een mooi object om te fotograferen.

Het was een koude zonnige en vooral windstille zonsopgang op Heidestein. Dit vennetje heb ik al eerder gefotografeerd. Nu wat bewerkingen in LR gedaan om het storende hekwerk te verwijderen.

Het Solse Gat, een vreemde kuil midden in het Sprielderbos. Verhalen over heksenvergaderingen en verering van de zonnegod Sol in de Middeleeuwen. Hoe dan ook, een prachtige "mysterieuze" plek!

De opkomende zon gaf voor een mooie kleur in de lucht en op het water plus dat de mist/waterdamp voor een aangename sfeer zorgde langs de oever van de Lek.

Ik was bij het Gentianenven in de hoop juffers en libellen te vinden. Het was een prachtige ochtend met veel grondmist. Langzaam loste dit zich op en bewogen slierten nevel over het ven en het omringende, bedauwde grasland. De dode boom past m.i. goed bij de sfeer.

Zaterdagmiddag windstil en een zachte herfstdag met de fotoclub naar Parnassia om 40 jarig bestaan te vieren. Struinen door de duinen en op het laatst de kleuren van de naderende zonsondergang kon vastleggen. In de verte een kleine weerspiegeling van de zon aan de horizon.

Deze foto is al wat langer geleden genomen. De vliegtuigstreep in de lucht reflecteerde mooi in het water. Door het thema van de maand moest ik aan deze foto denken.

Afgelopen week genoot ik van de opkomende zon bij de Waal. Reden om hier vaker naartoe te gaan en goede composities te zoeken. Want het is daar zo genieten.

Een koude en grijze dag in de duinen bij De Zilk, waar door alle regen overal duinmeertjes waren ontstaan. De gure wind deed het water rimpelen, door de wat langere sluitertijd van 1/125 werden de reflecties schilderachtig. Om alles niet te somber te maken heb ik ruim 3 stops overbelicht, waardoor dit high key beeld ontstond.

Een tijdje terug tijdens een dagje Zeeland deze foto kunnen schieten. Het was aanvankelijk de bedoeling om de zonsondergang te fotograferen, maar deze viel een beetje tegen. Dan de golfbrekers maar scherpstellen en wachten op een mooie wolkenpartij.

Een experimentele foto genomen in de Amsterdamse Waterleiding duiden tijdens de afgelopen fotowandeling. Het is een ICM opname van struiken met een rood/oranje kleur in een graslandschap, met daar achter water. Spannend om deze hier te plaatsen, want het onderwerp is niet echt meer duidelijk. Ikzelf vind de opname mooi door de vloeiende beweging die ik gebruikt heb in combinatie met de zachte tinten die (bijna) complementair zijn. Ik ben benieuwd hoe een dergelijke foto hier ontvangen wordt.

Deze boomstronk trok mijn aandacht een boom-gewei met meerdere tentakels.

Zennnnn

Prachtig gebied om met een fluisterboot doorheen te varen. In het voorjaar broeden hier o.a. de Zwarte Sterns.

Landgoed Den Treek is een betoverende plek waar natuurliefhebbers en wandelaars kunnen genieten van de ongerepte schoonheid van de natuur. Er staan ook veel imposante grove dennen op het landgoed.

Even voor zonsondergang kwam dit tafereel in beeld. De voorbijdrijvende wolken kregen gouden randjes met een warme reflectie op het strand.

Deze porseleinzwam viel erg op aan een eenzaam boompje bij de Leuvenumse beek. Ik heb geprobeerd er een passende achtergrond bij te zoeken wat wel gelukt is...

In aansluiting op de mooie foto van Sandra hierbij mijn versie van de Seljalandsfoss waarbij je duidelijk kunt zien dat je achter de waterval langs kunt lopen, maar wel een probleem als de wind naar je toe staat.

Er is veel regen gevallen waardoor het Leersumse Veld helemaal ondergelopen is. Door het vele regenwater, de mist en de mooie zonsopkomst was dit een magisch moment.

Het lijkt wel alsof er rook uit de berg komt. De gebroken spiegeling tussen de ijsblokken verraden de temperatuur... Ik heb nog een lensvlekje gevonden en opnieuw verzonden. 😉