Dit voorjaar een aantal roerdompen kunnen volgen. Er zaten een stuk of vier in dit leefgebied. Daar scharrelden ze constant rond. Regelmatig zagen we ze een prooi vangen. Ik had geluk dat er twee zó dicht bij elkaar zaten!

Watersnippen in hun habitat! "Wat zien jullie daar?" Dat was de vraag van een paar voorbijgangers, toen ik deze watersnippen stond te fotograferen. Als watersnippen in de vegetatie zitten heb je eigenlijk een verrekijker nodig om ze te spotten....en dan nog is het vaak zoeken. Hier zat een groepje op een eilandje in het Reevediep....grijs, grauw weer was het vandaag bij ons.

Dit mannetje specht zat rustig op de voedertafel. En toen werd hij gestoord door een spreeuw. Hij werd boos....héél boos. En dat ziet er ongeveer zo uit!!

Mijn kleinkinderen onthielden altijd het verschil tussen de koolmees en de pimpelmees: de koolmees heeft een zwarte pet...en de pimpelmees een blauwe. Het is trouwens één van mijn lievelingsvogels in de tuin.

Vanuit de boot kun je watervogels vaak heel mooi observeren. Boot stil leggen en wachten tot ze in de buurt komen. Deze fuut zwom met nog maar één jong op zijn rug...de rest zwom zelf. Volgens mij kan dit jong het ook best zelf...maar het is natuurlijk wel gemakkelijk zo!

Vanmorgen...prachtig licht. De pieris bloeit heel kleurig. En de pimpelmees ging precies op de juiste plek zitten. Voorjaar! Als ik nu luister naar de geluiden buiten lijkt het hier wel herfst trouwens😪

Wellicht een beetje saai voor jullie. Alwéér die dode boom...alwéér dat tegenlicht. Maar......nu met een ander vogeltje...da's wél verrassend......toch?

Naast onze tuin staat nog steeds een oud dood boompje. We laten hem staan, omdat het een mooi punt is op de aanvliegroute naar de voedertafel. Het is langzamerhand een decoratief boompje geworden. Soms valt het zonlicht heel mooi op die dikke tak. En als dan zo'n kleine vogeltje precies op het goede plekje gaat zitten.....dan is het een lichtpuntje voor mij (letterlijk én figuurlijk!)

Dit was ongeveer 50 jaar lang ons uitzicht 's zomers. Niet altijd zó spectaculair natuurlijk.....maar wel erg vaak supermooie luchten op het meer tijdens zonsondergang. Vanaf dit jaar moeten we dat missen (Europarcs heeft de camping gekocht...wij moesten verkassen) Gelukkig hebben we de foto's nog (om maar met die reclame van vroeger te spreken)

De Pieris bloeit dit voorjaar heel uitbundig. Een mooie achtergrond voor mijn vogelfoto's vind ik. De pimpelmees ging precies op het goede plekje zitten. Dat maakt het wel tot een heel kleurrijk geheel.

Ook zo'n acrobaat...maar dan nog kleiner en naar mijn idee nog sneller dan de boomklever...deze boomkruiper. In de spechtenhouding. Gelukkig aan de top van de stam...nu was ik even sneller dan hem (of haar)

Vorig winter een paar dagen écht winter. Natuurlijk zit ik dan in de open deur en hoop mooie beelden van tuinvogels te kunnen schieten. Deze roodborst stond op het punt op te vliegen tijdens een sneeuwbui.

Dit weekend de tuinvogeltelling. Natuurlijk zijn we het hele jaar bezig met de tuinvogels....en het voeren ervan. Maar dit weekend extra opgelet....en wat langer in de deuropening gezeten...tellen én fotograferen...dat is genieten voor mij. 14 soorten....maar dit was de winnaar dit weekend.

We hebben een paar sierappelboompjes in onze tuin. Pas als het heeft gevroren beginnen de vogels aan de appeltjes. Soms komt in een winter de kramsvogel langs....dan is zo'n boom zó leeg!

Een tak van een Gelderse roos. En een kleurrijk pimpelmeesje. Daar móét je toch wel vrolijk van worden.

Volgende week de jaarlijkse tuinvogeltelling . Daarom heb ik vandaag een soort "voortelling" gedaan....en weer eens sinds tijden in de deuropening gezeten. Het stikt in onze tuin van de mezen....en vooral de pimpelmees is met héél veel aanwezig...dus zoals het nu lijkt de winnaar volgende week. Maar er kan natuurlijk nog van alles gebeuren...zo gaat dat met wedstrijden. Ik heb iig weer zitten te genieten in de deuropening.

Elk winter hebben we wel een groepje staartmezen in onze tuin. Of eigenlijk....ze komen elke dag wel een paar keer langs. Ze zijn er....en even later zijn ze weer weg....leuke mezen vind ik het met die lange staart. Soms zit er een bijzondere tussen, zoals deze witkoppige....verschil met de "gewone" héél goed te zien.

Het was lente....eind maart. De grutto's keerden terug uit het warme zuiden. En kwamen hier in Nederland terecht in fikse sneeuwbuien. Geen wonder dat ze massaal naar een andere...misschien betere plek wilden vliegen.

De tegenstellingen in deze foto leken mij een mooi beeld voor de maandopdracht. Kleur tegenover wit, mooi tegenover lelijk, klein tegenover groot. Aan de kant van de IJssel had deze ijsvogel een prachtig visplekje gevonden.

Er wordt sneeuw voorspeld...super....toch nog iets van winter misschien in Nederland. De voedertafel staat klaar....nu de sneeuw én de vogels nog. Deze roodborst zal er wel anders over denken. Maar ik gooi wel iets extra's op tafel!!!

Twee dagen UMCG - de derde oogoperatie - geen narcose want het zou maar een uurtje duren. Dat werd 3,5 uur. ik zolang stilliggen, de arts zolang proberen het zicht in mijn oog te redden.....uiteindelijk verloren we dat! De volgende dag mocht ik naar huis. Toen we thuiskwamen lag het maandblad Roots op de deurmat...met deze foto op de cover. Het gaf mij een boots...."kop op", schouders eronder. Het komt goed! Ook symbolisch voor deze tijd: "kop op" er is nog veel om van te genieten!