Het witje moet behoorlijk zijn best doen om hier nog wat eetbaars uit te halen.

Voor mij is de herfst de mooist tijd van het jaar. Een heerlijke tijd om door de bossen te struinen en de kleuren te zien veranderen. En fotogeniek natuurlijk! Vooral het herfstblad vind ik prachtig en een leuk onderwerp om mee te spelen. Ik heb gekozen voor een vierkant formaat omdat naar mijn smaak het lijnenspel dan het best tot z'n recht komt.

Geen idee welk soort, ik weet alleen dat hij in het zand groeit, al gezocht op internet maar kan de naam niet vinden. Misschien weet iemand hier op DDN het?

Uit de hand gefotografeerd in mijn tuin.

Op de achtergrond de gele vruchtdragende katjes van de Wilde gagel. Een stack van drie opnamen.

wat een geluk, op mijn vakantie op Madeira de prachtige Monarchvlinder mogen spotten, zelfs 1x met rups erbij, hoe mooi kun je het krijgen... blij mee.

Zelfs al parende zijn ze nog erg vliegerig midden op de dag, maar soms blijven ze net lang genoeg zitten. Ik heb ook wat lichter opgemaakte versies gemaakt, maar vond deze het mooist, omdat de libellen daar het best afsteken tegen de achtergrond.

Dit sprinkhaan zat mooi op een blaadje, Stack van 15 foto's uit de hand!

Macro opname van de kleine vuurvlinder op hemelsleutel. Eigen tuin. Inmiddels (wordt nu wel minder) veel vlinders waaronder op dit moment in september waargenomen de: atalanta, groot en klein geaderd witje, dagpauwoog, kleine vuurvlinder, gehakkelde aurelia, citroen vlinder, bont zandoogje, Buxus mot(helaas).

Macro opname

Dit jaar staat er volop zonnedauw. Een fijn plantje om te fotograferen.

Onfortuinlijk gevangen in het web van de Tijgerspin laat vrouwtje Vuurlibel de pootjes hulpeloos bungelen.

Zoals in een eerder gepubliceerd artikeltje werd beschreven draagt het vrouwtje van deze spinnensoort haar eitjes een tijd in een eicocon in haar kaken met zich mee. Kort voor het moment van uitkomen van de eitjes weeft ze een koepelvormig web waarin ze de cocon ophangt. Een cocon kan wel 300 jongen bevatten die nog een tijd door de moeder bewaakt worden.

De meeste vlinders zijn vertrokken maar het Kleine vuurvlindertje laat zich in volle glorie bewonderen op de uitgebloeide Blauwe knoop en heeft bezoek gekregen of is het net andersom, wie weet. !

Ik vond deze moerassprinkhaan toen ik op zoek was naar libellen.

Koude ochtend in de herfst. Veel dauw. Hortensia uit eigen tuin meegenomen het veld in. Hortensia aan stok bevestigd en achter de heermoes geplaatst zodat de druppels als lens werkten en de hortensia vertoonden.

Op Kattenstaart. Deze zomer meerdere exemplaren van de interessante soort gezien maar nooit een mannetje. Merkwaardig toch.

Bewegingloos in de heide

Dit is dan echt de gehakkelde aurelia, evenals als de keizersmantel gefotografeerd in de Amsterdamse waterleidingduinen. Uit de hand gefotografeerd.

Blauwe knoop die staan hier en daar nog in het veld, de Franse veldwesp en het Koolwitje maken dankbaar gebruik en je ziet samen eten is aantrekkelijk voor de fotograaf.

Nog even lekker nazomeren met Parnassia, voordat deze week de herfst lijkt los te barsten. Alle regen is natuurlijk wel goed voor de paddenstoelen ;-)

Ik heb de foto vierkant aangesneden en denk dat de balans tussen het geel en groen nu beter in balans is.

Foeragerend op Blauwe knoop. Bij het fotograferen van vlinders is het vaak de vraag waar je op moet scherpstellen, op de ogen of op de vleugels. En stacken is meestal niet mogelijk vanwege de bewegelijkheid van het object.

Deze vlindersoort zit in mijn ervaring niet lang stil en is vaak weer vertrokken voor je een foto kunt maken. Soms vliegen ze even rond en gaan dan als je geluk hebt weer vlakbij zitten. Deze landde zelfs weer op precies dezelfde plek als van waar hij vertrokken was. Uit de hand genomen

Zeldzaam is de Noordse winterjuffer en ik ben al lang op zoek en zo waar toch gevonden. Het verschil tussen de Noordse en de Bruine is goed te zien in het borststuk, met een minimaal smal bruin streepje in het borststuk.

Wat later het veld in gegaan om de opwarmende blauwtjes te fotograferen, gelukt :)

Toen ik gisteren in het Woldlakebos kwam, bleek langs de sloten al het riet te zijn weggemaaid. Daardoor zaten de meeeste libellen onbereikbaar voor mijn macrolens en heb ik mijn 100-400 zoomlens gebruikt. Wat erg opviel, was het aantal libellen met kapotte en/of vervuilde vleugels. Bij deze is dat ook te zien, hoewel ik er gezien heb die er veel erger aan toe waren.

Ik had, toen ik even zat te eten, een stokje voor me in de grond gezet, in de hoop dat een van de zeer vele rondvliegende libellen erop zou gaan zitten. Dat gebeurde ook, maar niet op het topje zoals ik had verwacht, maar tegen de zijkant. Bij hoge vergroting de camera handmatig langzaam van bovenaf richting libelle bewogen en deze foto gemaakt.

Heidelibel in eigen tuin. Herfst komt eraan. 2 foto's in PS samengevoegd.

Dit is mijn eerste foto op dit platform, tja, maar welke foto plaats je dan? Mooi aan deze foto vind ik het kleine gele boterbloemetje tussen de vele bokeh bollen. Gefotografeerd met een pentacon en tussenringen. Wil mij laten inspireren door andere fotografen!