Winnaar juli  "Ogen" - Petra van der Zande

Wie wordt de jaarwinnaar van de maandthema’s 2024?

De maandthema’s van 2024 leverden 12 schitterende winnende beelden op.  Eén daarvan zal de overall winnaar gaan worden, wélke dat wordt mogen jullie bepalen. 

Tot en met zaterdag 18 januari kan er worden gestemd, klik hier voor meer info.

Op  zondag 19 januari maken we de winnaar bekend!

Hij/zij wint:

DDN Workshop naar keuze 

Ik was een rondje aan het rijden in de polder en ik dacht eerst dat er een Torenvalk op het paaltje zat,maar toen ik dichterbij kwam zag ik dat het een Sperwer was. Snel mijn camera gepakt en heel langzaam wat verder gereden en ik had erg veel geluk dat ik deze foto kon maken.

Van harte gefeliciteerd Petra van der Zande, je fraaie foto ""Ik heb een oogje op je......." " is de winnaar geworden van het Thema van de maand juli "Ogen". 

Klik hier om de oorspronkelijke foto van Petra te bewonderen.

Hier zie je een groot model zweefvlieg; de zogenaamde 'blinde bij'. Hij heet echt zo. Deze zweefvlieg is niet blind en is ook geen bij. Met andere woorden: hij lijkt op een bij zodat anderen denken dat hij kan steken. En dat kan hij niet. Een tikkie meer naar rechts was mooier geweest in deze foto maar helaas niet mogelijk. Had er nog een paar gemaakt en daar kan ik de blinde bij wel verder naar rechts plaatsen, maar alleen op deze foto is de rechtervleugel zo mooi. Daardoor blijft dit de beste.

Dit is een moeraspendelvlieg; wie kent 'm niet? Het is een soort zweefvlieg. Wikipedia weet ook niet veel méér dan dat. Deze vlieg was druk aan het werk in de wildebloementuin en z'n ogen zaten vol met stuifmeel. Waarschijnlijk dan ook een vergissing om op een touw te landen. Het zicht was vast wat beperkter dan normaal.

Een klein beestje met een nog kleiner oog voor het maandthema; de miersikkelwants. Had ik nog nooit van gehoord en/of gezien. Het oog is gestippeld zilver met een grote rode rand eromheen. Het diertje is tussen 8 en 10 mm en jaagt zowel overdag als 's nachts op andere insecten. De vleugels zijn niet volgroeid en ze kunnen dus ook niet vliegen. Op de foto zie je dit insect op het uitgebloeide jacobskruiskruid zodat zachte pasteltinten ontstaan.

De term troepiaal komt van het Franse troupiale, van troupe ("troep"), zo genoemd omdat ze in groepen leven. De Latijnse naam icterus komt van het Griekse ἴκτερος (íkteros, "geelzucht"); de icterus was een vogel waarvan de aanblik werd verondersteld om geelzucht te genezen. Het had ook de meer algemene betekenis "gele vogel", en daarom werd de naam later aan deze Zuid-Amerikaanse vogel gegeven. Oranje troepialen zijn verder uitmuntende zangvogels die een heel repertoire aan geluiden uit hun mouw kunnen schudden.

Dezelfde Apollovlinder met zijn mooie rode ogen als de upload van gisteren, met slechts 4 minuten tijdsverschil. Ander standpunt, veel ruimer belicht en nu de lucht als achtergrond.

Mijn buurman, doodsbang voor wespen en horzels had dit prachtige insect gedood, ik meen met een spuitbus. Hij kwam ermee bij mij en vroeg of ik er iets mee kon. Heb er de nodige foto's van gemaakt.

De Apollovlinder komt voor in bergachtige streken, met steile zonnige hellingen met een schrale begroeiing. Onze tweede locatie in Bulgarije was zo'n plek en we konden daar dus genieten van deze prachtige vlinders met de kenmerkende rode ogen op de vleugels.

Op een ochtend zag ik deze libel zitten in het gras vlakbij het water, helemaal onder de dauw. De druppels werken mooi als vergrootglas op de ogen. Doordat hij zwaar was van het water kon ik er rustig de nodige stacks van maken.

Dagpauwoog op Kale jonker. Ogen: twee echte en vier pseudo ogen voor afschrikking.

Geen idee dat deze naam zou kunnen bestaan voor een insect. Maar goed, het zij zo. Hoort thuis in een bloemenveld, niet op de hemelse bamboe. Maar wel een mooi insect met hele grote ogen. En bleef ook nog even braaf stilzitten voor de foto. De kleurencombinatie met avondzon vond ik wel mooi.

Altijd leuke beestjes, die je graag een verhaaltje willen vertellen.

Dit damhert is gefotografeerd bij de AWD. Hij was alert, maar bleef gelukkig net even staan om een portret te schieten. Ze zijn overigens niet meer zo tam als een aantal jaren terug.

Deze juffer zat fraai te shinen in het vroege ochtendlicht. Nog helemaal onder de dauw en daardoor goed te benaderen zonder het het insect te verstoren.

Bij dit juffertje kreeg ik de kans om hem heel dicht te benaderen om deze foto te maken.

Op een rustig groen blad zag ik deze vlieg zitten met z'n grote rode ogen.

Ik denk dat deze vlinder eitjes aan het afzetten was aan zijn houding te zien. De gestippelde ogen en haartjes op zijn lijfje werden goed zichtbaar in deze macro.

De huidjes van de larven blijven achter op de planten bij het vijvertje. Een mooie kans om ze voorzichtig te verwijderen en in beeld te brengen met zoveel mogelijk details in high key. Door de iso wat op te drijven en het diafragma wat te knijpen kwam ik tot dit resultaat. Mooi om te zien hoe het uitsluipgaatje zichtbaar wordt alsook het vliesje van de bolle lege ogen...en beetje enge beestjes omgetoverd in een mooie verdwenen libel.

Een juffer kijkt van boven het vijgenblad op me neer. Door de zon ontstaat een schaduw van de juffer zodat ze extra groot lijkt. Blijkbaar was ze gewoon nieuwsgierig.

Gemaakt tijdens het bezoek van een Struisvogelfarm op Curaçao. Tegenlicht opname zodat de haartjes lekker duidelijk zichtbaar zijn.

Deze bruine kikker was wat nieuwsgierig en kwam kijken toen ik probeerde een juffer te fotograferen... misschien interesse in een lekker hapje. De kikker klom op de ijsvrijhouder van piepschuim en dat gaf een mooie achtergrond. Het valt mij op dat het oog van deze kikker echt diepzwart is. Geen enkele nuance zichtbaar.

Deze fazant kwam vaak langs ons huisje in Texel om naar de rand van van het bos te gaan met zijn vrouwtje. Om haar vrije doorgang te geven hield het mannetje ons goed in de gaten.

Doodstil kunnen ze liggen, zodat je denk dat ze misschien niet meer leven, maar dan ineens gaat er een waakzaam oog open en ben je in the picture. Misschien als lekker hapje?

Deze rustende meeuwen in de sneeuw zien er zo vertederend uit, een beetje waakzaam en alert met hun prachtig rood omrande oogjes. Ik kon ze waarnemen vlakbij ons gehuurde huisje in Lofoten.

De libellen en juffertjes verstoppen zich graag achter een stengel. Maar deze oogjes keken er toch omheen. Hoop dat deze versie er wel doorkomt.

Deze steenuil had mij in de gaten en hield mij scherp in de gaten.

Gebruik gemaakt van het vroege licht die tussen de bladeren door prikt.

Ik mocht een poosje in het hok zitten van pauwen bij een kennis. En al heel snel liet hij zijn prachtige waaier zien zodat ik er foto's van kon maken. Prachtig zoals de ogen gelijkmatig verdeeld zijn over de waaier en de waaier aan de onderkant afgesloten wordt door een rij ogen. De ogen zitten allemaal mooi voor de witte schachten die er achterlangs lopen.