Van de week weer naar de Maasduinen geweest. In het noorden van Nationaal Park De Maasduinen in het Bergerbos in Afferden ligt Het Quin. Een prachtig stukje natuur met vennen en heidevelden geheel omsloten door een paraboolduin. Quin betekent vijfling, in de duinpan van deze paraboolduin liggen dan ook vijf vennen. Tijdens het fotograferen zag ik achter me ineens een regenboog, daar maakte ik natuurlijk gretig gebruik van.

Een bekende boom op de Posbank, met een silhouet van een mede fotograaf, ik heb hem maar mooi laten zitten ;).

Deze distel was nog niet helemaal open, de kern moet nog verder los komen. De scherpte op de al uitgekomen steeltjes gelegd, dat kwam in mijn idee beter uit voor de maandopdracht.

Het is altijd een zoektocht om een geïsoleerd takje heide te vinden zodat de foto niet te druk wordt. Maar tegelijk moet er ook in de omgeving voldoende te beleven zijn om saaiheid te voorkomen. Ik was blij hoe deze foto uit de camera kwam. Voor mij had hij precies de sfeer van de zonnige ochtend.

Ze zijn niet door iedereen zo geliefd op het strand maar wel heel mooi om op beeld te zetten. De verschillende lijntjes en kleuren van deze zeepaddestoel kwamen mooi tot uiting in het zand.

Hei, maar dan even anders. Een foto gemaakt met de Helios op volle opening en met de focus op slechts enkele heide takjes. De boom in de achtergrond was voor mij echt een must, gewoon om het plaatje van de omgeving compleet te maken en natuurlijk voor de gehele sfeer.

In navolging van mijn vorige creatieve opname van de heide tijdens de fotodag Zuiderheide een ICM van het landschap, waarin de struikjes gras nog net zichtbaar zijn als herkenningspunt. Schilderen met licht en kleuren.

Een herinnering aan de gezellige foto dag van jl zaterdag. Nu zowaar een foto van de heide waar ik met een goed gevoel naar kijk. Ik heb de indruk dat de essentie mooi scherp is en een goed beeld geeft van de schoonheid. Wat mij totaal nooit lukte. Maar goed oordeel zelf. Ook niet onbelangrijk, genomen met een trioplan vintagelens.

Gister heerlijk genoten op de heide tijdens de fotodag met goed gezelschap, fijne gesprekken en een prachtig bloeiende heide. Tja..... wat ga je dan weer maken van al dat paars? Niet een voor de hand liggend plaatje, maar een bewogen foto. ICM (Intentional Camera Movement - Bewust Bewogen Beeld) in een enkelvoudige opname.

Zuiderheide op z'n mooist, heide in volle bloei. Foto toch maar opnieuw ingezonden, wel met een andere lucht.

Volop bloeiende struikheide, mooi om er door heen te struinen. Een dubbele opname met gebruik van een Oreston 50mm lens voor het bokeh.

Door het natte weer staan overal alweer paddenstoelen. Op deze kleine mycena zat "iets" wat bij nadere beschouwing een naaktslakje bleek te zijn die zich langzaam over de hoed bewoog. Dan is het een kwestie van geduld om te wachten tot er een mooie situatie ontstaat. Toen hij besloot om de hoed te verlaten en naar beneden te gaan, was dat voor mij het moment! Het dromerige effect is ontstaan door het gebruik van de Helioslens met een macro tussenring.

Ik heb al heel lang geen macro gefotografeerd, dus tijd om even te checken of ik het nog wel kan. Gelukkig geen probleem😉

Foto komt zo uit de camera, zonder toeters en bellen, gewoon in mij eigen achtertuin.

Icaris Blauwtje op een katttenstaart, net na zonsopkomst Samentelling van 3 beelden om ook het spinnenweb een rol te geven.

Het was druk verkeer van foeragerende vogels net na zonsondergang. Bij de schemering zijn de kleuren altijd nog veel mooier als met de rode bal zelf.

Bloeiend Vingerhoedskruid geeft me altijd zomergevoel, dat het 30 graden was hielp ook.

Afgelopen weekend naar de Eifel geweest om vlinders te fotograferen, het viel erg tegen met de vlinders, maar gelukkig wilde dit Bruin Blauwtje wel even poseren op het Zinkviooltje.

Kwelwater, art of nature en altijd weer anders, het blijft een verrassing, maar oh zo lastig om op de foto te zetten. Stack van 15 losse opnames samengevoegd met Helicon software.

Wat is het toch fijn om veel in de tuin te hebben. Toen alles opgedroogd was na de regenbui waren de kleuren intens van het bieslook.

Deze middag binnen me weer geamuseerd met het laatste krokusje dat nog bloeide in de potjes. Telkens de zon er door kwam heb ik de CD gebruikt om een mooi effect te krijgen.

Bij deze foto kan het zijn dat ik de CD een beetje van de zonnekap gehouden heb. Ik denk daardoor dat de kleuren van de regenboog rechts er door gekomen zijn. De zon was ook even van de partij.

Gisteren op de markt deze mini krokusjes gevonden. Op één bolletje staan wel 5 tot 6 bloemetjes op. Leuk om ze ook eens op de foto te zetten.

Zaterdag het geluk gehad om dit prachtige dier in het wild te zien (voor mij de 1e keer) en ook nog te kunnen fotograferen. Wat een geweldig mooi dier is het toch. Foto is uiteraard wel gecropt.

Enkelvoudige opname in de camera. In de nabewerking is alleen het contrast en de kleur wat versterkt.

Ik heb al veel oaranjetipjes gefotografeert. Dit was echter de eerste en enige keer dat ik er drie bijelkaar vond. Ze zaten ook heel mooi evenwijdig voor een prachtig resultaat.

Deze morgen weer eens tot de leverbloemetjes geweest. Het licht was mooi , maar heb toch gebruik gemaakt van het reflectiescherm om de zon niet recht op de bloemetjes te hebben.

Wat is het zalig om deze tere bloemetjes te fotograferen. Het blijven zoeken naar nieuwe composities blijft leuk.

Vorige week even bezig geweest om een Krokus in eigen tuin te fotograferen, toen er in 1x een aangename passagier kwam in de vorm van een Vuurwants.

Toen ik nog eens in de tuin ging om de sneeuwklokjes te fotograferen zag ik een toevallige bezoeker zitten. Het zonlicht gaf mooie kleuren aan de achterste grassen die klaar staan om te knippen. De paarse krokussen staan mooi tussen de sneeuwklokjes en geven extra kleur.

Tussen de miezerige regen en de zon die even kwam piepen ben ik vlug de tuin in gegaan. Door te kijken en schuiven heb ik een mooie balans gevonden tussen scherpte en onscherpte.