Nog eentje van vorig jaar die is blijven liggen. Voor mij straalde de papegaaiduiker zelfvertrouwen uit. Om een 'ander beeld' van de papegaaiduiker te creeren heb ik gekozen voor een omzetting naar zwart/wit in NIK Silver Efex 7.

Gisterochtend extra kunnen genieten van het magisch effect van de vorst. Het gaf de Zuiderheide een prachtige 'gesuikerde' laag.

Vanwege het grijze weer die dag heb ik deze foto bewust overbelicht en omgezet naar zwart-wit.

Door de laagstaande zon werd het blad op de steen fijn in het licht gezet. De belichting van de omliggende stenen heb ik wat teruggebracht om het blad te benadrukken.

De vele riviertjes in de Belgische Ardennen bieden prachtige mogelijkheden om de herftsbeleving tot uiting te laten komen. Naast het genieten van de rust is het mooi om te ervaren hoe het riviertje zijn verloop kiest. Waarbij het soms met de afvoer van bladeren er zijn eigen draai aan geeft. De foto is opgebouwd uit een stack van 7 beelden

Afgelopen zaterdag tijd gemaakt om de in bloei staande heide te bewonderen. Voor dit beeld heb ik gebruik gemaakt van een vintage lens, de 50 mm Oreston van Meyer-Optik Gorlitz. Ondanks dat de scherpte van dit soort lenzen niet altijd optimaal is geeft het heerlijke mogelijkheden voor een creatief beeld. Bij het zoeken naar een compositie werd ik verrast door de magische kleuren van de bokeh in de achtergrond.

In de voorbereiding voor mijn reis naar Wales kwam ik deze locatie tegen in Google Maps. Voor mij een uitgelezen kans voor dronefotografie. De brede uitlopers van de Carew rivier vormen een fantasy tree. De foto is gemaakt met de DJI Air 3 op de maximale vlieghoogte van 120 meter.

Wat een prachtige vogel is de buizerd toch. Dit exemplaar heeft een bijzonder jachtterrein, namelijk een begraafplaats. Hij liet zich gemakkelijk benaderen en had meer aandacht voor de omgeving dan voor mij.

Een duidelijke favoriet als voedsel voor de papegaaiduikers is de zandspiering. Per dag hebben ze ongeveer 40 visjes nodig. Om de op hun visjes loerende meeuwen te ontlopen vlogen ze met hoge snelheid voorbij. Het was een flinke uitdaging om ze in vlucht vast te kunnen leggen.

Skomer Island, gelegen voor de kust van Pembrokeshire in Wales, staat vooral bekend om zijn broedkolonie papegaaiduikers. Dit jaar zijn er ongeveer 42.000 exemplaren geteld. Elk jaar, medio april keren deze vogels terug naar hetzelfde nest of, beter gezegd, hun broedhol. Papegaaiduikers leven monogaam. Eind juli verlaten ze het eiland weer en leven ze op de golven van de zee.

Een intiem onderonsje tussen het vliegvlugge jong en de ouder.

Door de schaduwwerking van de schuilhut werd alleen het kopje van de steenuil mooi belicht.

Recent meerdere dagen vanuit hut 4 van Glenn Vermeersch Vogelfotografie heerlijk mogen genieten van de steenuilen.

Vanochtend weer heerlijk mogen genieten van de aanwezigheid van de opwarmende libellen. Deze Viervlek werd lettelijk in het zonnetje gezet, waardoor er een fijn brandrandje langs het lijfje ontstond. Voor de compositie bewust gekozen voor een 16:9 uitsnede en ook om de lensflare in het beeld te betrekken.

Door Brigitte werd tijdens de ws Moving en More allerlei meervoudige belichtings technieken aangereikt. Waaronder het maken van een caleidoscopisch beeld. Aangezien mijn camera deze mogelijkheid niet heeft was ik aangewezen op photoshop. Wat voor mij een fijne ontdekkingstocht was om meervoudige belichting te ervaren. Het beeld is in PS opgebouwd uit 5 beelden waarna de overvloeimodi donker is toegepast. Wederom een leerzame en gezellige dag.

Vanochtend vroeg opzoek geweest naar de gedaantewisseling van een ontpoppende larve. Uiteindelijk dit exemplaar, die al enige tijd uit de larve gekropen was, kunnen vastleggen.

Afgelopen zaterdag met heel veel plezier deelgenomen aan de workshop 50 tinten Groen wat gehouden werd in de Rhoonse Grienden. Wederom een leerzame dag, met heldere uitleg van Brigitte en ondersteuning van Loes. Uiteraard was er ook gezelligheid en ruimte om met medefotografen in gesprek te gaan. De foto is gemaakt met een vintagelens de MOG Trioplan 100 f/2.8. Deze lens staat bekend om zijn bubbel-bokeh en dromerig beeld. Vanwege de zachte scherpte toch wel een uitdaging om mee te werken.

Het strandgebied en de Zuidpier van IJmuiden is een heerlijk gebied om allerlei soorten vogels te vinden. De altijd drukke drieteenstrandlopers zijn toch wel een van mijn favorieten. Na het fourageren bleven deze exemplaren geduldig poseren. Gekozen over overbelichting voor een frisse lentelook.

Het voorjaar lijkt nog maar net begonnen en toch treed het verval van planten al weer sneller op dan ik had verwacht. Op mijn zoektocht naar ontluikende planten kwam ik de hondstand tegen. In het wild zeer zeldzaam. In dit geval ongetwijfeld een overblijfsel van de destijds aangelegde tuinen van buitenplaats Beeckestijn. De foto is gemaakt met een vintagelens, de MOG Oreston. Wat mij in de deze foto aanspreekt is de combinatie van het onderwerp en de naar elkaar toebuigende exemplaren.

In het voorjaar is deze kleine rouwvlieg massaal terug te vinden op de vegetatie. In dit geval op de gele hondstand (Erythronium spec. L.). Uit de hand gefotografeerd en een witte paraplu gebruikt als afscherming tegen het zonlicht.

Gisteren heb ik met veel plezier deelgenomen aan de workshop 'Colors of Spring'. Het was fijn om in een prachtige omgeving enthousiaste fotografen te mogen ontmoeten en ervaringen uit te wisselen. Brigitte, hartelijk dank voor je inspirerende uitleg en enthousiasme. Kortom, het was een geslaagde dag! De anemoon is hier letterlijk losgekomen. Ondanks dat ik tevreden ben over dit beeld, had achteraf gezien een stukje voorgrond wellicht meer diepte gegeven. Hoe ervaren andere DDN'ers dit?

Ook voor dit beeld geexperimenteerd met een dark Mood om een meer zachte en mystieke sfeer te krijgen. In de nabewerking voor de finishing touch gebruik gemaakt van Color Efex Pro uit de de NIK collectie.

Ondanks het mindere weer van gisteren heb ik mij goed kunnen vermaken op de Westerheide. Het leende zich uitstekend voor het experimenteren met darkmood sfeerbeelden. Wel vraag ik me af of de achtergrond nog donkerder had gekund. Graag verneem ik de mening van de kijker.

Afgelopen donderdag was een sombere en koude dag waardoor er maar weinig bosanenmomen hun bladen geopend hadden. Deze anemoon stond daarintegen wel krachtig te stralen. Het beeld is gemaakt met de MOG Oreston 50mm voor een verzachtend effect. Gekozen diafragma f2.0.

Tijdens een fotowandeling door het Twiske raakte ik gefascineerd door de bevroren bellen in het ijs. Door de variërende grootte van de bevroren luchtbellen ontstaat er diepte in het beeld. De donkere delen heb ik in de nabewerking meer aangezet, zo ook de diagonale lichtval. Hierdoor ontstond voor mij een vervreemdend abstract beeld. Het mysterieuze 'zwarte gat' draagt bij aan dit gevoel, waardoor het net lijkt alsof je naar een planetenstelsel in de ruimte kijkt. In de vergroting van het beeld komt het effect nog beter naar voren.

De bijzondere vorm van deze amethistzwam trok mijn aandacht. Het betreft een focusstack van 20 beelden, waarbij de scherpte alleen op de voorzijde van de zwam ligt. Verder gebruik gemaakt van 2 flitsers en een reflectiescherm.

Afgelopen weekend, samen met een groep enthousiaste fotograven, weer veel mogen leren tijdens de workshop 100 tinten wit. Onder deskundige leiding van Brigitte en Loes werd ons stapsgewijs de grondbeginselen van high-key fotografie bijgebracht. Voor mij een fijne extra creatieve techniek. Met vele mogelijkheden zoals in dit beeld een 'painterly look' ontstaat. Dames dank jullie wel voor je enthousiasme en het geboden programma. Het was weer top!

Ook deze foto is gemaakt tijdens de workshop 100 tinten wit van afgelopen weekend. De toegepaste high-key effect geeft meerdere creatieve nabewerking mogelijkheden. Voor dit beeld heb ik gekozen voor de omzetting naar zwart/ wit en nabewerking in Nik Silver Efex Pro 2. Waardoor een soort pen tekening effect ontstaat.

Op zoek naar paddenstoelen werd mijn aandacht getrokken naar de schoonheid van de fragiele structuur van dit blad (Canada populier). Gemaakt in tegenlicht . In nabewerking omgezet naar zwart/ wit en bewerkt in Nik silver efex. Achteraf gezien had wat meer ruimte aan de rechterzijde welkom geweest.

Onlangs een bezoek gebracht aan de Hierdense beek om te experimenteren met intieme landschapen. Daar werd mijn aandacht getrokken door het reflecterende kleurenspel van de zon op bomen. bladeren en bodem in het water. Wat een schilderachtig effect geeft. Achteraf in nabewerking de schaduwrand pas gezien en deze zo gelaten.