We hebben onverwachts een plekje vrij gekregen voor onze populaire fotodag in en rond de Boerenglop op zaterdag 12 juli. Nadere info vind je hier.
Iets voor jou? Meld je dan snel aan!
In vervolg op eerdere uploads: Wanneer de Vale Gieren zich tegoed hebben gedaan aan het aas, komt de kleinere Aaseter de restjes eten en daarna is het de beurt aan de Lammergier, de zgn "Bottenruimer". Een indrukwekkend prachtbeest, dat de overgebleven botten opruimt, de kleinere botten slikt hij in zijn geheel in en grotere botten laat hij heel slim vanuit de lucht kapot vallen. We zaten in spanning te wachten of we hem zouden gaan zien, en yes, hij gaf meerdere keren acte de presence, wat een belevenis!
Het is zo gaaf wanneer deze imposante Vale Gieren zo vlak voor de hut komen dat je portretten kunt maken. De zon stond om 10 u nog laag maar was al behoorlijk fel en belichtte de vogel aan één zijde, flink onderbelicht om de lichte nek niet te overbelichten en om daarbij meteen een spannende lichtval te creëren..
Nog maar weer even terug naar Spanje. In de hut hoog in de bergen zagen we niet alleen meerdere soorten gieren, maar ook Rode en Zwarte Wouw lieten zich zien. Hier vloog de Rode Wouw vlak voor de hut, ik heb slechts een heel klein randje weggesneden t.b.v. de compositie, echt een Wo(u)w! - moment
De Aasgier hield zich regelmatig voor de hut op en de momenten dat hij vertrok of weer terugkwam gaven mooie kansen op vluchtfoto's. Hier vloog hij recht op de hut af. De foto is vrijwel niet gecropt. Ik denk hij het knipvlies voor de ogen heeft. Beetje vreemd die blauwe ogen, maar ik vind ze gelukkig niet doods. Ik heb niet overwogen om de ring weg te poetsen want die stoort me eigenlijk niet.
Even terug naar de ‘gierenhut’ in Spanje. De veel kleinere Aasgier is in de rangorde pas na de Vale gieren aan de beurt om mee te eten en plukt met zijn smalle snavel de laatste restjes vlees tussen de botten uit. Daarna komt de Lammergier de botten opruimen, en daar zaten we natuurlijk ook met spanning op te wachten...
De Aasgier verscheen al vroeg op het toneel, de Vale gieren waren er nog. Dat kwam mooi uit, want zo vaag in de achtergrond vind ik dat een mooie toevoeging.
Met een paar dagen slecht weer komt er een klein beetje orde in de vele foto's van mijn vogelreisje naar Spanje begin deze maand. Daar o.a. roofvogels gefotografeerd, iets waar ik me eigenlijk nog nooit zo mee bezig had gehouden, ik zie nu pas hoe mooi ze zijn! De Bruine kiekendief kwam wel heel dicht voor de hut, gaaf natuurlijk, maar voor mijn vaste 400mm soms te dichtbij. Hier paste het nog net. Luxe probleem ;-)
Een beetje tegenlicht geeft vaak een lekker sfeertje in een foto, vooral dat lage ochtendlicht zorgt voor een mooie en levendige sprankeling.
Een foto van twee jaar geleden, gemaakt vanuit de weidevogelhut op Marken. Ik had toen wat twijfels over de nogal prominente bebouwing van boerderijen en schuren in de achtergrond, maar nu ik het beeld weer terug zag werd ik er toch wel door aangenaam door verrast.
De bouw van een drijvende schuilhutdoor Jan van Gastel Waarom een drijvende schuilhut?Het...
Alleen bij voldoende licht kun je een kwalitatief goed beeld als dit maken. Een heel korte sluitertijd, open diafragma (om geen storende achtergrond te hebben) en een niet al te hoge ISO-gevoeligheid. Als de vogel daadwerkelijk komt en duikt (vanaf een tak boven het water) 'druk je door' en kun je alleen hopen dat je dat de ijsvogel precies in je beeldframe en op je ingestelde focuspunt wil duiken. Dit beeld is nauwelijks bijgesneden en bij een van de eerste pogingen was het al gelukt.
Ineens schoot de Wintertaling de lucht in, aldaar maakte hij een draai waardoor even deze gekke houding, leuk momentje!
iso 640 400mm f/2.8 1/2000
Een badder- en drinkvijver voor de vogels leek mij niet de aantrekkelijkste locatie, maar met de tips van tegenlicht, onderbelichten en z/w werd het toch een leuke uitdaging! De vogels werden hier niet gelokt met voer, ze kwamen op het water af. De Grauwe gors foerageerde vooral in de struiken achter de vijver, hier bleef hij even mooi hangen, het tegenlicht en de tips deden de rest, waarbij onderbelichten de struiken bijna laat verdwijnen. Was leuk om eens uit mijn comfortzone te stappen!
Ogen en blik van een Steenuiltje vind ik echt geweldig, vooral de jonge uiltjes kunnen met zo'n verbaasde en soms zelfs boze blik de wereld in kijken.
