Met een rondje door de tuin kwam ik deze Roodwangbromvlieg tegen die wel op de foto wilde. Het is een stack van 15 foto's gemaakt in de camera. Los uit de hand.

Ik had ze 's avonds al zien zitten en was er op tijd bij 's morgens om ze te fotograferen. Het vrouwtje, links, legde haar pootje op die van het mannetje alsof ze hem wilde wekken en zeggen dat het tijd werd om actief te worden. Daarna legden ze beiden hun pootje op het stengeltje.

Parende bandheidelibellen bij een vaartje. Ze wisselden dit vliegend en even op een grassprietje af. Om een grote scherptediepte te krijgen wilde ik stacken. Dus snel reageren. Half liggend op de rand van de vaart een aantal pogingen gedaan en deze is gelukt. Het mannetje houdt het vouwtje stevig in de nek vast. Een unieke prachtige manier van paren. Waar hebben ze dit geleerd?

Nog maar een foto van het lijnenspel in het kwelwater.

Tegen de avond zag ik deze twee koraaljuffers die mooi parallel hingen om de nacht in te gaan.

Tijdens het zoeken naar libellen zag ik deze oranje bloem. Leek mee een passend beeld voor de wedstrijd van vanavond.

Omdat Elbert Jan niet helemaal gelukkig was met mijn vorige foto van dit juffertje hoop ik dat deze hem meer aanspreekt. Nu wel helemaal in beeld.

Veel dauw in de ochtend. Met de camera naar een plek waar vrij veel libellen zitten. 's Morgens hangen ze er nog stil bij en kan ik dus mijn foto's maken.

foto gemaakt op de zandhagedissen fotodag van DDN.

Mijn wekelijkse kwelfoto. Deze keer felle kleuren. Wonderlijk zoveel kleuren dichtbij elkaar.

Nu is de libel helemaal uit het laatste huidje. Hij heeft de kop weer omhoog geslingerd en het huidje opnieuw vastgepakt. Nu nog de vleugels oppompen en dan kan het nieuwe leven echt beginnen.

Meestal neem je een foto van het uitsluipen van opzij, maar ik bedacht dat het misschien ook wel mooi zou zijn om een foto recht achter de opening te maken. Het uitsluipen was bijna voltooid. Nog een klein stukje zit in het laatste huidje. Wonderlijk die overgang van een leven in het water naar een leven in de lucht.

Twee jaar geleden zat ik aan de rand van een vijver waar acht libellen aan het uitsluipen waren. Ik wist niet welke ik het eerst of het laatst moest fotograferen. Maar heb er wel veel foto's gemaakt. Altijd geweldig om mee te maken.

Cosmea meegenomen naar heermoes waar in de ochtend veel dauw op zat. De Cosmea achter de heermoes aan een stokje bevestigd en vervolgens een stack gemaakt om alle sprietjes van de heermoes er scherp op te krijgen. Stack van 22.

Nog vroeg in de ochtend deze knop van een klaproosje vastgelegd voor twee al in bloei staande bloemen.

Een veldje ingezaaid met allemaal verschillende bloemen om insecten te lokken. Prachtige gelegenheid om te fotograferen. Stack van 5.

Deze pantserjuffer hing er mooi bij in het hoge gras.

Tussen de gele lissen aan de kant van de Oude Vaart zag ik deze mooie juffer hangen.

Mijn wekelijkse kwelfoto. Weer een heel ander beeld met die belletjes en vlakken bruin. Lijkt misschien op een berglandschap.

Nog een keer de vuurjuffer. Nu helemaal met alle vier de vleugels.

Deze mooie juffer had ik tijdens een wandeling zonder camera zien zitten. Toen ik er later met camera weer naartoe ging kon ik hem eerst niet terugvinden. Gelukkig na een tijdje toch nog. Ik vind het een prachtige juffer en vraag me af of hij echt minder mooi is dan de weidebeekjuffer, hoewel ik die ook prachtig vind en er veel foto's van heb.

Door de beregening van de kiwibessen zijn ook de paardenbloemen van een laagje ijs voorzien.

Door de beregening van de kiwibessen zijn ook de paardenbloemen op de grond ingevroren. Het ijslaagje geeft een apart beeld. Zelf had ik ook bijna een ijslaagje om me heen.

Een mooie tulp uit eigen tuin gehaald en opengemaakt en vervolgens gefotografeerd in tegenlicht. Spelen met licht.

Dan nog maar een keer een kwelfoto.

Wij kopen onze tulpen meestal met fotografie in het achterhoofd. Zo ook deze mooie tulp waar ik al veel foto's van gemaakt heb. Hier een waar ik wel wat aan bewerkt heb.

Leo vroeg onlangs of ik ook foto's had van ijs om bloesem. Had ik toen niet, maar zo'n vraag moet je mij niet stellen want dan probeer ik het toch te krijgen. En gelukt. Met een takje van de appelboom van de buren naar de kweker die als het nodig is zijn kiwibessen beregent. Heb het takje aan een stokje vastgemaakt en in zijn tuin gezet. Gelukkig nog net een nachtvorstje op de nacht naar koningsdag. Om zeven uur was ik daar en de beregening stond nog aan. En een laagje ijs om mijn appelbloesem.

In de tuin van de buren had een oranjetipje de nacht doorgebracht op een tulp. Het bijzondere was dat de kleuren van de tulp vrijwel gelijk waren aan die van de vlinder. Zou hij hiervoor gekozen hebben om minder op te vallen en zich daardoor beschermen tegen vogels?

Nog een kwel. De scheur geeft een mooie diagonaal.

In de vroege ochtend zit zo'n oranjetipje nog stil in de kou. De dauwdruppels nog op het lichaam. Geen origineel meer en daardoor ook geen EXIF.