Vanochtend ben ik weer in alle vroegte op pad gegaan om te spelen met het mooie licht op de heide. De heide is nu echt op z´n mooist en diep paars! Ik heb een doorkijkje gecreëerd met een vlieg op een heidestruik en dubbele belichting toegepast van 2 beelden over elkaar (in de camera).

Het was een prachtige ervaring en een uitdaging om het spelend noorderlicht vast te leggen. Terwijl we daar keken en wachtten op dat moment waren we met verschillende fotografen aanwezig...het geduld van de anderen raakte op en ze vertrokken. Mijn zoon en ikzelf bleven alleen achter op het strand, een beleving om te koesteren toen dit lichtspel begon.

Twee jaar geleden is tijdens de hete zomer veel heide dood gegaan, maar op veel stukken zie je deze toch weer langzaam terugkomen. De concurrentie met de graspollen is groot. Wat me vooral in dit beeld aanspreekt is de slang vorm waarmee het gele gras zich richting vliegden "beweegt".

Waarschijnlijk is dit en soldaatjes orchis, of althans een kruising daarvan, want dat doen die orchideeën in het wild namelijk nogal vaak. Ik ben al maanden bezig om mijn enorme archief op te schonen en tja.. dan kom je nog eens wat tegen.

Deze prachtige vlinder wachtte op de warmte van het zonlicht om de vleugels te spreiden en zijn nieuwe wereld te verkennen.

Op het Mantingerzand in Drenthe staat de heide nu volop in bloei. Samen met de oeroude jeneverbesbomen levert dat een bijzonder landshap op.

Van harte gefeliciteerd Petra van der Zande, je fraaie foto ""Ik heb een oogje op je......." " is de winnaar geworden van het Thema van de maand juli "Ogen". 

Klik hier om de oorspronkelijke foto van Petra te bewonderen.

Een polletje paarse heide.

Distelvink of Putter doet zijn naam eer aan door op een distel te zitten.

In de sfeer van de vroege ochtend ontdekte ik deze twee libellen in het veldje nabij ons verblijf in het natuurgebied. Het zachte tegenlicht zorgde voor het silhouet van de ontwakende libellen.

Hoe klein ze zijn maar met de kleur verraad dit Groene struiksnuitkevertje zijn aanwezigheid wat is neergestreken op de klaverbloem.

Spreekt voor zichzelf

Het thema voor de maand augustus is 'paars'. De kleur paars wordt ook geassocieerd met luxe, stijl en rijkdom. Een kleur die als spiritueel gezien wordt en die creativiteit bevorderd. Paars komt in de natuur niet zoveel voor en wordt daarom ook wel eens als ‘kunstmatig’ gezien. Maar de combinatie van twee sterke kleuren maakt het een geliefde kleur, het koude van blauw en het warme van rood en daarom heel interessant voor ons als fotograaf.

In de natuur denk je natuurlijk al gauw aan de bloeiende heidevelden, maar is er is meer te vinden. 

Inspiratie en prachtige voorbeelden vind je hier

Drie maal is scheepsrecht. Heb bewust voor deze uitsnede gekozen om de ogen er uit te laten spingen.

Op zoek naar een "oog" kwam ik drie paarden tegen. Ze stonden gedrieën langs een schrikdraad. Toevallig weerspiegelde één paard en de schaduw van een ander paard in het oog van het middelste paard. Het was wel een grappig effect terwijl de vlieg zich ook nog even tegoed deed...... Zelf sta ik er ook nog op als schaduw met de 70-200 mm lens.

Het vroege ochtendlicht zorgde voor een magische sfeer. Wanneer er dan ook nog een geduldige purperreiger bij de tak zit en heel erg gefocust blijft om met zijn goed ontwikkelde ogen een visje te spotten is het genieten van het hele tafereeltje..

De term troepiaal komt van het Franse troupiale, van troupe ("troep"), zo genoemd omdat ze in groepen leven. De Latijnse naam icterus komt van het Griekse ἴκτερος (íkteros, "geelzucht"); de icterus was een vogel waarvan de aanblik werd verondersteld om geelzucht te genezen. Het had ook de meer algemene betekenis "gele vogel", en daarom werd de naam later aan deze Zuid-Amerikaanse vogel gegeven. Oranje troepialen zijn verder uitmuntende zangvogels die een heel repertoire aan geluiden uit hun mouw kunnen schudden.

Dezelfde Apollovlinder met zijn mooie rode ogen als de upload van gisteren, met slechts 4 minuten tijdsverschil. Ander standpunt, veel ruimer belicht en nu de lucht als achtergrond.

De Apollovlinder komt voor in bergachtige streken, met steile zonnige hellingen met een schrale begroeiing. Onze tweede locatie in Bulgarije was zo'n plek en we konden daar dus genieten van deze prachtige vlinders met de kenmerkende rode ogen op de vleugels.

Bruin zandoogje op een rode Korenbloem. Altijd gedacht dat Korenbloemen blauw waren.

Dagpauwoog op Kale jonker. Ogen: twee echte en vier pseudo ogen voor afschrikking.

Een weidebeekjuffer hangend in het dorre gras . De achtergrond ingeflitst met 2 losse flitsers. Hierdoor ontstaat de witte achtergrond en komt hij los ervan .

Altijd leuke beestjes, die je graag een verhaaltje willen vertellen.

Dit damhert is gefotografeerd bij de AWD. Hij was alert, maar bleef gelukkig net even staan om een portret te schieten. Ze zijn overigens niet meer zo tam als een aantal jaren terug.

Mijn oog ziet niet alles maar deze voor mij zeldzame groene specht zag mijn oog toevallig wel, scharrelend tussen de boombladeren.

Mijn favoriete onderwerp in het voorjaar juffertjes. Die kleine kopjes met de bolle ogen in zoveel kleuren . En dan zoeken en schuiven met de camera tussen het hoge gras zodat er een mooi scherpte verloop ontstaat.

De boer bij wie de Kerkuilen in de stal zaten was niet blij met de vogels. Ze trokken de rietenkap van de boerderij kapot om een nest te maken. Gelukkig kon de uilenwerkgroep en nestkast plaatsen zodat het probleem opgelost kon worden.

Deze juffer zat fraai te shinen in het vroege ochtendlicht. Nog helemaal onder de dauw en daardoor goed te benaderen zonder het het insect te verstoren.

Ik was een paar dagen in mijn geboortestreek aan het kamperen. Het was al weer heel lang geleden dat ik daar een Koevinkje tegenkwam, mijn hart nam meteen een sprongetje zo van daar heb je het mooi ogende Koevinkje en dat nog wel op Bolderik vlakbij een graanveld.

Ik denk dat deze vlinder eitjes aan het afzetten was aan zijn houding te zien. De gestippelde ogen en haartjes op zijn lijfje werden goed zichtbaar in deze macro.