De jonge mussen van dit jaar zijn al wat groter geworden; al zie je hier nog steeds wat pluisjes tussen het verenkleed. Na al die regen was die ene dag met zon een welkome afwisseling. Deze man mus is blijkbaar de hoogste in rang; hij mag op de hoogste tak zitten. En ik kreeg eindelijk de gelegenheid om een mus 'vrij' in mooi licht te fotograferen. Met dank aan de witte verbouwing van de overburen (mooie achtergrond).

Genomen tijdens de regen, wat voor mij net wat meer cachet aan de foto geeft. De kleine zilverreigers voelden zich echt thuis op de wetlands van eb en vloed aan de kust van Algarve.

Bewust niet bij het onderwerp gezet welke eendensoort dit is. App Obs. zegt wilde eend, maar z'n moeder is een wit/beige zogenaamde parkeend; dat weet ik zeker. De kop is net iets ronder en groter en de veren iets breder. Op de foto lijkt het net of de eend hier zwemmend bezig is, maar dat is niet zo; het laagje water is max. 10 cm dus staat hier gewoon op z'n poten.

Tja... dit lijkt wel een kusje he, grutto's kunnen samen echter een stevig robbertje vechten, dit is het voorspel met pikken naar elkaar.

Pas toen ik hier voorbij was en achterom keek, zag ik de mooie lichtval. Een houtduif is hier opgegeten door waarschijnlijk een buizerd en samen hebben ze een monumentje achtergelaten. Ik heb in dit geval maar gekozen voor de categorie vogels want weet niet goed waar dit te plaatsen is.

Met een vijgentak boven haar hoofd kijkt deze jongedame vanaf de rozenstruik reikhalzend uit naar de lente; fijn dat ze even 'vrij' ging zitten. De mooie kleuren zijn van de gevels van de overburen en de groene vlek links is een kerstboom die klaarligt om afgevoerd te worden. Fijn om te weten dat alledaagse lelijke dingen onherkenbaar mooi kunnen zijn in een foto.

De term troepiaal komt van het Franse troupiale, van troupe ("troep"), zo genoemd omdat ze in groepen leven. De Latijnse naam icterus komt van het Griekse ἴκτερος (íkteros, "geelzucht"); de icterus was een vogel waarvan de aanblik werd verondersteld om geelzucht te genezen. Het had ook de meer algemene betekenis "gele vogel", en daarom werd de naam later aan deze Zuid-Amerikaanse vogel gegeven. Oranje troepialen zijn verder uitmuntende zangvogels die een heel repertoire aan geluiden uit hun mouw kunnen schudden.

Ik mocht een poosje in het hok zitten van pauwen bij een kennis. En al heel snel liet hij zijn prachtige waaier zien zodat ik er foto's van kon maken. Prachtig zoals de ogen gelijkmatig verdeeld zijn over de waaier en de waaier aan de onderkant afgesloten wordt door een rij ogen. De ogen zitten allemaal mooi voor de witte schachten die er achterlangs lopen.

Lepelaar die eens lekker wat rek en strek oefeningen aan het doen was. Bijzonder hoe je ziet hoeveel slagpennen er dan ineens te zien zijn, boven aan de vleugels.

Lepelaar in een High Key setting

De futen zijn weer gestart met hun voorjaarsritueel.

Ook dit is een juveniele Jan van Gent, maar net iets ouder dan die van de vorige upload. Vlak voor de duik van 100 km per uur.

Veel vogels houden op warme dagen midden op de dag, als de zon op zijn hoogst staat, even lekker siësta. Zo ook deze kapgieren en geelsnavelwouwen waar er ook twee van in deze boom zitten. Ikzelf hield duidelijk even geen siësta.

Bontbekplevieren zoeken net als veel andere vogels voedsel op het stand bij eb. Dat doen ze in tegenstelling tot veel steltlopers op zicht en niet op de tast.

Deze eend lag zo mooi voor de kant, met zijn kop onder water en met een donkere achtergrond en wat licht op zijn veren.

In de het thema lijnen mogen veren natuurlijk niet ontbreken. De foto is aangepast met enkele bewerkingen in photoshop.

Tijdens mijn vakantie in Corsica wilde ik dolgraag een rode wouw fotograferen. Heel veel "stipjes" gefotografeerd, want meestal zitten ze behoorlijk hoog in de bergen en van die afstand lijken ze heel rustig te bewegen, maar oef.... wat gaat dat snel als ze dichterbij komen. Zo gaaf als het dan lukt zo in de natuur in plaats van bij een roofvogelshow. Dat geeft een stuk meer voldoening. En die witte lucht is een bewuste keuze, de vogel krijgt van mij nu alle welverdiende aandacht.

Grutto laad zijn prachtige verenkleed zien.

Bruine pelikaan op Curaçao. Prachtige vogels om te zien met zoveel structuur, details en kleuren in hun verenkleed.

Gisteren weer een dagje in de hut gezeten bij de IJsvogels. Begin van het seizoen werd er een dood mannetje gevonden in het water dus was alleen het vrouwtje nog maar bij het nest, maar in no-time was er een nieuw mannetje...nu hebben ze een luxe probleem en zijn er zelfs 2 mannetje..dat geeft ruzie! Een ijsvogel man verzorgt z'n veertjes tot in de puntjes

blauwstaartsmaragdkolibrie in een bewuste High Key setting om het beeld te minimaliseren

Lepelaar in de vlucht. Bewust gekozen voor een lichte nabewerking om de zachtheid van het wit te benadrukken.

Nee ik weet het, een meeuw heeft geen tandjes, maar die karteltjes zijn best wel scherp denk ik zo. Hij kwam zo dichtbij dat de teletoeter het bijna niet meer haalde, dus deze is full frame zo uit de camera zonder croppen. Als je goed kijkt zie je ook nog wat teken rond zijn oog, aan de andere kant van de kop waren dat er nog veel meer. Ik heb nog zoveel mappen door te worstelen met vogels van dit jaar, dat er de komende tijd nog wel meer een vogeltje voorbij zal komen.

Nog maar een uit de veren serie

Ik heb nog veel meer veren.

Een tweede project waar ik momenteel druk mee ben, zijn veren. Zo leuk om hier creatief mee bezig te zijn.

Dit vrouwtje Sperwer keek met een boze blik achterom!

Pauw showt zijn prachtige veren.

Afgelopen donderdag in een fotohut gezeten , waar we o.a dit prachtige mannetje Sperwer op bezoek kregen, die zich even mooi wilde maken voor de foto.

Deze rode wouw had wat weerbarstige veertjes die een mooi contrast vormden met zijn intense blik.