Portfolio Hans van Wijck

Portfolio Hans van Wijck

Hoe ben je begonnen met fotografie?

Mijn eerste camera moet een Minolta spiegelreflex camera zijn geweest die ik begin jaren 80 aanschafte, in mijn studententijd in Wageningen waar ik bodemkunde studeerde. Hiermee kon ik de bodemprofielen en landschappen die bij die bodems hoorden vastleggen. Later kwam daar het fotograferen van het gezin bij tijdens de vakanties.

Pas echt serieus werd het toen ik van mijn vrouw voor mijn verjaardag een fotografieblad cadeau kreeg en een beginnerscursus bij natuurfotograaf Geurt Besselink, ik denk in 2006. Dat alles onder het mom van ‘dat ik ook nog maar eens wat anders moest doen dan alleen maar werken’!

Vanaf dat moment is er toch wel sprake van een serieuze hobby!

Waarom speciaal natuurfotografie?

Het belangrijkste voor mij is dat fotografie rust moet geven en ook momenten ‘voor mijzelf’. Dat vind ik in de natuur. Daarnaast is de natuur voor mij mooi en niet ‘gekunsteld’ en geeft het een uitdaging om het mooie daarvan op beeld vast te leggen. In eerste instantie zie ik mezelf als een landschapsfotograaf, maar als de omstandigheden er niet naar zijn om wat ik mooi vind op een fraaie en sfeervolle manier vast te leggen, schakel ik vaak over op macrofotografie. Ook het kleine kan mij fascineren en verwonderen. Dierenfotografie vind ik ook prachtig maar de tijd ontbreekt om daar veel invulling aan te geven. Ik ben vaak maar relatief kort op pad en wil toch graag telkens weer met iets thuis komen. Kortom, ik zie mezelf als een generalist en heb niet echt een specialisme. 

Ik hou van een redelijk directe registratie met natuurlijk licht en ben niet zo van de creatieve fotografie, noch in het spel met de camera zelf als achteraf in de bewerking. Die bewerking achteraf beschouw ik meer als een noodzakelijk kwaad. Dat komt waarschijnlijk ook omdat ik dat beeldschermwerk maar weinig uitdagend vind en vaak ook te ingewikkeld en te moeilijk.

Wat zijn voor jou de belangrijkste factoren om tot een geslaagde foto te komen?

Een foto is voor mij geslaagd is als ik met name een landschap op de meest sfeervolle en bijzondere wijze heb weten vast te leggen. Vaak ben ik dan al eerder op die plek geweest maar waren de omstandigheden daarvoor nog niet optimaal. Ik kijk dan ook sterk naar de weersverwachting voor de volgende ochtend en bepaal dan waar ik naar toe ga. Een beeld moet rustig zijn, goed van compositie en sfeer hebben. Ik ga graag terug naar specifieke gebieden (in mijn omgeving)  om te zien wat er ‘uit te halen is’. Daarbij zie bij mezelf telkens weer de fascinatie voor bomen in het landschap.

Wat is jouw mooiste fotomoment ooit?

Dat is een vraag die niet gemakkelijk te beantwoorden is. Er zijn vele moment geweest die heel mooi waren. Dat kan zijn ver weg van hier zoals op IJsland, in Noorwegen, op Spitsbergen of in Toscane waar ik prachtige momenten heb mogen beleven, maar vaak ook dichtbij huis.

Het mooiste moment is misschien geweest het vastleggen van een mooi winters beukenboslandschap in het bijna donker nadat ik aan dezelfde plek diezelfde middag al voorbij was gelopen. Direct bij het maken daarvan en het terugkijken op het schermpje op de camera wist ik ‘dat het wel wat was’! De eerlijkheid gebied wel te zeggen dat ik daarbij wel de hulp van mijn zaklampje nodig heb gehad (ook om verder in het pikkedonker de terugweg nog te vinden).

Waardoor of hoe laat jij je inspireren?

Ik ben lid van de vakgroep natuurfotografie onder leiding van Geurt Besselink. Een vriendengroep van 10 enthousiaste natuurfotografen die samen optrekken en elkaar enthousiasmeren en versterken. Door goed op te letten bij de beeldbesprekingen neem je zaken mee en kom je verder. Ik denk dat dit mijn belangrijkste inspiratiebron is. Daarnaast kijk ik naar wat andere fotografen doen met name op Facebook. Instagram is voor mij een iets te vluchtig medium en meer gericht op het gebruik van je smartphone met zijn kleine beeldschermpje. Daar kom ik niet zo toe.

Wat staat er hoog genoteerd op je wishlist?

Ik heb ik het geheel geen wensenlijst. Ik kijk wel wat er op mijn pad komt, en dat geldt in feite elke dag of ochtend dat ik op pad ga om te fotograferen Er staat nog een heel mooie reis naar Antarctica in de planning, daar kijk ik echt naar uit.

 Het belangrijkste is echter dat ik hoop nog lang een goede gezondheid te behouden en daarmee de dingen te kunnen blijven doen die ik graag doe.

 Tip:  Neem ook eens een kijkje bij de andere  inspirerende portfolio's