Portfolio Kati van Helden

Portfolio Kati van Helden

Hoe ben je begonnen met fotografie?

Mijn wieg stond in Boedapest, de hoofdstad van Hongarije. Met pianoles, balletles en het veelvuldig bezoeken van voorstellingen in de schouwburg kreeg ik als kind dramatiek, emoties en expressie met de paplepel ingegoten. Geen wonder dat ik later fotografie als middel ontdekte om die dramatiek, emoties en expressie te vangen en vast te leggen.

Mijn eerste camera was een spiegelreflexcamera van Practica. Dit soort analoge camera’s werden in de DDR gemaakt en waren destijds ook in West-Europa populair. Vele jaren later, in Nederland, besloot ik een digitale camera te kopen. Al snel was ik bevangen door de onbegrensde mogelijkheden die deze techniek mij bood en heb de analoge techniek achter mij gelaten.

Waarom speciaal natuurfotografie?

Als all round fotografe was ik bezig met van alles. Wanneer precies weet ik niet meer, maar op enig moment raakte ik gefascineerd door hoe je met bewerking een gewone registratiefoto van een bloem, blad of tak emotie kan geven. Op dit idee ben ik verder gaan bouwen. Lekker spelen met allerlei lenzen. Van hedendaagse lenzen zoals de Lensbaby tot oude vintagelenzen met een bijzonder bokeh. Van alles speelt door mijn hoofd wanneer ik de camera pak, mijn lenzen kies en naar buiten ga. Het is verrassend hoe rijk jouw eigen omgeving is. Natuur is werkelijk overal en ik hoef niet eens op reis te gaan om een mooi fotomoment te beleven.  

Twins

The darkness also has color

Wat zijn voor jou de belangrijkste factoren om tot een geslaagde foto te komen?

Het moment waarop het concept van een registratiefoto kan worden losgelaten en de afbeelding een nieuwe identiteit krijgt. Mijn identiteit natuurlijk. Een heel persoonlijke identiteit die zich onderscheidt van andere. De nieuwe afbeelding moet als mijn handtekening worden. Maar dan een handtekening opgebouwd uit bloemen, bladeren, takken, uit kleuren, vormen en lichtaccenten. Het eindresultaat moet een kijker laten zien dat er ook andere invalshoeken zijn, die kunnen verrassen, intrigeren en uitdagen. Het moet een spel worden waarbij het gefotografeerde onderwerp zomaar kan verworden tot bijzaak en de achtergrond tot hoofdzaak.

Onbewust raakt het geven van een nieuwe identiteit aan een natuurfoto een ethisch gevoelig onderwerp: de natuur manipuleren. Dat ligt bij menigeen ongemakkelijk en doet wenkbrauwen fronsen. Reeds dat is emotie en daarmee het begin van wat ik met mijn werk wil oproepen. Het mooie is dat het zich louter en alleen afspeelt in een digitale wereld. Het is daarom bijzonder en leuk dat Deel de Natuur zich ook voor deze tak van fotosport heeft opengesteld.    

I'm lost in my tears

Flowers speak louder than words

Wat is jouw mooiste fotomoment ooit?

Mijn mooiste moment heb ik tijdens mijn portretfotografie beleefd. Mijn model was een mooie danseres die een zware operatie achter de rug had. De operatie had over haar hele lichaam sporen achtergelaten. Met chirurgische precisie heb ik de littekens verwijderd. Toen zij de reportage zag, barstte zij samen met mij in tranen uit. Ik had haar een moment kunnen teruggeven dat de operatie haar voor altijd had weggenomen. Drama en emotie op het hoogste niveau.

Waardoor of hoe laat jij je inspireren?

Het is het complex van licht, kleuren en vormen die in de natuur te vinden zijn. Maar dit wel in combinatie met de bewerkingsmogelijkheden die ik in mijn achterhoofd zie. Maar omdat het ook om emotie gaat, is het ook mijn stemming die maakt dat ik zie wat er in al die kleuren en vormen te zien is. En niet in de laatste plaats inspireren mij de bijzondere reacties op mijn werk op onder andere Deel De Natuur. Ze werken bij mij als Pokon.   

Light in the twilight

Light in the dark

Wat staat er nog hoog genoteerd op je wish list?

Ik heb geen bucketlist. Wanneer er mooi licht is en iets bloeit dat in mijn fantasiebeeld past, ben ik tevreden.

Look around when you're feeling alone

Dreamy flowers

In the tunnel of dreams

Curling flames in the dark

Melancholy mood within nature