Portfolio Peter Bergen Henegouwen

Portfolio Peter Bergen Henegouwen

Hoe ben je begonnen met fotografie?

Ik zal proberen een lang verhaal kort te maken. Heeeel lang geleden maakte ik alleen foto's met een rits-rats-klik cameraatje tijdens fietsvakanties. Ik kwam er achter dat de ansichtkaarten veel mooier waren en een betere herinnering aan de vakantie gaven. Fotograferen was dus lange tijd geen hobby. Pas in 2005 moest ik als boardingofficier aan boord van een fregat in de Perzische Golf foto's maken aan boord van schepen die we controleerden. De kleine digitale camera viel tijdens een boarding in zee en ik moest in Dubai aan een nieuwe camera komen. Op kosten van de marine kocht ik toen een Fujifilm Finepix S5500 (10x zoom!). De eerste camera waarvan ik de handleiding gelezen heb. Een half jaar later op Curaçao verdween ook deze camera (per ongeluk) in zee. Nu moest ik zelf een camera aanschaffen en dat kon daar ook nog eens belastingvrij. De Canon EOS 350 werd een camera die mij uitgebreider aan het fotograferen kreeg. Maar op een gegeven ogenblik kwam ik er in een dierentuin achter dat die aapjes sneller bewogen dan mijn camera aankon. Ik liep tegen de grenzen aan tussen de capaciteit van de camera en wat ik wilde. Na een regenachtige dag in de dierentuin van Anna Paulowna bleek dat ook deze camera niet tegen water bestand was. Kortom: Canon 5D MkII en R6 volgden elkaar op en recent heb ik een R6 MkII aangeschaft. Hoewel ik de 5D nog als backup heb, ben ik zeer blij met de R6. De snelheid van herkennen en scherpstellen op dieren (en ogen!) vind ik fantastisch.

Waarom speciaal natuurfotografie?

Ik durf niet te beweren dat ik alleen natuurfotografie doe. Zo vind ik het ook leuk om te experimenteren. Op mijn Instagram zal je van alles zien langskomen. Ik bouw niet echt een thematisch portfolio op. Maar ik zeg wel altijd dat de camera een excuus is om erop uit te gaan. Het is leuk om door een stad te struinen, maar uiteraard liever door de natuur.Hoewel er vele mogelijkheden zijn, heeft landschapsfotografie mijn voorkeur. Ik vind het moeilijk en tegelijk erg fijn. Ik vermoed dat dit komt door mijn tijd bij de marine en de vele mooie vergezichten die ik op zee tegengekomen ben. Het gevoel van vrijheid in de weidsheid van de natuur neem je niet van me af. Even staren over zee maakt me nog steeds blij (en een beetje nostalgisch). Daarnaast vind ik het ook altijd leuk als er beestjes op mijn platen staan. Ik hou van (bijna) alle dieren.

Wat zijn voor jou de belangrijkste factoren om tot een geslaagde foto te komen?

Ik probeer altijd zo kritisch mogelijk op mijn eigen foto's te zijn. Hoewel mijn foto-archief steeds groter wordt, gooi ik veel van de gemaakte beelden weg. De foto is 'goed', ' mooi' of gewoon een herinnering. Heel erg subjectief en achteraf dus. Maar als ik erop uitga, doe ik wel steeds meer aan planning. Ik kijk vrijwel altijd naar het getij en de zon- en maanbewegingen. Ik wil weten waar ik ben en wat ik er kan aantreffen. Zelfs de geschiedenis van een plek kan belangrijk zijn. Soms maak ik zelfs een verkenning van tevoren (even lekker op de motor scheuren). Keuze van apparatuur (bijvoorbeeld voor lightpainting), transport en eventueel overnachting. En vooral niet te vergeten: de weersverwachting. De belangrijkste factor voor een geslaagde foto is voor mij dus vooral de voorbereiding. Daarnaast is vooral het gevoel van in de natuur zijn in combinatie met een mooie plaat creëren voor mij heel belangrijk. Zie je dat in mijn foto's? Misschien. In mijn commentaar over foto's laat ik er mogelijk wel eens wat van merken.

Wat is jouw mooiste fotomoment ooit?

Ik heb in mijn loopbaan vooral veel bij de mijnendienst gewerkt. Een foto die een marinefotograaf eens in de jaren ’80 maakte van een mijnenjager met een mijnexplosie sprak mij altijd aan. Ik heb vele ontploffingen op zee meegemaakt en heb een aardig archief opgebouwd, maar deze foto’s komen naar mijn mening niet uit boven de foto’s die iedereen aan boord wel maakte. In 2015 mocht ik een heel jaar het commando voeren van een groep NAVO schepen op het gebied van mijnenbestrijding. Door mijn positie kon ik altijd zorgen bij de ruimingswerkzaamheden aanwezig te zijn en ik hoopte ooit eens zo’n spectaculaire foto te maken als die bijna 30 jaar oude foto. Onder de kust van Normandië kwam die kans. Een Belgische mijnenjager had een Duitse zeemijn gevonden en wilde die ruimen. Ik heb het schip toen meer dan 6 uur laten wachten om het tij, de zon en het schip in de juiste positie te krijgen. Na jaren proberen, was ik eindelijk in staat om de ideale foto te maken en dat is gelukt. De foto is binnen verschillende marines rondgegaan. Geen natuurfotomoment dus.

Waardoor of hoe laat jij je inspireren?

Ik bezit diverse fotoboeken van bekende fotografen en van tijd tot tijd kijk ik die weer eens door. Meestal weet ik dat ikzelf nooit tot die foto’s zal komen, maar ze geven wel weer dat heerlijke gevoel dat mij tot een volgend ‘uitje’ doet bewegen. Paul Nicklen is een van mijn favorieten, maar mij zal je niet zien zwemmen met een zeeluipaard, of weken bivakkeren op het poolijs om narwallen te fotograferen. Als ik zijn beelden zie, denk ik wel meteen weer aan mijn volgende wintervakantie in Lapland of in maart weer naar de Lofoten. Naast de boeken kijk ik veel op internet. Ik ben te vinden op 500px, waar ik een aantal thema’s onderhoud, maar ook vind ik het leuk om via Photocrowd aan dagelijkse competities mee te doen. Op Behance heb ik wat series geplaatst en zeer recent ben ik wat actiever bij Deel de Natuur geworden. Door de contacten die je zo opdoet, zie je veel andere foto’s. Als er weer eens iets bijzit dat ik ter inspiratie wil bewaren komen die in mijn iPhone foto’s. Daar heb ik dus eigenlijk nooit eigen foto’s in staan, maar altijd voorbeelden om mij te inspireren.

Wat staat er nog hoog genoteerd op je wishlist?

Ik ben met functioneel leeftijdsontslag en naast wat sociale verplichtingen, kan ik bijna altijd doen en laten wat ik wil. Door de marine heb ik geleerd dat de wereld zo onnoemlijk groot is, dat je nooit alles zult kunnen beleven. Ik kan plekken noemen waar ik nooit meer wil komen en een hele lijst van locaties waar ik wel eens zou willen fotograferen. Maar ik weet dat het uiteindelijk toch bij een paar favoriete landen blijft. Ik heb een broertje dood aan warm weer. Dus geef mij maar landen als Scandinavië, Schotland, IJsland en laten we vooral ons eigen land niet vergeten. Wat ik echt nog zou willen? Genieten van het leven. Maar dat is niet voor de ‘wishlist’; dat doe ik al.

Tip:  Neem ook eens een kijkje bij de andere  inspirerende portfolio's