Om 9 uur gaf de zon sterk tegenlicht met beschaduwde bomen erachter en waren dauwdruppels al wat verder opgelost. Voor de dauwdruppels boven de blaadjes F22 geprobeerd, maar nog niet zo scherp, De onderkant ook proberen uit te laten komen ondanks donkerte. 20052025 9.03 uur

Door met de cd te spelen in het zonlicht kreeg ik wel een mooi effect. Ik heb de witbalans op koel gezet om nog een frissere uitstraling te bekomen.

Terwijl ik liggend op de grond mijn best deed om Daslook te fotograferen, zag dit er voor wandelaars wat raar uit. Ik ben tijdens deze dag 4 keer aangesprokken of alles goed ging met mij. Sommige wandelaars schrokken een beetje toen ze mij ineens zagen liggen. Ik hoorde ook een keer iemand zeggen, "oh gelukkig hij beweegt nog". Toch word ik ook wel weer blij van deze bezorgdheid.

Dit kleine bloemetje stond alleen tussen de grassprieten, en hoewel ik geel (en wit) altijd lastig vind om te fotograferen, was ik met deze opname wel redelijk tevreden.

Vandaag nog eens terug naar de meiklokjes geweest om nog wat leuke foto's te maken van dit meiklokje. Het blijft zoeken tussen de bladeren om er eentje apart te vinden waar mooi licht opzit.

Van deze zelfde Daslook heb ik veel opnames gemaakt met zeer verschillend karakter. De vorige was toraal anders. Meer een druk collage effect van de zonnestralen er doorheen maar wegens rommeligheid afgekeurd. Deze is rustiger. Ik heb ook nog softer pastelachtig. Of heel hart van kleur. 105mm F2,8 1/100sec ISO250 Exp 0,7 28042025

Langs de paadjes groeit mometeel weer van alles. Daslook is er daar een van. Gemaakt met de primotar 135 mm 3.5

Op zoek naar mooi zonlicht vond ik dit meiklokje tussen de bladeren.

Dichterbij de paw-paw (indianenbanaan) boom zie je op die ene tak die een bloem heeft, de dopluizen zich hebben verzameld. Dat wordt weer een jaar dat er geen vruchten aan m'n boompje komen... Dopluizen zie je niet goed op afstand; ze nemen dezelfde kleur aan als de stam waarop ze zitten en zitten luchtdicht vastgezogen aan de tak. Er beweegt niets. Soms komt er een druppeltje vocht uit en dat wordt dan weer door de mieren gegeten/gedronken.

Het madeliefje of meizoentje (Bellis perennis) is een overblijvend kruid uit de composietenfamilie (Asteraceae). De gesslachtsnaam Bellis is afgeleid van bellus, wat "mooi"betekent. Deze foto is gemaakt met de Meyer Gorlitz Orestor 135 mm 2.8 Deze lens is weer iets anders als de Oreston maar zeker ook een plezier om mee te prutsen.

3 speciaal in de Bijbel? Ja, zie b.v. Johannes 21. Petrus heeft Jezus drie keer verloochend. Drie keer de vraag: heb je me waarlijk lief. En 153 vissen. 153 is een getal van 3 cijfers, een drievoud, een product van 3 priemgetallen: 3 x 3 x 17. En 153 = 1x1x1 + 5x5x5 + 3x3x3. Dus de som van de derde macht van de cijfers. Heel uniek. Gods handtekening onder dit verhaal?

In het Bois d'Hez heb je een mooie ruimte met wilde hyacinten en in tegenstelling tot het Hallerbos loopt er geen enkele toerist rond ;-) Deze werd genomen met de Fuji X-H2 + Pentacon 50mm f1.8

De bosanemoon is een prachtige en fragiele bloem. Deze delicate bloemen, met hun witte of zachtroze bloemblaadjes, bedekken de bosbodem als een zacht tapijt en brengen kleur in de vaak nog kale bossen. De bosanemoon groeit het liefst in loofbossen en op open plekken waar het zonlicht door de nog kale boomtakken kan schijnen. Bosanemonen zijn verrassend veerkrachtig en hebben een unieke manier van verspreiden; ze maken gebruik van mieren, die de zaden meenemen en zo helpen bij hun voortplanting.

Dit Sleedoorntakje uitgekozen voor de compositie, soms lastig om er iets leuks van te maken. Het groene stukje blad onder het scherpe bloemetje heb ik geprobeerd weg te poetsen, maar daar werd de foto niet mooier van...

Ik kende dit plantjes wat lid is van de ranonkelfamilie als Speenkruid. Maar er blijken diverse namen te zijn voor deze gele bodembedekker. Naast Speenkruid wordt deze vrolijke voorjaarsbloeier ook wel oaneklootjes , katteklootjes of vijgwortel genoemd. Mocht je last van aambeien hebben dan kunnen de oaneklootjes verzachting bieden. Primotar 135 mm 3.5

Vandaag heb ik mij verlaagd tot een niveau net boven de grond. Vanuit dit perspectief gaat er voor iemand van 1.9 meter een compleet nieuwe wereld open. Met zo'n laag standpunt lijkt het alsof je midden in een miniwereld rondloopt. En laten we eerlijk  wezen wie wil er niet tussen de daisies vertoeven. Foto is gemaakt met een primotar 135 mm 3.5

Het licht was wat aan de harde kant maar ik kon er toch nog wat van maken. Een grote witte paraplu en wat schaduw van enkele bomen zijn dan best handig. Door de droogte waren het er niet zo veel maar ik heb me toch prima vermaakt.

Ook hier ben ik weer blijven steken bij de paarse anemoonen. Voor deze foto heb ik gebruik gemaakt van de Meyer Gorlitz Primotar 135 mm 3.5. Een lens met een mooi effect. Het blijft altijd zoeken naar de juiste afstand voor het mooiste beeld. Met dit als resultaat krullen willen mijn mondhoeken toch wat omhoog. Hebben jullie dat ook weleens?

Vergeet me nietjes zorgen voor een mooie blauwe achtergrond voor de blauwe druifjes. De witballans op kunstlicht gezet in de camera en met behulp van de CD weer een mooie compositie kunnen maken

De bosanemonen bedekken de bodem nog steeds als een mooie warme gebreide deken. De één staat nog mooier te pronken dan de ander. Net als wij worden ze aangetrokken door het heerlijke zonnetje van de afgelopen dagen. Het vintage effect van de Meyer Gorlitz Oreston 50 mm 1.8maakt er een mooi geheel van. F1.8

De vingerhelmbloem, Corydalis solida), is een plant die behoort tot de papaverfamilie (papaveraceae). Deze plant staat bekend om zijn sierlijke helmachtige bloemen die vaak in tinten van paars, roze en wit verschijnen. De Holwortel lijkt er sterk op maar is te onderscheiden door de handvormig ingesneden schutblaadjes van de vingerhelmbloem onder de bloemetjes. Andere benamingen zijn vogeltje op de kruk en voorjaarshelmbloem.

Op landgoed Oud Poelgeest staan de bosanemonen weer heerlijk te pronken. De paarse blijf ik toch het mooist vinden. Het is soms even zoeken naar het juiste beeld tussen de vele bloemen die elkaar vaak in de weg staan. Dit is een subtiele meervoudige belichting van twee beelden in de camera samengesteld.

Ondanks dat het misschien een uitgekauwd onderwerp is blijven deze delicate bloemetjes me trekken om weer een anders dan anders plaatje van te maken.

Gisteren zijn Loes en ik naar de bosanemonen geweest om te scouten voor de DDN fotodag. Het was heerlijk zonnig en uitermate geschikt voor macro met een pluutje. Het is één groot tapijt met bosanemonen op dit moment dus de deelnemers kunnen morgen hun hart ophalen. Tja... wat ga je dan maken als je al een tijdje de macrolens niet gebruikt hebt? Iets anders dan anders, dus een anemoon van onder af gezien in High Key.

Door het gebruik van mijn cd heb ik deze wat mysterieuze foto bekomen. Toevallig was ik met mijn knie op de cd gaan zitten en was er een stuk uit gegaan met verschillende barsten. Daar ik er maar 1 bijhad heb ik ze toch gebruikt en het resultaat vond ik wel mooi.

Wat blijven ze toch mooi om te fotograferen. Tussen de vegetatie gegaan om een zachte uitstraling te bekomen.

Bij het maken van deze foto heb ik mijn gouden reflectiescherm naar de zon gericht om mooi licht te krijgen achter het anemoontje. Met een ander reflectiescherm heb ik het bloemetje beschermd tegen de zon.

In onze streek is de Vingerhelmbloem (Corydalis solida) in het vroege voorjaar een redelijk talrijk voorkomende plant maar toch had ik de soort nog nooit gefotografeerd. Tijdens een lange wandeling gisteren kwam ik in een holle weg een groepje tegen. Omdat de zon al hoog in de hemel stond koos ik een plantje dat vrijwel volledig in de schaduw stond. De zonbeschenen achtergrond en twee onscherpe plantjes zorgen voor sfeer in het beeld.

Wat is het heerlijk dat ze er weer zijn, de bosanemonen. Ik word er in ieder geval heel blij van. Een prachtig bospad ontdekt waar heel veel bosanemonen en vogels zijn maar nauwelijks mensen. Heerlijk een paar uur in het ochtendlicht in alle rust kunnen fotograferen. De kleuren in de achter- en voorgrond zijn puur natuur: de meeldraden van een andere bosanemoon en het blad van een braam. Hoewel de foto anders doet vermoeden heb ik niks verscherpt, de foto komt wat dat betreft zo uit de camera.

Dit anemoontje stond alleen op een perfect plaatsje, bloem , groen en lucht. Door te spelen met de cd had ik ineens deze mooie kleuren die perfect waren voor de foto.