Niet elke keer als de IJsvogel duikt komt hij met een visje boven, het gaat vaak een keertje mis!

Als de sepia's uit het ei komen zijn het meteen kopieen van hun ouders. Alleen een stuk kleiner. Volwassen sepia's zijn iets van 30 centimeter groot. Net uit het ei zijn sepia's nog geen centimeter groot. Deze was een centimeter of 3. Mooi gelegen naast een kokerworm (links bovenin).

Het voorjaar en de zomer is de periode waarin sepia's naar de Oosterschelde komen om te paren. Soms in grote groepen zoals hier op de foto (er zwommen nog 4 sepia's buiten het beeld). Rechts van het midden zet het vrouwtje de eitjes af (de zwarte en enkele wit druifvormige eieren) aan het stokje, goed bewaakt door het mannetje. De concurrerende andere mannetjes zwemmen er vlak naast. Op de voorgrond nog 2 zee anemonen te zien. Een typisch onderwater tafereel in de Oosterschelde.

In mei-juni komen de sepia´s (ze heten ook wel zeekatten) naar de Oosterschelde om te paren. Het vrouwtje zet de eieren af aan wieren en stenen. Ook aan wilgentakken die door duikers worden neergezet, zoals op deze foto te zien is. De sepia omstrengelt de tak en plakt het ei erop. Een paar weken later komen de jonge sepia's uit het ei.

Een Adelaarsrog op zoek naar eten op een ondiepe zandvlakte op Bonaire. Meestal zie je ze dieper en zijn ze schuw. Deze vond ons duikers wel interessant en kwam met een boog naar ons toe gezwommen.

In de Nederlandse waterwereld zitten veel mooie en bijzondere soorten. Waaronder Zeepaardjes. Met het langzaam warmer wordende water komen Zeepaardjes steeds vaker in Nederland voor, jaarlijks worden ze gezien door duikers. Nederland is de noordelijke grens van het verspreidingsgebied van Zeepaardjes.

Naast sepiola's is er ook een ander inktvis goed te zien in de Oosterschelde. De sepia ofwel de zeekat. En als jij je afvraagt hoe ze kleine sepia's maken; nou zo dus. Boven de wier/zeesla bodem geeft het mannetjes een spermapakket aan het vrouwtje door via verstrengeling met hun tentakels. Het ging zo snel dat ik niet weet wie het mannetje is en wie het vrouwtje. Het zicht was niet super goed, veel alg een zweefvuil in het wate. Dat zie je terug aan de vlekjes in de onderste helft van de foto.

De snotolf lijkt met zijn rode en oranje kleuren uit de tropische zee afkomstig. Maar niets is minder waar. Dit is een koud water vis, en komt veel in Nederland voor. Met name in de winter en het voorjaar als de zeetemperatuur lager is, dan voelt deze vis zich als een vis in het (koude) water.

De leukste inktvis in Nederland is voor mij de dwerginktvis (sepiola). Daarnaast hebben we nog Sepia's en Pijlintvissen. De sepiola wordt niet groter dan een centimeter of 5, meestal nog kleiner. Deze op de foto was zo'n anderhalf a twee centimeter groot. En sommigen zijn niet bang, deze bleef dapper voor mijn lens heen en weer bewegen. De achtergrond iets donkerder gemaakt en wat zweefvuil weggepoetst, er was nogal wat alg in het water.

De Snotolf (ja vreemde naam ;-), waarschijnlijk zo genoemd vanwege de slijmerige huid) komt in de Oosterschelde voor eind winter en begin van het voorjaar. Een echte koud water vis met tropische uitziende felle kleuren. Daarom geliefd bij sportduikers. Als de eieren gelegd zijn vertrekt het vrouwtje naar diepere wateren. Het mannetje blijft achter om de eieren te bewaken. Afgelopen paasweekend kwam ik deze Snotolf tegen in het wier.

Ondanks alle berichten over afnemende visstand zijn er gelukkig nog steeds momenten dat je langs enorme scholen vis duikt. Zoals op deze foto uit Lanzarote. Heel langzaam dichterbij duiken om vervolgens met flitslicht de school vissen op de foto te zetten.

Een Snotolf (heet ook wel Lompvis) komt alleen in de winter en het vroege voorjaar voor in Zeeland. In de paaitijd zijn de mannetjes fraai gekleurd van paars tot oranje en rood. Het wit rechts onderin zijn eieren die het mannetje bewaakt. Snotolven hebben een soort zuignap onderaan waarmee ze zich goed kunnen vastzetten, zoals op deze oude meerpaal.

Op Lanzarote komen grote scholen vis voor. Zoals deze school Bastaard Grommers, ze heten (denk ik) zo omdat ze een klein beetje knorren onder water. De school was enorm groot, op de foto staat maar een deel van de totale school vis.

Eenmaal aan het wateroppervlak gekomen neemt de schildpad een flinke teug adem. Om vervolgens weer terug te keren naar het zeegrasveld.

Na een tijdje zeegras eten raakt de buik voller......en het zuurstof op. Tijd voor de opstijging naar het wateroppervlak.

Als het zand weg is kan er van het zeegras gegeten worden.

Het lekkerste gras ligt onder het zand....graven dus.

Pelikaan net bij het onderwater gaan om te duiken naar vis vastgelegd.

Zeepaardjes heb je niet alleen in de Oosterschelde, maar ook bij onze Caribsche eilanden. Zoals Bonaire. Op een grote stonk paarse zeespons zaten maar liefst 2 zeepaardjes. Dit zeepaardje had er het meest zin in en liet zich goed fotograferen.

Op Bonaire vind je veel gekleurde sponzen. Altijd interessant om erin te kijken; vaak verschuilen dieren zich in de spons zoals dit visje.

In Bonaire vind je eagle rays (adelaarsroggen). Meestal schuw en ver weg, maar deze bleef voor ons eten zoeken in het zand. En draaide op gegeven moment naar ons toe. Het wit op de rug is zand dat is opgewoeld bij het zoeken naar eten.

Een jonge sepia op de bodem van de Oosterschelde. Al weer enkele weken oud.

Zeeuwse zeepaardjes, ook dit jaar zijn ze weer veel gezien door duikers in de Oosterschelde.

De Oosterschelde. Voor velen een grijze grauwe watermassa. Echter onder de waterspiegel herbergt de Oosterschelde een rijk onderwaterleven. Op de kunstmatige rotsriffen, oesterriffen en klei- en zandbodems zijn vele sponzen, anemonen, vissen en weekdieren te vinden.

Duik met Erik Leisink mee in de Oosterschelde  en geniet van deze bijzondere onderwaterwereld, klik hier voor de duik.

Wil jij ook jouw natuur delen?  

Neem een kijkje bij de introductie van deze nieuwe rubriek en laat je inspireren door je voorgangers

Een garnaal tussen de wierbladen in de Oosterschelde.

De Bruine Plooislak (veel voorkomend in de Oosterschelde) met bijbehorende eistreng. De slak kroop er net van omhoog toen ik aan kwam duiken, dus wellicht net zelf gelegd door deze naaktslak.

Een van de leukste vissen om tegen te komen in Zeeland; het zeepaardje. Ze worden de afgelopen jaren steeds vaker gezien door duikers.

Van harte gefeliciteerd Erik Leisink, je fraaie foto "Voortplanting sepia's Oosterschelde 2" heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd! 

Om de oorspronkelijke inzending van Erik te bewonderen: klik hier

Zodra het vrouwtje de eieren heeft afgezet, trekt het mannetje haar terug met zijn tentakels. Om te voorkomen dat een ander mannetjes met haar wil paren.

Het vrouwtje zet de eieren af aan de sepiarekjes. Dat zijn wilgentakken neergezet door duikers om het de sepia's makkelijker te maken. Het mannetje zit pal achter het vrouwtje, en bewaakt haar continue. Tegen andere opdringerige mannetjes natuurlijk. De zwarte 'druiven' zijn de eitjes. Er zitten ook witte exemplaren tussen.....dan is even de inkt op.